Economie

“Misschien helpt het als ik vertel hoe stom mensen de volgende decennia zullen zijn.” Jorgen Randers maakte deel uit van de originele line-up die het rapport Grenzen aan de Groei publiceerde in 1972.

Ze staan zelden in de aandacht, ze zijn ook minder sterk dan in andere landen, maar ze bestaan ook wel degelijk in ons land, coöperaties.

Bedrijven waar werknemers zelf de baas zijn, kan dat? Ja dus, die vorm van meest doorgedreven economische democratie bestaat wel degelijk, bv. in de meer dan honderd werknemerscoöperaties van Mondragon. In België zijn we er nog maar heel weinig mee vertrouwd. Dat alternatief ondernemersmodel stoot op scepsis, zeker bij traditionele ondernemers. Maar ook in de brede werknemersbeweging en bij vakbonden rijzen er vragen.

In moeilijke omstandigheden scheppen de werknemerscoöperaties van Mondragon nu al meer dan 83.569 jobs, heel dikwijls gedreven door spitstechnologie, ze exporteren en produceren intussen de wereld rond, de werkloosheid is er het laagst van Spanje en, wellicht meest verrassend, in dit alles zijn de werknemers de baas.

Als Ford het werk van tienduizend mensen wegneemt, dan is het tijd dat we zelf werk creëren, en misschien zijn daarvoor coöperatieve bedrijven meest geschikt. En dus trokken Limburgers en Kempenaars naar Mondragon, “een plek in Europa waar men er nog in slaagt om zelf koelkasten te produceren”. Mondragon is dan ook uiterst ongewoon, hier werken 83.569 mensen in wel 120 vooral industriële werknemerscoöperaties en velen zijn hun eigen baas.

Meer dan de helft van werkzoekende jongeren zonder job in Spanje, vrijgeleide voor roversbanken, de aarde opwarmen met 4 graden, tal van kusten en steden die

Meer dan de helft van werkzoekende jongeren zonder job in Spanje, vrijgeleide voor roversbanken, de aarde opwarmen met 4 graden, tal van kusten en steden die

Meer dan de helft van werkzoekende jongeren zonder job in Spanje, vrijgeleide voor roversbanken, de aarde opwarmen met 4 graden, tal van kusten en steden die

Meer dan de helft van werkzoekende jongeren zonder job in Spanje, vrijgeleide voor roversbanken, de aarde opwarmen met 4 graden, tal van kusten en steden die

Op de redactie werken de voorbije jaren jonge Europese vrijwilligsters uit Zuid-Europa. Meestal keren ze niet terug, er zijn toch geen jobs. Maar de Europese Unie is niet gemaakt om jongeren geen toekomst te geven, neen, ze is er gekomen om telkens nieuwe generaties maximale kansen te bieden op een goed leven. En als het huidige Europa dat niet kan, moeten we een beter bouwen.  

Het gesprek met Emma Arvidsson over de duurzame prestaties van Coop was gefocust op de ecologische aspecten van duurzaamheid. In dit interview met juriste Claudia Baumgartner kijken we vooral naar de mens. Zij is bij Coop verantwoordelijk voor de relaties tussen bedrijf en medewerkers.

Coop presenteert zich graag als wereldkampioen duurzaamheid. En inderdaad zijn de ecologische en sociale prestaties van deze Zwitserse coöperatieve supermarktketen indrukwekkend. Op zoek dus naar het geheim van dit succes, ook bij de vrouwen van Coop. Bij wie kunnen we beter terecht dan bij projectmanager duurzaamheid Emma Arvidsson?

Je kan in Zwitserland geen stad of dorp van enig belang bezoeken zonder Migros op te merken. Voor van alles kan je er terecht.

"Als Migros niet bestond, dan was Coop er nu niet meer."  “We hebben nog altijd afgevaardigden, regionale raden en raden van bestuur.

Coöperaties zorgen voor meer jobs dan multinationals. En ze presteren beter als het er op aan komt de duurzame economie te creëren die we nodig hebben.

Je hoeft maar tot in Zwitserland te reizen om een land te ontdekken waar niet Carrefour, Aldi of Lidl de grootste supermarktketens zijn, maar wel Migros en Coop. Dat zijn allebei coöperatieve bedrijven: Coop begon als klassieke coöperatie, Migros is gestart en kende succes als een naamloze vennootschap. Tijd voor deel 2 van onze zoektocht naar de kampioenscoöperaties.?

De belangstelling voor het nieuwe boek van Verontwaardiging naar Verandering. Hoe is onze wereld eraan toe? Waar moet het naartoe?

“Vous Belges, vous êtes les esclaves des Français” hoorde ik een kwade man in hartje Brussel tegen een ober roepen. Weinigen die het zo spits zouden formuleren. Maar vooral, we weten al veel langer dat hij gelijk heeft, de rijkdommen van deze kolonie worden op onrechtmatige wijze geplunderd.

De these van Richard Heinberg is kort en kernachtig: het is gedaan met de economische groei zoals we die gekend hebben, hoog tijd om ons aan te passen.

Op 19 oktober publiceren we met Global Society van Verontwaardiging naar Verandering