Het natuurlijke broeikaseffect zorgt ervoor dat de warmte op aarde wordt vastgehouden, waardoor de gemiddelde temperatuur van onze planeet een "vriendelijke" 15°C bedraagt.
Op het platteland houden mensen niet op hun boeltje bij elkaar te pakken en hun vertrouwde stek achter te laten voor een hopelijk beter bestaan in de stad.
Wie werkt, kan leven. Klinkt mooi, maar de werkelijkheid is anders. De helft van alle mensen die werken, verdienen te weinig om fatsoenlijk te kunnen leven.
De Argentijnse industrie werd, op aanraden van het Internationaal Monetair Fonds, weerloos uitgeleverd aan de wereldmarkt, het resultaat is catastrofaal.
Longontsteking, diarree, mazelen, malaria, tuberculose, cholera... het lijken vooroorlogse kwelduivels. Maar zelfs nu laten deze ziekten donkere sporen na in grote gebieden van de wereld.
Web-TV - India, waar software-industrie en traditie thuis zijn
vrijdag, 30 januari 2009 - 10:31
De software-industrie in Bangalore, Chennai en andere Indiase steden groeit razend snel. Ze levert diensten de wereld rond, ook aan fabrieken en banken in België.
China is meer en meer de fabriek van de wereld. Chinees textiel verovert de hele wereld wat veel werkloosheid veroorzaakt, vooral in ontwikkelingslanden.
Web-TV - Het effect van Amerikaanse katoensubsidies op Afrikaanse katoentelers
vrijdag, 30 januari 2009 - 10:15
In de armste streken van Afrika leven miljoenen mensen van het verbouwen van katoen. Maar vooral de subsidies voor de Amerikaanse telers zijn nefast voor de katoenprijs.
De voorbije dagen was de Tsjadische hoofdstad N'Djamena het toneel van een merkwaardige vorm van sociaal protest: duizenden vrouwen zijn de dag begonnen met een concert van geroffel op potten en pa
Basisgezondheidszorg waarin iedereen participeert, samen met een goede economische en sociale ontwikkeling, vormen de sleutels om het fundamentele mensenrecht op gezondheid waar te maken.
In juli 2008 legden de arbeiders van de Nestlé-diepvriesproductenfabriek in Hongkong het werk gedurende drie dagen neer om te protesteren tegen de schendingen van fundamentele vakbondsrechte
Dat India zich hoe langer hoe meer profileert als een te duchten economische macht is ook niet zonder gevolgen gebleven voor de militaire industrie en de export van duur wapentuig naar India.
De onderhandelingen over de verdere liberalisering van de wereldhandel in de zogenoemde Doha-ronde (WTO, Wereldhandelsorganisatie) zitten al een tijdje in het slop. Op 6 december begon weer een nieuwe onderhandelingsronde en op enkele themas werd wat vooruitgang geboekt, maar de meeste knelpunten blijven bestaan. Toch is dat geen hinderpaal voor de Europese Unie en andere leidende handelsblokken om op bilateraal vlak volop de kaart van de liberalisering te trekken, ondanks de talloze waarschuwingen die uitgaan van de ergste crises op mondiaal vlak sinds de Tweede Wereldoorlog. Voor enkele Vlaamse NGOs was dat een gegronde reden om vorige week maandag aan handel een interessant seminarie te wijden.
Met de verkiezingen voor het Europees Parlement in juni 2009 in het vooruitzicht zal Europa volgend jaar nog meer de politieke agenda beheersen. Maar de EU zit met een huizengroot democratisch probleem: het Verdrag van Lissabon, dat het door Fransen en Nederlanders weggestemde ontwerp van Europese Grondwet uit 2005 moest vervangen, raakt maar niet goedgekeurd. Op 12 juni 2008 gooiden de Ieren roet in het EU-eten door in een referendum overtuigend neen te zeggen tegen het nieuwe verdrag. Sindsdien weet niemand nog precies hoe het nu verder moet. Een plan-B was er gewoonweg niet. De ondankbare Ierse kiezers kregen massaal de schuld in de schoenen geschoven voor deze obstructie.
Woord in de kijker: Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling
De OESO verzamelt de industrielanden van de wereld en wordt daarom ook wel de club van de rijkste landen genoemd. Wat deze organisatie vooral doet is informeren en adviseren op het vlak van economisch en sociaal beleid. De OESO speelt een belangrijke rol in de mondiale economische ontwikkelingen en haar studies en rapporten hebben grote invloed op het beleid van de lidstaten. Vooral vakbonden hebben kritiek op het sociaal beleid dat doorklinkt in een aantal studies, en dat ze niet echt als werknemersvriendelijk ervaren. De werkwijze en besluitvorming van de OESO zit daar voor veel tussen. Haar belangrijkste gesprekspartners zijn immers de ministers van economische zaken die in al te veel gevallen geen hoge dunk hebben van sociaal beleid. In 1976 komt de organisatie zowat als eerste met een gedragscode voor multinationale ondernemingen die later enkele keren is gewijzigd en aangepast. Deze richtlijnen zijn geen verplichtingen. Het zijn aanbevelingen aan multinationals om vrijwillig een aantal principes te respecteren op zo verschillende terreinen als werkgelegenheid, mensenrechten, milieu, informatie, concurrentie, belastingen en zelfs wetenschap en technologie.
