Sinds de VN-Wereldtop van 2005 is de doctrine van de responsibility to protect (R2P), de verantwoordelijkheid van staten om de bevolking te beschermen tegen zware schending van mensenrecht
Je kan de oefening maken voor nogal wat landen of regio's waar de economie trager groeit dan de bevolking. Dan dreigen een pak problemen de kop op te steken.
Bij ons is er in de media nauwelijks aandacht voor, maar in Frankrijk is het al weken voorpaginanieuws: de aanhoudende sociale onrust in Guadeloupe en andere Franse overzeese gebieden, de zogenoemd
Het is waar, energiecoöperaties bestaan ook bij ons. Ze zijn in de lage landen echter weinig talrijk. En hun gebundelde kracht is nog veel te beperkt. Maar het kan veel meer, en veel beter.
Op 2 april vergaderen de leiders van de grootste economieën uit het Noorden en het Zuiden in Londen, samen met de verantwoordelijken van de grote financiële instellingen.
We hebben er een crisis bij. Wat sommigen al meer dan tien jaar zien aankomen, kan niet langer worden ontkend: we zitten midden in een scherpe mediacrisis.
Meer dan 40 kopersmelterijen in de Congolese provincie Katanga staan er werkloos bij. Hun Chinese eigenaars zijn de voorbije weken met de noorderzon vertrokken zonder belastingen te betalen.
‘Een mondiale crisis vraagt' om mondiale oplossingen', zo begint de gemeenschappelijke verklaring van Duits bondskanselier Angela Merkel met de hoofden van de OESO, IAO, IMF, WTO en Wereldban
Om van waardig werk te kunnen spreken, moet het gaan om het uitoefenen van werk waarvoor men vrij kiest en dat een inkomen oplevert dat de behoeften van zichzelf en van het gezin dekt.
Het zal je maar overkomen: als enige land - samen met het diamantrijke Botswana - weten te ontsnappen aan de weinig benijdenswaardige status van Minst Ontwikkeld Land (MOL), net op het mom
In Groot-Brittannië was de voorbije weken bijzonder veel media-aandacht voor de wilde staking van de arbeiders van een olieraffinaderij in Lindsey in het graafschap Lincolnshire.
De Britse NGO Global Witness heeft een ijzersterke reputatie opgebouwd inzake onderzoek naar corruptie met inkomsten uit natuurlijke rijkdommen en de link met gewapende conflicten.
Groot is de verbazing als de diepe financiële en economische crisis in het zwaar getroffen België niet eens tot een fundamenteel debat leidt over welke banken nodig zijn om ook morgen
Groot is de verbazing als de diepe financiële en economische crisis in het zwaar getroffen België niet eens tot een fundamenteel debat leidt over welke banken nodig zijn om ook morg
Web-TV - Ontbossing, een bedreiging voor natuur en mens
maandag, 2 februari 2009 - 09:45
Op vele plekken op onze planeet gaat het kappen en afbranden van bossen door, een bedreiging voor de biodiversiteit en een grote bron van CO2 broeikasgassen.
Europa moet tegen 2010 de meest competitieve economie ter wereld hebben. Dat hebben de Europese leiders in 2000 in Lissabon beslist. Het is geen geheim wat de bedoeling is van deze strategie, namelijk de winst en de concurrentiekracht van de bedrijven veilig te stellen. Maar wat zit erin voor de werknemers? De Europese Commissie is ervan overtuigd dat de huidige arbeidsmarkt en het arbeidsrecht niet soepel genoeg zijn om het doel te bereiken. Hun Lissabonstrategie raakt zo vertaald in een politiek van langer en flexibeler werken en van afbraak van sociale rechten en publieke dienstverlening. Dat programma van flexicurity maakt dus deel uit van de bredere strategie om Europa ‘naar de top van de wereldeconomie te leiden’. Daar is op zich weinig mis mee. Alleen, de uitvoering dreigt goed te zijn voor werkgevers maar een pak minder prettig voor de werknemers in Europa. De kapitaalkrachtigen, aandeelhouders en werkgevers zullen hier de vruchten van plukken. Voor de werknemers betekent het vooral of zelfs alleen maar achteruitgang. Intussen is duidelijk dat Europa de Lissabondoelstellingen niet haalt en wordt steeds onduidelijker waar Europa echt naartoe wil. Vooral het afstemmen van de economische, de sociale en de ecologische ambities verloopt moeilijk. Wel is zonneklaar dat de economische doelstellingen altijd minstens een streepje voor hebben.