PALA Woordenboek

haalt de top 5 van landbouwproducten en is wat de pot schaft voor miljoenen mensen. Bij ons ooit héél exotisch fruit, nu al met de paplepel verorberd.

Zowat 20 procent van de bananenoogst belandt op de wereldmarkt, vooral gecontroleerd door multinationals als Chiquita en Dole en door supermarktketens. Overproductie leidt tot dalende prijzen, lagere inkomens en slechte werkomstandigheden. Welke zullen we dan eten?

Er was een bananenoorlog tussen dollarbananen uit Latijns-Amerika en ACP-bananen uit Afrika of de Cariben die van een Europees voorkeurtarief genieten; de toekomst daarvan blijft onduidelijkheid.

Fair trade bananen garanderen een eerlijke prijs maar halen slechts een beperkt marktaandeel.

Interessant is dat Chiquita, vroeger symbool van al wat fout liep, zich nu werpt op duurzame bananenteelt met respect voor o.a. milieu en arbeidsrechten. Voor de eigen plantages lukt dat al, bij de onderaannemers nog niet volledig.

Dirk Barrez is auteur en hoofdredacteur van Pala.be, een website/nieuwsbrief die hij startte in 2001/2003 en antwoorden zoekt voor een meer sociale, ecologische en democratische wereld. Van 1989 tot 2011 was hij VRT-tv-journalist en reportagemaker voor Panorama en Terzake. In totaal schreef hij 18 boeken.

Opvallende boeken zijn
11 POLITIEKE DWAASHEDEN. 50 jaar schuldig verzuim van onze politici,
Transitie. Onze welvaart van morgen, 
Coöperaties. Hoe heroveren we de economie,
Van eiland tot Wereld. Appèl voor een menselijke samenleving,
De antwoorden van het antiglobalisme en
Ik wil niet sterven aan de XXste eeuw, het boek dat aan de basis ligt van de Pala website en nieuwsbrief

Een overzicht van zijn boeken en DVD's vindt u hier

Vooral voor VRT maakte hij meer dan 50 documentaires en lange tv-reportages waaronder Het Gezicht van de Honger, Het Mondiale Uitzendkantoor en Koe 80 heeft een probleem.

Hij stond (mee) aan de wieg van diverse maatschappelijke initiatieven, zoals o.a. TransitieNetwerk Middenveld en het TransitieFestival, NewB, Energiedemocratie Vlaanderen, dewereldmorgen, MO*magazine, mondiaal/travailmondial, 11.11.11 uitgeverij, wereldinbeeld.be, ikwilniet.org dat later uitgroeide tot Pala.be ... soms onder het motto: “We maken onze structuren om er kwaad op te kunnen zijn. Anders kunnen we enkel janken van onmacht.”
Zijn jongste initiatieven zijn CoopWijzer. Geld voor de toekomst en het e-boek 10.000 doden & lockdown. Waren ze te vermijden?

Het basisinkomen is een inkomen dat iedereen individueel krijgt, van de geboorte tot de dood, onvoorwaardelijk.

Waarom? Omdat alle mensen recht op waardig leven hebben. Dat is in mondiaal perspectief wellicht het belangrijkste pro-argument.

Meer lezen - Pala artikels over het basisinkomen en mondiaal basisinkomen (selectie)

Voor iedereen een mondiaal basisinkomen van minstens een kwart euro per dag  - deze Pala bijdrage uit 2003 biedt een gebalde kijk op het concept, heeft aandacht voor zowel de bezwaren als de voordelen ervan, en bekijkt ook de financiële haalbaarheid.
Deze Pala bijdrage is gebaseerd op een hoofdstuk uit Ik wil niet sterven aan de XX^ste eeuw (1999) wat meteen illustreert dat pleitbezorgers van het basisinkomen al langer actief zijn.

Het pleidooi voor een basisinkomen wordt verder uitgewerkt in het boek Van eiland tot wereld. Appèl voor een menselijke samenleving, p. 139-145 (artikel 25 van het Programma voor een menselijke samenleving)

In 2018 verschijnt de actualisering Mondiaal basisinkomen sterkste troefkaart voor leefbare wereld als derde deel van de Pala artikelreeks Migratie en ontwikkeling: de olifanten in de kamer.

Geef de armen gewoon geld - een idee dat wereldwijd veld wint (2009)
Geef dat geld, 175 euro per maand, direct aan de burgers (6-5-2015)
Basisinkomen, iedee in opmars (2016)
Tegen zombie mensenrechten bepleit VN-rapporteur basisinkomen (2017)
Raad van Europa spreekt zich uit voor basis- of burgerschapsinkomen (2018)

vormen een belangrijke motor van de huidige globalisering.

Flink geholpen door technologische (r)evoluties zijn zij op de vrijgemaakte markten de drijvende kracht achter economische globalisering. Ze dragen onmiskenbaar bij tot de welvaart op onze wereld. Weinigen weigeren hun producten of diensten.

Maar we worstelen met hun steeds minder geremde concentratie- en monopoliezucht en met hun honger om van alles koopwaar te maken. Ook hun principes van concurrentie en winststreven, die binnen het economische terrein een zeker nut hebben, overwoekeren snel hele sectoren van de samenleving.

Publieke dienstverlening, cultuur, media, wetenschappelijk onderzoek, ja zelfs onderwijs en sociale zekerheid in sommige landen worden gekoloniseerd door economisch en bedrijfsmatig denken. Veel meer dan vroeger speelt ook hier de markt, komen ze onder verregaande invloed van bedrijven of gaan ze (deels) over in hun handen.

zie ook maatschappelijk verantwoord ondernemen

onder de toelichting overzicht van belangrijke Pala artikels met link

Zonder belastingen geen goede samenleving. Onze welvaartsstaten zijn maar mogelijk omdat we vooral via een progressieve inkomensbelasting de inkomens kunnen herverdelen, de sociale zekerheid (mee) financieren en investeren in o.a. goed onderwijs, gezondheidszorg en best ook een duurzame economie met nuttig werk voor iedereen. Te weinig belastingen heffen is zo veel als zeggen dat vlot auto’s van 100.000 euro of meer kunnen kopen belangrijker is dan werkverschaffing of inkomen voor talloze minder bedeelden.

In onze globaliserende wereld zijn ook mondiale publieke goederen nodig, denk maar aan controle op en vernietiging van massavernietigingswapens, een VN politiemacht om o.a. massamoorden te voorkomen, stoppen van de overbevissing en vervuiling van de zeeën, afdwingen van minimale sociale regels zodat alvast kinderarbeid en slavernij niet meer kunnen, onderzoek naar armoedeziekten, een tegenwicht om multinationals te controleren. Er is ook internationale inkomensherverdeling nodig zodat alle mensen minstens genoeg hebben om menswaardig te leven.

En dus moeten we mondiale belastingen heffen om dit alles te kunnen betalen, vooreerst bij wie rijker is en via heffingen op activiteiten die sociaal, ecologisch en economisch schadelijk zijn. In die logica heffen we mondiale belastingen prioritair op internationale financiële verrichtingen en – zolang die er zijn – op de uitstoot van broeikasgassen, op de miskenning van sociale rechten en op monopolistische winsten.

Enkele Pala artikels over belastingen

Fiscale oneerlijkheid. Sterke schouders dragen lichte lasten |2-5-2019

De politiek is weggegleden van zelfs maar de schijn van eerlijke fiscaliteit. Dat ondermijnt sociale rechtvaardigheid en milieuvriendelijkheid, zo belangrijk voor goede samenlevingen.

Corona nodigt uit om belastingen deels te begraven | 23-6-2020

We gaan de coronacrisis toch niet alleen met belastingen betalen? Want er is een prima alternatief. Zet de corona relance miljarden grotendeels om in aandelen van bedrijven, dan zorgen die straks voor overheidsinkomsten.

De wonderjaren van de VS zijn lang voorbij. Toen werden miljardairs echt belast | 26-6-2019

Als Amerikaanse miljardairs pleiten om meer belastingen te betalen, refereren ze naar de wonderjaren van de VS. Toen werden superrijken als vanzelfsprekend zwaar belast en genoot het hele land van goede infrastructuur.

Apple betaalt (bijna) belastingen | 19-9-2018

Apple heeft 14,3 miljard euro op een geblokkeerde rekening gestort. Dat is de volledige som aan achterstallige belastingen en intresten die het bedrijf aan Ierland moet betalen... als het ook in beroep ongelijk krijgt.

De Apple miserie is helemaal terug: fiscale concurrentie | 16-7-2020

Het Europees Gerecht heeft geoordeeld dat Apple toch geen 13 miljard euro belastingen moet betalen aan Ierland. De miserie van fiscale concurrentie tussen verschillende landen ligt weer volop bloot.

Meest rampzalige industrie betaalt amper belastingen | 8-3-2018

Rio Tinto omzeilt voor de door haar gecontroleerde Oyu Tolgoi mijn in Mongolië 700 miljoen dollar aan belastingen in Canada en Mongolië … Dit betreft slechts één van de vele mijnen die worden uitgebaat.

Voor wanneer lage emissie havens en luchthavens? | 17-4-2018

Ja, waarom zijn er eigenlijk nog geen lage emissiezones voor schepen en vliegtuigen? Want hun groeiende belasting voor de planeet en bedreiging voor het klimaat zijn niet te harden.

De ongecontroleerde macht van multinationals  | 3-12-2013

Echte democratie vereist greep op ons economische bestaan. Een zware bedreiging voor economische democratie, en dus voor democratie, blijft de vrijwel ongecontroleerde en ongecontesteerde macht van multinationals.

Leve de fiscus... nu ook nog wereldbelastingen | 24-6-2004

Het is voor u misschien een verrassende manier van kijken. Wat een geluk dat de fiscus er is!

Zie ook fiscale concurrentie

2000 deelnemers zorgden op zaterdag 21 september 2002 voor een vliegende start van het Belgisch Sociaal Forum. Meer dan 150 organisaties hadden vooraf hun handtekening gezet onder de beginselverklaring van het Forum. Belgische vakbonden, NGO's, klassieke en nieuwe sociale bewegingen vonden elkaar voor een gemeenschappelijk project.

Met het forum hopen ze de dynamiek die sinds januari 2001 op het Wereld Sociaal Forum te Porto Alegre is ontstaan, verder te zetten en te verspreiden in steden, dorpen, wijken, bedrijven, organisaties en scholen in België. De slogan “Een andere wereld is mogelijk” blijft de centrale leuze die het streefdoel vertolkt, namelijk het globaliseren van rechtvaardigheid, vrede en solidariteit.

Grote ontmoetingsdagen van het Belgisch Sociaal Forum zijn er na 21 september 2002 nog op 10 mei 2003, vlak voor de parlementsverkiezingen van dat jaar, en op 16 december 2006.

zie ook Europees Sociaal Forum, Wereld Sociaal Forum

zijn we met te veel? In 2015 telt de wereld 7,350 miljard mensen. In de toekomst kijken is niet makkelijk, maar omstreeks 2050 zullen we in de medium schatting meest waarschijnlijk met zowat 9,73 miljard zijn. Ongeveer zoals vandaag zouden 1,29 miljard mensen in de nu rijke, vooral industriële landen leven, daar komt vergrijzing van. De nu veel armere landen zien hun bevolking aangroeien van goed 6,18 tot wel 8,44 miljard, met volgens sommigen dreigende overbevolking. Tegen 2100 zou de groei stevig terugvallen met een wereldbevolking van dan waarschijnlijk 11,21 miljard.

Het is waar dat te veel mensen voor problemen kan zorgen, zeker in landbouweconomieën die het moeilijk krijgen om voedsel en inkomen mee te laten groeien. Geboortebeperking is een stukje van de oplossing, maar enkel op vrijwillige basis en in combinatie met veel meer onderwijs, gezondheidszorg en zelfbeschikking voor vrouwen.

De andere – veel minder vertelde - kant van het verhaal is dat een Noord-Amerikaan 50 tot 100 maal meer verbruikt dan een Afrikaan. Niet enkel geboortebeperking is nodig, vooral een rechtvaardiger verdeling van de welvaart dringt zich op. 

www.un.org/popin/

http://esa.un.org/unpd/wpp/

Dieren en planten waren nooit veilig voor de mens maar hun uitstervingsritme ligt veel hoger dan ooit, een rijkdom die wellicht voor altijd verloren gaat.

Heel vreemd want ons overleven hangt volledig af van de natuurlijke verscheidenheid van levende organismen en hun ecosystemen. Ze leveren cultuurgewassen, vlees en vis om te eten, industriële gewassen als rubber, katoen of hout, ook energie, geneesmiddelen en, niet te vergeten, ze bieden rust en recreatie. De meest productieve gewassen zijn veredeld en hebben behoefte aan regelmatige kruising met hun uitstervende primitieve voorouders.

De biodiversiteit behouden is de boodschap, in de eerste plaats de zogenaamde Vavilov-gebieden die de grootste plantenrijkdom herbergen, bijna allemaal in zuidelijke landen gelegen zoals Peru, Ethiopië of Zuid-Oost-Azië. Het Biodiversiteitsverdrag uit 1992 moet ons daarbij helpen. Het trad in werking in 1997.

Lees meer of raadpleeg

Pala artikels

Hoe behouden we dieren en planten? Biodiversiteit - Planetaire grenzen 2 

Al wat leeft op aarde, de cijfers die meest van al tellen 

Het RUND in de kamer 

Late media-ontdekking: zesde massale uitsterving dreigt

Website Living Planet Index

Website Global Environment Outlook 

Het Biodiversiteitsverdrag ziet het levenslicht op de VN-Conferentie over Milieu en Ontwikkeling in juni 1992 in Rio de Janeiro.

Dat verdrag wil de natuurlijke soortenrijkdom beschermen en een duurzaam gebruik ervan mogelijk maken.

Het beoogt ook de opbrengsten van genetisch materiaal billijk te verdelen.

De soortenrijkdom behoort door dat verdrag toe aan de soevereine landen, die ook moeten zorgen voor het voortbestaan ervan.

Bron: Transitie. Onze welvaart van morgen, p.24-25

Convention on Biological Diversity - Officiële website | Wikipedia   

Overzicht Biodiversiteitsconferenties - officiële website | Wikipedia

Kunming-Montreal Global Biodiversity Framework –  Officiële website | Wikipedia

zie ook biodiversiteit, duurzaamheid, Klimaatverdrag, VN-Conferentie over Milieu en Ontwikkeling

Basmati rijst is lekker, geurig en voedzaam. Dat is zo omdat tientallen generaties van Indiase landbouwers die rijstsoort hebben verbeterd en veredeld tot wat die nu is. Maar nooit is een landbouwer op het idee gekomen: ik heb die plant verbeterd en nu is ze van mij. Altijd is deze rijst het gezamenlijke bezit van de Indiase boeren en boerinnen gebleven, het was hun collectieve erfgoed, zelfs dat van de hele wereld. In 2001 verkreeg een Amerikaans bedrijf het patent op enkele varianten van Basmati rijst, tot ontzetting van vele Indiërs. Zij verzetten zich tegen wat zij ervaren als het wegkapen of inpikken van hun gewassen. En zij vrezen voor hun inkomen doordat ze minder zullen kunnen verkopen in het buitenland. Mogen stukjes plant, dier of mens, levend materiaal dus, privé-eigendom worden via patenten? De biotechnologiebedrijven zijn voor want die biodiversiteit vormt hun economische en commerciële basis. Vele boerenbewegingen, milieubewegingen en wetenschappers zijn tegen het verhandelen van genen en monopoliseren van gewassen, o.a. omdat het kleine boeren en inheemse volkeren zwaar benadeelt. De Indiase wetenschapster en activiste Vandana Shiva is één van de bekendste tegenstandsters.

zie ook biodiversiteit, patent, TRIPS

zie bruto nationaal product

Boerenbewegingen zijn de meest succesrijke antiglobalisten in de rijke landen. Daar slagen ze erin om de landbouw in grote mate buiten de wereldmarkt te houden. Zo verwerven ze een leefbaar inkomen.
 

Wereldwijd pleiten boerenbewegingen voor een leefbaar platteland via de afscherming van regionale markten en raken ze het erover eens dat ze elkaar niet de duvel mogen aandoen met exportsubsidies.
 

Samen met de arbeidersbeweging en de milieubeweging vormen ze de sterkste motors van de andersglobaliseringsbeweging.

Deze andersglobalist is het symbool van de meer militante boerenbeweging Via Campesina die zich verzet tegen de agro-industrie en haar ‘malbouffe’ en tegen genetisch gewijzigde organismen. Ze komt vooral op voor de voedselsoevereiniteit, het recht van elke samenleving om zelf haar voedsel voort te brengen. Zijn acties, o.a. de afbraak van een in aanbouw zijnde McDonald’s en de vernietiging van GGO-velden, kosten Bové al enkele malen een gevangenisstraf.

Na de beurscrash van 1929, de economische crisis en zelfs ineenstorting wereldwijd, de massaal door dictaturen weggespoelde democratieën en het inferno van de Tweede Wereldoorlog dat 52 miljoen mensenlevens eist, kan de mensheid eindelijk puin ruimen.

Voor de heropbouw en om de wereldeconomie in betere banen te leiden, worden in 1944 in het stadje Bretton Woods (VS) het Internationaal Monetair Fonds en de Wereldbank opgericht. Tientallen jaren lang is de evaluatie van deze Bretton Woods instellingen eerder positief.

Al vlug is er ook kritiek te horen op hun exclusief op groei gericht ontwikkelingsmodel. Duurzame ontwikkeling, armoedebestrijding, inkomens(her)verdeling en mensenrechten komen laat of niet in hun blikveld en blijven meer intentie dan werkelijkheid.

Vooral na 1980 worden ze onder vuur genomen voor hun acute en eenzijdige hang naar volledig vrije markten en privatiseringen.

Zie ook Internationaal Monetair Fonds Wereldbank

Het natuurlijk broeikaseffect zorgt ervoor dat het op Aarde lekker warm is met gemiddeld 15°C.

Maar te veel CO2 en andere broeikasgassen in de atmosfeer versterken dat broeikaseffect en vele wetenschappers vrezen voor een extra opwarming en voor klimaatverandering.

Ze raken ervan overtuigd dat vooral industrie, verwarming, vervoer en dus de mens – die overmatig veel steenkool, olie en gas verstookt - verantwoordelijk zijn voor die extra broeikasgassen.

En ze wijzen op de gevaren van o.a. een stijgende zeespiegel, toenemend natuurgeweld en (te) snel opschuivende klimaatzones.

Om dit risicogedrag, het grootste ecologische deficit van de huidige globalisering, tegen te gaan is er het Kyoto Protocol dat de uitstoot van broeikasgassen beperkt en inwerking trad in 2005. Maar het is bijna zeker onvoldoende en dus maar het begin van een adequaat antwoord.

www.ipcc.ch

zie ook klimaatverandering

Het bruto nationaal product of bnp telt gewoon op wat er zoal aan goederen en diensten is voortgebracht in een land. Of rekent die productie om per inwoner van dat land, gemiddeld natuurlijk.

Maar wat het resultaat daarvan is, daar vertelt de meetlat niets over. Of die inwoners lang leven of vroeg sterven, ziekelijk zijn of niet, geschoold of ongeschoold, of er superrijken zijn naast hopen ondervoede drommels of vooral een redelijk verdienende middenklasse, daar vertelt de hoogte van het bnp weinig of niets over.

Ronduit kortzichtig is dat het bnp geen rekening houdt met het verlies van natuurlijk kapitaal dat onze economie veroorzaakt.

Lees meer over het bruto nationaal product of bnp het artikel
Geen krommere meetlat dan het bruto nationaal product (bnp) - eerste artikel in de reeks 'Hoe duurzaamheid meten?'

Zie ook de term ontgroei 

Weinig menselijke realisaties zonder organisatie, denk aan scholen, overheden, spoorwegen, multinationals of NGO’s.

Maar, het is al te waar, geen menselijke organisaties zonder bureaucratie, een steeds dreigend fenomeen van immobilisme en nutteloze hiërarchie, zowel in de privé, bij de overheid als in de civiele samenleving.

Het bureaucratische onvermogen van vele organisaties om buiten de oude krijtlijnen oplossingen te zoeken leidt ertoe dat nieuwe mondiale problemen veel te lang zullen voortwoekeren, dat we b.v. voorlopig vruchteloos wachten op mondiale belastingen, inkomensherverdeling, afdwingbare milieunormen of een permanente VN-politiemacht.

zie ook