Unesco werkt verder aan ons mondiale netwerk van biosfeer reservaten
woensdag, 3 juni 2009 - 19:11
Hoe erg de ecologische toestand van onze planeet en vele van haar ecosystemen ook is, we zoomen niet altijd in op wat fout loopt. Op het Zuid-Koreaanse eiland Jeju vergaderde vorige week de Internationale Coördinatieraad van het Programma voor Mens en Biosfeer. Er is beslist om tweeëntwintig nieuwe locaties toe te voegen aan het Mondiale Netwerk van Biosfeer Reservaten van Unescoi.
Niet onbekend is Fuerteventura, het tweede grootste van de Canarische Eilanden, belangrijk voor zowel de veelheid van heel verschillende ecosystemen - van woestijn tot oceaan - als voor de aanwending van hernieuwbare energie. Want deze reservaten willen mee uitzoeken hoe milieubescherming best samengaat met duurzame economische ontwikkelingi. In een wereld die haar menselijke bevolkingi wel tienduizend maal heeft zien toenemen sinds de opkomst van de landbouwi, is dat niet makkelijk meer.
Er is de delta van de Orinoco rivier in Venezuela. Niet enkel is de rijke biodiversiteiti beschermd, bedoeling is ook dat dit gebied in een beter leven kan voorzien voor de gemeenschappen van het Warao volk.
Afbeelding
Schrijf in op de PALA nieuwsbrief
verschijnt maximaal 2 maal per maand
een journalistieke kijk op onze globaliserende wereld Hoe is de wereld eraan toe? Waar moet het naartoe? Hoe geraken we daar?
PALA zoekt met haar nieuwsbrief, website en boeken de antwoorden voor een meer sociale, ecologische en democratische samenleving en economie
Met Nokrek, Pachmarhi en Similipal bevinden zich drie Indiase reservaten op de lijst waar tijgers en andere wilde dieren thuis zijn. Meestal is er ook expliciete aandacht voor de plek van de inheemse volkeren en hoe zij hier beter van worden.
Dichter bij ons zijn de Zwabische Alpen nabij het Duitse Stuttgart beschermd. Op het vlak van duurzame ontwikkelingi gaat de aandacht hier naar landbouwi, bosbouw, ecotoerisme, groene en lokale producten. Een uitstekende troef is dat het om één van de grootste stiltegebieden gaat van Baden-Württemberg.
Unescoi beklemtoont dat bescherming én gebruik van natuurlijke hulpbronnen zoals water en land samen moeten gaan. En de Biosfeer Reservaten zijn nodig om uit te vissen hoe we dat best aanpakken. (DB)
De urgentie van biodiversiteit, klimaat en mondiale rechtvaardigheid vereisen dat Nederland zijn voetafdruk al in 2030 heeft gehalveerd. Die moet vervolgens nogmaals bijna halveren om tot een Eerlijk Aarde-aandeel te komen.
Na 50 jaar milieubeleid staat Nederland voor min of meer onmogelijke opgaven. De gevaarlijke klimaatontwrichting, dramatisch gekelderde biodiversiteit en verspreiding van schadelijke stoffen zijn verre van opgelost. Kan de overstap naar een welzijnseconomie zorgen voor een ommekeer?
Een nieuwe studie ziet de circulaire economie als groeimotor voor jobs in Vlaanderen. Ze telt al minstens 43.000 werknemers. Al rijst de vraag hoe circulair onderhoud van motorvoertuigen is.
Om het wereldwijde verlies aan biodiversiteit tegen te gaan, wil Nederland de mondiale voetafdruk van zijn consumptie halveren in 2050. Het Planbureau stippelt de weg uit maar critici wijzen op tekortkomingen. Vooral wil de Werkgroep Voetafdruk Nederland de halvering al in 2030.
Bij de Oosterweelwerken is vervuiling vastgesteld met PFOS... Of beter, ze is nu bekend geraakt. Het gebruik van niet afbreekbare chemische stoffen is het zoveelste voorbeeld van onverantwoord lang genegeerde waarschuwingen. Meteen groeit de lijst van onbeantwoorde Oosterweelvragen.
Heel algemeen slaat sociaal kapitaal op tal van factoren die groepen of organisaties doen functioneren.
Vaak verwijst sociaal kapitaal meer specifiek naar de creatie van publieke goederen en commons. Het betreft dan de sterk gedeelde overtuigingen en waarden die een samenleving helpen om waardevolle publieke diensten en goederen voort te brengen en tegelijkertijd te vermijden dat vrijbuiters profiteren van de gezamenlijke inspanningen zonder zelf bij te dragen.
Schrijf je in op de PALA nieuwsbrief
UNESCO is de Engelse afkorting van de VN Organisatie voor Onderwijs, Wetenschap en Cultuur.zie ook Conventie Culturele DiversiteitWebsite Unesco
De begrippen transitie en ontwikkeling lijken nu vaak tot heel aparte werelden te behoren. Maar voor wie begaan is met duurzaamheid, leunen ze net heel dicht tegen elkaar aan. Want zowel bij ontwikkeling als bij transitie gaat het erom hoe een situatie die niet duurzaam is, te ontwikkelen of een overgang te laten maken richting (meer) duurzaamheid. Ze zijn dus ten onrechte uit elkaar geslagen.
zijn we met te veel? In 2015 telt de wereld 7,350 miljard mensen. In de toekomst kijken is niet makkelijk, maar omstreeks 2050 zullen we in de medium schatting meest waarschijnlijk met zowat 9,73 miljard zijn. Ongeveer zoals vandaag zouden 1,29 miljard mensen in de nu rijke, vooral industriële landen leven, daar komt vergrijzing van. De nu veel armere landen zien hun bevolking aangroeien van goed 6,18 tot wel 8,44 miljard, met volgens sommigen dreigende overbevolking. Tegen 2100 zou de groei stevig terugvallen met een wereldbevolking van dan waarschijnlijk 11,21 miljard.
Al te makkelijk krijgt een mens te horen dat landbouw een steeds kleiner deel is van onze economie, versta, een verwaarloosbaar deel. Feit blijft dat het de landbouw is die zorgt voor de energie die de mens broodnodig heeft, we moeten namelijk allemaal eten om te leven. Voldoende en gevarieerd eten is ook cruciaal voor onze gezondheid.
Dieren en planten waren nooit veilig voor de mens maar hun uitstervingsritme ligt veel hoger dan ooit, een rijkdom die wellicht voor altijd verloren gaat.
Uiterst ambigu en onbevredigend stapelbegrip, net als het begrip ontwikkeling zelf, wil zowat alles omvatten en zegt eigenlijk niets. Die onduidelijkheid verbergt dat het feitelijk om een light versie gaat van onze huidige economie die hier en daar wat bijschaving nodig zou hebben. Terwijl echte duurzaamheid drastische en structurele veranderingen impliceert, ja zelfs het ontwikkelen van een heel andere economie.
Al te makkelijk krijgt een mens te horen dat landbouw een steeds kleiner deel is van onze economie, versta, een verwaarloosbaar deel. Feit blijft dat het de landbouw is die zorgt voor de energie die de mens broodnodig heeft, we moeten namelijk allemaal eten om te leven. Voldoende en gevarieerd eten is ook cruciaal voor onze gezondheid.
UNESCO is de Engelse afkorting van de VN Organisatie voor Onderwijs, Wetenschap en Cultuur.zie ook Conventie Culturele DiversiteitWebsite Unesco
