Het natuurlijke broeikaseffect zorgt ervoor dat de warmte op aarde wordt vastgehouden, waardoor de gemiddelde temperatuur van onze planeet een "vriendelijke" 15°C bedraagt.
Op het platteland houden mensen niet op hun boeltje bij elkaar te pakken en hun vertrouwde stek achter te laten voor een hopelijk beter bestaan in de stad.
Wie werkt, kan leven. Klinkt mooi, maar de werkelijkheid is anders. De helft van alle mensen die werken, verdienen te weinig om fatsoenlijk te kunnen leven.
De Argentijnse industrie werd, op aanraden van het Internationaal Monetair Fonds, weerloos uitgeleverd aan de wereldmarkt, het resultaat is catastrofaal.
Longontsteking, diarree, mazelen, malaria, tuberculose, cholera... het lijken vooroorlogse kwelduivels. Maar zelfs nu laten deze ziekten donkere sporen na in grote gebieden van de wereld.
Web-TV - India, waar software-industrie en traditie thuis zijn
vrijdag, 30 januari 2009 - 10:31
De software-industrie in Bangalore, Chennai en andere Indiase steden groeit razend snel. Ze levert diensten de wereld rond, ook aan fabrieken en banken in België.
China is meer en meer de fabriek van de wereld. Chinees textiel verovert de hele wereld wat veel werkloosheid veroorzaakt, vooral in ontwikkelingslanden.
Web-TV - Het effect van Amerikaanse katoensubsidies op Afrikaanse katoentelers
vrijdag, 30 januari 2009 - 10:15
In de armste streken van Afrika leven miljoenen mensen van het verbouwen van katoen. Maar vooral de subsidies voor de Amerikaanse telers zijn nefast voor de katoenprijs.
De voorbije dagen was de Tsjadische hoofdstad N'Djamena het toneel van een merkwaardige vorm van sociaal protest: duizenden vrouwen zijn de dag begonnen met een concert van geroffel op potten en pa
Basisgezondheidszorg waarin iedereen participeert, samen met een goede economische en sociale ontwikkeling, vormen de sleutels om het fundamentele mensenrecht op gezondheid waar te maken.
In juli 2008 legden de arbeiders van de Nestlé-diepvriesproductenfabriek in Hongkong het werk gedurende drie dagen neer om te protesteren tegen de schendingen van fundamentele vakbondsrechte
Dat India zich hoe langer hoe meer profileert als een te duchten economische macht is ook niet zonder gevolgen gebleven voor de militaire industrie en de export van duur wapentuig naar India.
De onderhandelingen over de verdere liberalisering van de wereldhandel in de zogenoemde Doha-ronde (WTO, Wereldhandelsorganisatie) zitten al een tijdje in het slop. Op 6 december begon weer een nieuwe onderhandelingsronde en op enkele themas werd wat vooruitgang geboekt, maar de meeste knelpunten blijven bestaan. Toch is dat geen hinderpaal voor de Europese Unie en andere leidende handelsblokken om op bilateraal vlak volop de kaart van de liberalisering te trekken, ondanks de talloze waarschuwingen die uitgaan van de ergste crises op mondiaal vlak sinds de Tweede Wereldoorlog. Voor enkele Vlaamse NGOs was dat een gegronde reden om vorige week maandag aan handel een interessant seminarie te wijden.
Met de verkiezingen voor het Europees Parlement in juni 2009 in het vooruitzicht zal Europa volgend jaar nog meer de politieke agenda beheersen. Maar de EU zit met een huizengroot democratisch probleem: het Verdrag van Lissabon, dat het door Fransen en Nederlanders weggestemde ontwerp van Europese Grondwet uit 2005 moest vervangen, raakt maar niet goedgekeurd. Op 12 juni 2008 gooiden de Ieren roet in het EU-eten door in een referendum overtuigend neen te zeggen tegen het nieuwe verdrag. Sindsdien weet niemand nog precies hoe het nu verder moet. Een plan-B was er gewoonweg niet. De ondankbare Ierse kiezers kregen massaal de schuld in de schoenen geschoven voor deze obstructie.
Woord in de kijker: internationale kaderovereenkomst
Mondiale overeenkomst tussen een multinationaal bedrijf en de internationale vakbond. Daarmee willen de vakbonden de sociale rechten van werknemers afdwingen overal waar een internationale groep actief is in de wereld. Het is niet meer dan logisch dat, wanneer een nationale economie vraagt om nationale akkoorden, een mondiale economie mondiale akkoorden nodig heeft. Concreet beogen zulke akkoorden minimale arbeidsomstandigheden in te voeren of ze te verbeteren zowel in de eigen bedrijfsafdelingen van een multinational als bij de onderaannemers; ze willen respect voor de sociale normen van de Internationale Arbeidsorganisatie; ze betrachten rechtvaardige lonen- en arbeidsvoorwaarden, veilige en hygiënische arbeidsomstandigheden en ze willen de rol van de vakbond in de multinational versterken. Om die doelstellingen te bereiken, verwijzen alle internationale kaderovereenkomsten naar de fundamentele arbeidsnormen van de Internationale Arbeidsorganisatie en hebben ze altijd betrekking op alle ondernemingen van de betrokken multinational wereldwijd. Ze zullen er ook sterk op hameren dat de multinational haar onderaannemers zal wijzen op het belang van het naleven van de fundamentele arbeidsnormen en dat niet-naleving kan leiden tot een sanctie, namelijk het verbreken van het toeleveringscontract. De jongste jaren hebben vakbonden internationale kaderovereenkomsten gesloten met bedrijven als Accor, Carrefour, Danone en France Telecom uit Frankrijk, H&M, Ikea en Securitas uit Zweden, Metro en Volkswagen uit Duitsland, Statoil uit Noorwegen, Endesa en Telefonica uit Spanje en Umicore uit België. Opvallend is dat er slechts weinig bedrijven bij zijn die hun hoofdkwartier niet in Europa hebben. Uit Canada is er Quebecor, uit Zuid-Afrika Nampak en uit Australië NAG, niet meteen de meest bekende bedrijven.
