Landbouw en voedsel

De voedselprijzen stijgen, dus zal het wel in orde zijn voor de landbouwers? Dat is iets te snel doorgedacht. Het inkomen van de meeste boeren, nog altijd bijna veertig procent van de werkende mensen, slabakt en blijft voor bijna een miljard van hen onder het levensminimum.

Op zaterdag 15 september schreven enkele honderden vrijwilligers van de Vlaamse Noord-Zuidbeweging de woorden ‘STOP EPA' in reuzenletters op het Sint-Pietersplein in het centrum van Gent. Daarmee gaven ze de aftrap van de gemeenschappelijke campagne van 11.11.11, Vredeseilanden en Oxfam-Wereldwinkels. De Afrikaanse kleine boeren worden met uitsterving bedreigd, luidt de campagneslogan. Zij dreigen immers het grootste slachtoffer te worden van de op stapel staande EPA's, de Economische Partnerschapsakkoorden die de Europese Unie nog voor het einde van het jaar wil sluiten met partnerlanden in het Zuiden. De druk om de lokale markten - ook die van voedingsgewassen - volledig open te stellen voor vrijhandel neemt daarmee fors toe.

Twee op de vijf mensen die werken zijn landbouwer. Maar loon naar werken krijgen ze niet. Ze zijn allemaal samen maar goed voor slecht vier procent van het wereldinkomen.

Over het recht op voedsel is de laatste tijd al veel geschreven, vooral naar aanleiding van de NGO-campagnes van 11.11.11 vorig najaar en Vredeseilanden nu in januari.

Kiezen voor biobrandstof heeft zo zijn gevolgen. En het is zeer de vraag of die allemaal goed zijn ingeschat.