Het staatsfonds van Saoedi-Arabië is betrokken bij schendingen van mensenrechten, heeft daar voordeel uitgehaald… en is volledig in de greep van één mens. Zo meldt Human Rights Watch in het rapport 'The Man Who Bought the World'.
Overmatige consumptie en wegwerp typeren nog altijd de kledingindustrie. Kunnen gerecycleerde vezels de productie echt circulair en duurzaam maken? Hoe snel? En moet iedereen jaarlijks 12 tot 37 kilo kleren kunnen weggooien om te recycleren?
50 jaar geleden waarschuwt 'De grenzen aan de groei' dat de dominante economische dynamiek onhoudbaar is en zal botsen op de draagkracht van de aarde. De raad om, liefst snel, te evolueren naar een evenwicht is niet gevolgd.
In mei 2021 stoot het Exxon management op klimaatverzet en moet drie nieuwe bestuurders aanvaarden. Maar het bedrijf, lang een ontkenner van de opwarming, vaart nog steeds geen aanvaardbare klimaatkoers.
De mondiale welvaart is de voorbije decennia toegenomen… ten koste van toekomstige welvaartscreatie en van groeiende ongelijkheid. Aldus de Wereldbank.
De ooit onaantastbare managers van ExxonMobil, Royal Dutch Shell en andere oliemultinationals zijn in het verweer gedreven voor hun klimaatpolitiek. Rechters en aandeelhouders laten hen niet langer ongemoeid.
Al enkele jaren is circulaire economie vooral een modewoord. Zoals wel vaker gaapt een brede kloof tussen wat wenselijk is en de realiteit. Onze economie draait amper voor 9 procent circulair. Erger nog, we gaan erop achteruit.
De wereld maakt zich dan toch kopzorgen over het sterk stijgende verbruik van schaarse grondstoffen. Die megatrend riskeert soms voor problemen met de bevoorrading te zorgen en hindert in grote mate de transitie naar duurzaamheid.
Rio Tinto omzeilt voor de door haar gecontroleerde Oyu Tolgoi mijn in Mongolië 700 miljoen dollar aan belastingen in Canada en Mongolië... met behulp van belastingparadijzen Nederland en Luxemburg.
De Verenigde Federatie van Deense Werknemers concentreert zich geregeld op de noodzaak en de mogelijkheden van een ecologische economie. Verwonderlijk is dat niet want die transitie naar duurzaamheid kan ook heel wat groene jobs opleveren.
De Aziatische economie is er deze eeuw sterk op vooruitgegaan. Maar de groei van 7 procent is voor een fiks gedeelte ten koste gegaan van het milieu, van de gezondheid van vele mensen en van verspilling van natuurlijke rijkdommen.
Hoe je het ook draait of keert, al onze welvaart komt van onze Aarde. Heel langzaam beginnen we een vervelende maar steeds belangrijker waarheid te erkennen. We kunnen ons niet veroorloven dat de talrijke economische activiteiten die we allemaal samen uitoefenen de draagkracht van onze planeet te boven gaan. Pas in de tweede helft van de twintigste eeuw zijn de mensen zich ervan bewust geworden dat de planeet waarop ze leven veel weg heeft van een kwetsbaar ruimteschip. Dat moeten we piekfijn in orde houden want we kunnen niet zonder.