Home

Mozambique krijgt goede punten van OESO

De OESO, de organisatie van de rijke industrielanden, is vol lof over de inspanningen van de huidige Mozambikaanse regering van president Armando Guebuza om het land een stabiele ontwikkelingsbasis te bezorgen na de traumatische jaren van burgeroorlog en chaos. Het land kent al enkele jaren een sterke economische groei (7,7 procent in 2005), trekt buitenlandse investeerders aan, doet ernstige pogingen om de extreme armoede terug te dringen en de staatsinstellingen te hervormen. De commerciële landbouwsector presteert goed dankzij buitenlandse investeringen in vooral de suiker- en tabakteelt, de mijnbouw groeide vorig jaar met 40 procent en de transport- en communicatiesector met ruim 13 procent. Overheidsuitgaven voor onderwijs, gezondheidszorg, infrastructuur en ‘goed bestuur’ blijven jaar na jaar stijgen en het tekort op de begroting is onder controle. Toch zijn er ook zwakke plekken die een duurzame ontwikkeling in de weg staan. De spectaculaire groeicijfers zijn in de eerste plaats een gevolg van enkele kapitaalintensieve megaprojecten in het zuiden van het land die relatief weinig effect hebben op de rest van de economie. De creatie van arbeidsplaatsen en de belastinginkomsten volgen die trend niet. Nog steeds leeft 54 procent van de Mozambikanen beneden de armoedegrens (was 69 procent in 1997) en blijft de werkloosheid hoog. Mozambique is ook te afhankelijk van ontwikkelingshulp voor essentiële voorzieningen. Zakenmensen klagen over de logge banksector, de slechte elektriciteitsvoorziening en de corruptie.

OESO-rapport over Mozambique in African Economic Outlook 2005:
http://www.oecd.org/dataoecd/33/58/36741703.pdf

Regio's: 
Landen: 
Thema: 

Lees ook

Olie, gas en ‘strijd tegen terrorisme’ bepalen Amerikaans Afrika-beleid

De regering-Bush wil bewust verwarring stichten onder de Afrikaanse regeringen als het aankomt op veiligheidsbeleid. Dat zegt Africa Action, een Amerikaanse niet-gouvernementele organisatie, in een nieuw kritisch rapport.
In juni zullen 6.000 NAVO-militairen onder Amerikaans gezag twee weken lang manoeuvres houden op Kaapverdië, voor de Atlantische kust van West-Afrika. Oefenen ze om snel te kunnen ingrijpen bij humanitaire rampen zoals in het Soedanese Darfur? Of om de toegang tot Afrikaanse olie- en gasbronnen veilig te stellen voor de Amerikaanse belangen? Of maakt dit ook deel uit van de wereldwijde strijd tegen de terreur die volgens Washington ook in Afrika moet worden opgevoerd?