Luisteren naar Eric Hobsbawm is nuttig, zeker in crisistijden. Deze vermaarde Britse historicus van de lange 19de en de korte 20ste eeuw gaf - in het Frans - een interview aan Mediapart.
Al enkele decennia gaan vele media er steeds meer toe over om managers en zogenaamde managementgoeroes (ook nu nog altijd vooral mannen) op het schild te hijsen.
Op een conferentie vorige week in Stockholm heeft het Noordse netwerk van vredesorganisaties die tegen het gebruik van uraniumwapens strijden, opgeroepen om snel werk te maken van een wereldwijd
Abdul Tejan-Cole, de speciale commissaris voor de bestrijding van corruptie in het West-Afrikaanse Sierra Leone, maakt zich sterk dat toekomstige investeerders niet moeten proberen om de wetgevin
Vorige week zijn ze er op de Wereldvoedseltop in Rome niet echt uitgeraakt. Onze politieke leiders slagen er niet in om voldoende snel de nieuwe bakens uit te zetten voor de landbouw.
Aan de universiteit roept een professor economie zijn tienduizenden studenten van de voorbije dertig jaar terug. "Ik heb me vergist", schrijft hij in de uitnodiging.
Tegen 2030 zou de wereld vijf tot zes keer de huidige olieproductie van Saudi-Arabië - momenteel met 10,42 miljoen vaten per dag de grootste producent van ruwe olie ter wereld - extra moeten
Regeringen van 141 landen komen deze week samen in Doha, de hoofdstad van Qatar, voor een belangrijke opvolgingsconferentie in de strijd tegen corruptie.
Af en toe een beetje goed nieuws kan geen kwaad. In 12 van 17 Latijns-Amerikaanse landen waarvoor gegevens beschikbaar zijn, vermindert de inkomensongelijkheid.
Vorige maand maakte de Amerikaanse ambassadeur in Mali bekend dat de VS voor vijf miljoen dollar vrachtwagens en militaire uitrusting schenkt aan de Malinese strijdkrachten.
Wij houden eraan voor PALA regelmatig te putten uit de nieuwe landenboeken die nogal wat accurate kennis leveren. En als het nodig is, aarzelen we niet om onze kritiek te spuien.
Een studie van de club van rijkste landen - de OESO - laat er geen twijfel over bestaan. In driekwart van de landen groeit de kloof tussen rijk en arm. En ook het aantal armen neemt toe.
Nestlé, het grootste voedingsconcern ter wereld, probeert met alle mogelijke middelen collectieve arbeidsonderhandelingen met een onafhankelijke vakbond in Indonesië te dwarsbomen.
De grootste militaire bedrijven drukken via lobbywerk zwaar hun stempel op het Onderzoeksprogramma voor Interne Veiligheid (Homeland Security) van de Europese Unie.
Woord in de kijker: structureel aanpassingsprogramma
Ontwikkelingslanden die financieel in de problemen komen, moeten zeker nog in de jaren tachtig en negentig aankloppen bij het Internationaal Monetair Fonds. Heel dikwijls krijgen zij dan een structureel aanpassingsprogramma opgelegd als voorwaarde om hulp te krijgen. Het doel daarvan is om het land in staat te stellen zijn schulden terug te betalen. Altijd krijgen die landen een monetaristische politiek te slikken die de munt devalueert, de overheidsuitgaven drastisch naar beneden haalt en alle economische inspanningen op de export richt. Die zware bezuinigingen halen meer dan eens de gezondheidszorg, het onderwijs en de landbouwondersteuning onderuit. In feite verplicht men die landen elk sociaal-economisch beleid op te geven en een sociale politiek te vergeten. De forse muntdevaluatie maakt het leven veel duurder en verhoogt de schuld in reële termen. Wanneer je daarenboven zowat alle arme landen datzelfde beleid opdringt, stort je hen allemaal samen in een neerwaartse concurrentiespiraal. Een vlammende kritiek op dat beleid van het Internationaal Monetair Fonds komt van Joseph Stiglitz, de Nobelprijswinnaar economie van 2001 en voormalig topeconoom bij de Wereldbank. Heel overtuigend beschrijft hij in zijn in 2002 verschenen boek Perverse globalisering hoe het IMF tientallen landen het slechtst denkbare economische beleid opdringt. Altijd opnieuw is het resultaat een veel diepere economische crisis dan zou moeten, veel meer werkloosheid, armoede en verloren welvaartsproductie.
