Home

Waardig werk in Pakistan: arbeiders van Dalda Foods eisen vakbondsrechten

Na een korte onderbreking gedurende de ramadan zijn de ontslagen uitzendarbeiders van Dalda Foods in de Pakistaanse havenstad Karachi opnieuw actie aan het voeren. Zij blijven dag en nacht kamperen tegenover het voedingsbedrijf om te verhinderen dat de machines zouden worden weggehaald door de directie. Ze krijgen daarbij steun van de National Federation of Food, Beverage and Tobacco Workers, de Pakistaanse afdeling van de IUF, de wereldwijde vakbondskoepel voor de voedingsindustrie. Dertig arbeiders die tijdens hun middagpauze sympathie betoonden met de actievoerders werden ondertussen eveneens ontslagen. Ook zij gaan in beroep tegen de beslissing van de directie.

De 266 arbeiders van Dalda Foods nemen het niet dat ze in mei van dit jaar werden ontslagen omdat ze een vakbond wilden oprichten bij het spinoff-bedrijf dat tot 2004 behoorde tot Unilever-Pakistan. Officieel heeft Dalda Foods, dat onder licentie onder meer de bekende Blue Band-margarine maakt voor Unilever, geen eigen werknemers. Alle arbeiders werken voor uitzendkantoren waardoor ze geen recht hebben op collectieve arbeidsovereenkomsten of op de gewaarborgde minimumlonen die gelden voor de vaste werknemers van Unilever. Internationaal pakt de Brits-Nederlandse voedingsgigant graag uit met zijn sociaal imago en het partnerschap met het Wereldvoedselprogramma. Maar de meeste werknemers die in Pakistan producten maken die onder de diverse merknamen van Unilever worden verkocht, zijn niet in vast dienstverband. Voor de onderaannemers en de uitzendkantoren gelden de mooie principes van arbeidsrechten en waardig werk blijkbaar niet. (JVC)

Websites

klik voor IUF International Union of Food Workers: Pakistan

klik voor Combating Hunger or Destroying Jobs? Unilever, Blue Band®, and the World Food Programme (zie ook PALA #58)

http://www.mondiaal.be/ - website over de wereld van waardig werk

Landen: 
Thema: 

Lees ook

Vragen bij partnership Unilever en Wereldvoedselprogramma in Pakistan

Het Wereldvoedselprogramma (WFP) van de Verenigde Naties werkt niet alleen nauw samen met VN-lidstaten, maar ook met grote multinationale bedrijven. Sinds 2007 heeft ook de Brits-Nederlandse voedsel- en zeepgigant Unilever een ‘global partnership' afgesloten met het WFP onder de naam ‘Together for Child Vitality'. Unilever-werknemers zouden een deel van hun loon afstaan aan WFP-programma's om de honger te bestrijden bij schoolkinderen in Pakistan. Tot zover een mooi verhaal dat perfect past binnen de ‘corporate social responsibility' waarmee grote bedrijven graag uitpakken.

China: waar is de harmonie gebleven?

In Mao's China was in principe iedereen gelijk. In feite waren de partijbazen met hun privileges beter af, en hadden ook de stedelingen het beter. In het China van Deng Xiaoping begon de kloof tussen arm en rijk, boeren en stedelingen, minderheden en Han-Chinezen snel te groeien. In het China van Jiang Zemin keerde de oude klassenmaatschappij helemaal terug, met tussen de rijken en de armen een vanuit het niets opgekomen middenklasse. In het huidige China is de kans op een sociale explosie zo groot geworden dat de communistische partij Confucius' ideaal over de harmonieuze samenleving heeft omhelsd. De erkenning van het gebrek aan harmonie had niet duidelijker kunnen zijn.

Mensen als koopwaar: cricketspelers in Mumbai per opbod verkocht

Vorige maand zijn in totaal vijfenzeventig cricket spelers verkocht op een veiling in Mumbai. Het hoogste bod van anderhalf miljoen dollar komt van de Chennai Super Kings. Die ploeg uit het voormalige Madras, nu Chennai, is eigendom van een cementmagnaat. De bieders zijn de rijkste Indiase zakenmensen en sommige filmsterren uit Bollywood.

Ook al zullen velen best hun leven willen ruilen met dat van de cricketspelers, toch is het moeilijk fundamentele verschillen te ontdekken met de slavenmarkten uit vervlogen tijden.

Goedkope Chinese producten op Afrikaanse markten: Chinese handelaren in de straten van Dakar

De Chinese export draait op volle toeren. Nu al zit China op een torenhoge berg spaargeld. Toch zijn er meningsverschillen over de werkelijke economische kracht van dit grote land. De één ziet er een bewijs in dat het zich onstuitbaar ontplooit tot de dominante wereldmacht. Een andere analist wijst erop dat China vooral toch exporteert naar Afrika en ziet dit als een zwaktebod. Voor ‘rijpere' markten zou het Chinese aanbod te weinig voldoen. Analisten en specialisten, gelukkig dat ze er zijn, maar ze verschaffen niet altijd duidelijkheid... en soms zijn ze ronduit fout of creëren ze zelfs verwarring.