Reuzenstuwdammen : Wereldbank leert weinig of niet van vroegere fouten
dinsdag, 28 augustus 2007 - 13:44
Zoet water is een kostbaar en steeds schaarser goed. Om eraan te raken is geen inspanning te veel voor de mens. Daarvan getuigen de immense waterinvesteringen van samenlevingen overal ter wereld, vroeger en nu, van de Romeinse aquaducten tot de Aziatische geïrrigeerde rijstterrassen en de talrijke hedendaagse reuzenstuwdammen. In de tweede helft van de 20ste eeuw groeide het aantal dammen van meer dan vijftien meter hoog van 5.000 tot meer dan 40.000. Opvallend is wel dat het huidige ‘moderne' systeem van die reuzenstuwdam misschien wel het slechtste aller tijden is: het zet veel vruchtbaar land onder water, jaagt de mensen weg, vernietigt hun leefomgeving, laat geen vruchtbaar slib meer door, vele vissoorten verdwijnen, het stuwmeer vult zich met puin en slib en dreigt na verloop van tijd onbruikbaar te worden, altijd zijn er zware en onderschatte ecologische en sociale gevolgen, al te vaak is het rendement van die bouwwerken lager dan verwacht. Toch blijft de mens verwoed dergelijke dure, onaangepaste mastodonten neerzetten. Vooral de Wereldbanki kreeg de voorbije decennia forse kritiek te slikken op haar voorkeur voor en financiering van megalomane damprojecten. De bank beweert te hebben geleerd van de vroegere fouten. Maar de praktijk wijst in een andere richting. Een rapport van International Rivers Network waarschuwt dat de Nam Theun 2-dam in Laos een heruitgave dreigt te worden van de oude mislukkingen. In Oeganda start de bouw van de controversiële Bujagali dam zonder dat is gewacht op een studie over de gevolgen voor het milieu, de bevolkingi en de economiei.
De PALA website en nieuwsbrief zijn gratis. Maar iedereen weet dat het zonder middelen niet kan. Liever dan te werken met subsidies, rekenen we op al wie Pala leest. Zo kunnen we ons ongebonden concentreren op de inhoud.
Uw steun - maandelijks, jaarlijks of éénmalig - is welkom op rekeningnummer BE66 5230 4091 1443 van Pala vzw - 3001 Leuven met vermelding 'Steun Pala'. Alvast dank.
Of misschien wil u wel vaste steungever worden? Abonnees die zich engageren voor bv. 2 of 5 euro steun per maand geven Pala de rust van stabiele inkomsten die de vaste uitgaven voor website en nieuwsbrief dekken.
Onze kromme energiepolitiek wringt zich in extra bochten: investeringen in wind en zon krijgen minder geld, burgemeesters beslissen over windmolens en geen premies meer voor elektrische auto’s. Eén zekerheid: dit land weigert al decennia duurzame technologie slim te bevorderen en mist telkens de sectoren van de toekomst.
'Fashion Revolution Day' vraagt volledige transparantie van de kledingindustrie over wie de kleren maakte. Haar 'Fashion Transparency Index' 2019 rangschikt 200 merken.
Hoe stupide kan men zijn? De slachtoffers van de door Amerikaanse banken in 2007-2008 veroorzaakte financiële vuurzee geven goed tien jaar later nog altijd de macht in handen van dezelfde bankpyromanen.
De journalistieke wereld is slecht voorbereid om over extreemrechts te berichten. Dat was het geval in 1991 bij de eerste Zwarte Zondag en dat is 28 jaar later nog altijd zo. VRT-journalist Peter Verlinden serveert een scherpe analyse met een flagrante hoofdrol voor een voormalig Kamervoorzitter en tv-Wetstraatjournalist.
Als internationale handel draait om de uitwisseling van goederen of diensten die op een ecologisch duurzame wijze tot stand komen, in sociaal verantwoorde omstandigheden en waarbij de producent een prijs gegarandeerd krijgt waar fatsoenlijk van te leven valt (die een leefbaar inkomen oplevert), dan spreekt men van eerlijke handel of fair trade. Die steunt dus zowel op een ecologische, een sociale als een economische pijler.
Schrijf je in op de PALA nieuwsbrief
Is samen met het IMF opgericht in 1944 in Bretton Woods (zie ook daar).Ze bestaat uit de Internationale Bank voor Wederopbouw en Ontwikkeling en de Internationale Associatie voor Ontwikkeling. De Wereldbank telt 185 landen-aandeelhouders. Met 16,45 procent van de stemmen bezit de VS – de grootste aandeelhouder – als enige een blokkeringsminderheid. Erg democratisch functioneert de Bank dus niet.Samen vormen IMF en Wereldbank zowat het mondiale ministerie van financiën. Terwijl het IMF zich concentreert op het monetaire en budgettaire beleid van landen, verschaft de Wereldbank leningen om hun ontwikkeling te financieren. In het begin leent zij aan het verwoeste naoorlogse Europa, later aan ontwikkelingslanden.In de praktijk vormt de Wereldbank één as met het IMF en wendt zij haar financiële macht aan in het kader van het gezamenlijk voorgestane beleid van structurele aanpassing. Die benaming mag dan na kritiek in onbruik geraken, daarom is de doelstelling van IMF en Wereldbank om economieën open te gooien, om ze te liberaliseren en te privatiseren, nog niet veranderd.De gevolgen voor de betrokken samenlevingen blijven al even dikwijls asociaal en zelfs dramatisch. Uit onvrede over dat beleid neemt de vice-voorzitter van de Wereldbank, Joseph Stiglitz, in 2001 ontslag. Hij schrijf zijn kritiek neer in het boek Perverse globalisering (zie ook onder structureel aanpassingsprogramma).
zijn we met te veel? In 2015 telt de wereld 7,350 miljard mensen. In de toekomst kijken is niet makkelijk, maar omstreeks 2050 zullen we in de medium schatting meest waarschijnlijk met zowat 9,73 miljard zijn. Ongeveer zoals vandaag zouden 1,29 miljard mensen in de nu rijke, vooral industriële landen leven, daar komt vergrijzing van. De nu veel armere landen zien hun bevolking aangroeien van goed 6,18 tot wel 8,44 miljard, met volgens sommigen dreigende overbevolking. Tegen 2100 zou de groei stevig terugvallen met een wereldbevolking van dan waarschijnlijk 11,21 miljard.
Economie omvat alles wat met de creatie, bevordering en verdeling van welvaart en welzijn te maken heeft. De economie is de draaischijf voor onze behoeften en ambities, zowel van de mens als van de samenleving. Het gaat erom de schaarse middelen zo goed mogelijk te gebruiken om aan de behoeften en ambities te voldoen. Economie is dus kiezen: kiezen welke behoeften vervuld worden en welke ambities worden nagestreefd, en welke niet.
