Gender

Als er onaanvaardbaar weinig vrouwen bij de besluitvormers in o.a. bedrijven en universiteiten blijken te zijn, is degelijke informatie over discriminatie van vrouwen, in het bijzonder inzake zeggenschap en besluitvorming, cruciaal. Volgende bronnen reiken die aan.

Als vrouwen al tijden in besturen zitten, soms in de hoogste functie, hoe kan het dat zij nog altijd in o.a. bedrijven en universiteiten veel te weinig tot de besluitvormers behoren? Het excuus dat zoiets tijd vergt, is al lang onaanvaardbaar.

Als er onaanvaardbaar weinig vrouwen bij de besluitvormers in o.a. bedrijven en universiteiten zijn, moet de vraag aangesneden: wat nu? Alvast volgende antwoorden werken tegen discriminatie.

Ook al zijn er onaanvaardbaar weinig vrouwelijke besluitvormers, toch loont het speuren naar lichtpunten. Als het draait om het leiden of beheren van bedrijven spelen vrouwen een belangrijke rol in Afrika, Oost-Azië, Latijns-Amerika en de Cariben.

De Europese Unie voert een baanbrekende wet in om een beter evenwicht te bereiken tussen mannen en vrouwen bij beursgenoteerde bedrijven. Tegen 30 juni 2026 moet 40 procent in hun Raden van Bestuur vrouw zijn. Bij niet-uitvoering volgen straffen.

“Dat de vrouwen een grote overwinning behaalden, dàt onthouden we van de parlementsverkiezingen”. Een politicoloog zette de toon voor een volslagen irrelevant besluit, dat gretig gevolgd werd door de internationale, ook Vlaamse pers. Irrelevant omdat IJsland al jaren geldt als het land met de meeste gelijkheid ter wereld.

Staren we ons blind op de Verenigde Staten van America First, en zien we niet of te weinig dat er ook een ander Amerika is? Het is dat land dat Monika Triest ons wil tonen in haar boek.

Het Centre tricontinental in Louvain-la-Neuve wil “standpunten uit het Zuiden laten horen en kritisch nadenken over wat ontwikkeling is in het tijdperk van neoliberale mondialisering”. Dat vertaalt zich onder andere in publicaties over de meest diverse thema’s in de reeks Alternatives Sud.