In 113 landen wordt rijst gekweekt. Er zijn meer dan 120.000 verschillende variëteiten van dit basisvoedsel dat ruim de helft van de wereldbevolking voedt.
In een nieuw rapport van de Amerikaanse denktank Oakland Institute onder de titel Voices from Africa: African Farmers & Environmentalists Speak Out Against a New Green Revolution in Africa
In de armste streken van Afrika leven miljoenen mensen van het verbouwen van katoen. Maar vooral de subsidies voor de Amerikaanse telers zijn nefast voor de katoenprijs.
Wil je weten waarom in Afrika mensen de boot nemen naar Europa?
De voedselcrisis mag dan verdreven zijn uit de media door de financiële en economische crisis, daarom is ze nog niet weg.
Het Gezicht van de Honger - 1 DVD / 2 films
Dertig miljoen vissers telt de wereld, en de jongste jaren lukt het hen minder makkelijk om het aanbod van vis op peil te houden. De eigenlijke visvangsten nemen qua volume af. Het is de sterk groeiende viskweek die dat gat moet vullen.
Uit de meeste zeeën en oceanen wordt al een paar decennia meer vis gehaald dan ze kunnen verdragen. Een visvangst van bijna honderd miljoen ton, zoals die van 2000, zou het maximum zijn. De opbrengst per persoon kan dus niet anders dan afnemen. We vissen té veel op wel zeventig procent van de visbestanden. Zo denkt alvast de Voedsel- en Landbouworganisatie (FAO) van de Verenigde Naties erover.
Nu al woont meer dan de helft van de wereldbevolking in steden. Binnen twintig jaar zal dat aandeel 60 procent bedragen. Vooral de grote steden in ontwikkelingslanden kennen een snelle aangroei met alle sociale en milieugevolgen van dien. Volgens het nieuwste rapport van het in huisvesting en verstedelijking gespecialiseerde VN-agentschap HABITAT komen er elke maand vijf miljoen stedelingen bij in de grote steden van het Zuiden.
Het Wereldvoedselprogramma (WFP) van de Verenigde Naties werkt niet alleen nauw samen met VN-lidstaten, maar ook met grote multinationale bedrijven. Sinds 2007 heeft ook de Brits-Nederlandse voedsel- en zeepgigant Unilever een ‘global partnership' afgesloten met het WFP onder de naam ‘Together for Child Vitality'. Unilever-werknemers zouden een deel van hun loon afstaan aan WFP-programma's om de honger te bestrijden bij schoolkinderen in Pakistan. Tot zover een mooi verhaal dat perfect past binnen de ‘corporate social responsibility' waarmee grote bedrijven graag uitpakken.
