De bankiers van deze wereld zijn nog maar eens aan het bewijzen dat je ze niet alleen kunt laten, vooral in de Verenigde Staten, maar ook in Europa en elders. Ze zijn als kinderen die zich verslikken in een te grote vrijheid. Deze maal weten ze niet eens meer hoeveel risicokredieten ze hebben uitstaan. Tja, als men niet eens zijn kernactiviteit goed kan uitvoeren... Belangrijker nog is de vaststelling dat altijd opnieuw anderen moeten opdraaien voor hun stommiteiten. Herinner u de schuldencrises die opduiken in Mexico, Argentiniëi, Turkije, Rusland of andere landen omdat ze al te laks geldi geleend krijgen van de banken. En vooral, weet je nog hoe de wereld vervolgens ‘hulpprogramma's' moet ophoesten, niet eens zozeer om die landen en hun zwaar getroffen inwoners te helpen, maar vooral om de banken hun al te laks toegekende geldi terug te betalen. Je kan van banken toch niet verwachten dat ze op de blaren gaan zitten van de door hen zo fel bejubelde en bespeelde vrije financiële markten? Dit klinkt niet alleen cynisch, het is ook zo. Bij de Internationale Arbeidsorganisatiei hebben ze een schatting gemaakt van wat deze ‘bancaire grap' aan jobs kan kosten. Wereldwijd zou het om vijf miljoen meer werklozen gaan in 2008. Dat zijn dus 5.000.000 mensen én hun families die hun inkomen zien wegvallen, meestal zonder enige vorm van compensatie. Want in de meeste landen bestaat er amper of geen werkloosheidsvergoeding of andere vormen van sociale zekerheidi. Nog goed om weten. Alhoewel vorig jaar het aantal jobs in de wereld aangroeide met 45 miljoen, was dat nog niet genoeg om de werkloosheid te doen dalen. Het aantal werklozen nam toe van 187 tot 190 miljoen.
Afbeelding
Schrijf in op de PALA nieuwsbrief
verschijnt maximaal 2 maal per maand
een journalistieke kijk op onze globaliserende wereld Hoe is de wereld eraan toe? Waar moet het naartoe? Hoe geraken we daar?
PALA zoekt met haar nieuwsbrief, website en boeken de antwoorden voor een meer sociale, ecologische en democratische samenleving en economie
PLANETAIRE GRENZEN 6. Er is wellicht maar heel moeilijk iemand te vinden die het belang van water niet hoog inschat. Zonder zoet water is immers geen menselijk leven en geen samenleving mogelijk. Maar ook hier rukken we op richting rode zone.
Onze politici verzuimden de toekomst voor te bereiden in de meest levensbelangrijke domeinen. Krijg zicht op hun ernstige falen met een presentatie van het nieuwe boek 11 politieke dwaasheden door Dirk Barrez.
Zijn we veroordeeld tot een afschuwelijk dilemma? Ofwel de planeet redden, ofwel de mensen redden? Neen dus, of toch niet noodzakelijk, er is een uitweg van rechtvaardige duurzaamheid mogelijk, tegelijk sociaal én ecologisch.
"Als kankerpatiënt ben ik dankbaar voor de fantastische verwezenlijkingen van wetenschap en technologie. Als doctor is mijn geloof dat hun vooruitgang bijdraagt aan een betere wereld zwaar aangetast." Een pleidooi voor democratie in een achterhaald onderzoeksysteem.
Woord in de kijker: structureel aanpassingsprogramma
Ontwikkelingslanden die financieel in de problemen komen, moeten zeker nog in de jaren tachtig en negentig aankloppen bij het Internationaal Monetair Fonds. Heel dikwijls krijgen zij dan een structureel aanpassingsprogramma opgelegd als voorwaarde om hulp te krijgen. Het doel daarvan is om het land in staat te stellen zijn schulden terug te betalen. Altijd krijgen die landen een monetaristische politiek te slikken die de munt devalueert, de overheidsuitgaven drastisch naar beneden haalt en alle economische inspanningen op de export richt. Die zware bezuinigingen halen meer dan eens de gezondheidszorg, het onderwijs en de landbouwondersteuning onderuit. In feite verplicht men die landen elk sociaal-economisch beleid op te geven en een sociale politiek te vergeten. De forse muntdevaluatie maakt het leven veel duurder en verhoogt de schuld in reële termen. Wanneer je daarenboven zowat alle arme landen datzelfde beleid opdringt, stort je hen allemaal samen in een neerwaartse concurrentiespiraal. Een vlammende kritiek op dat beleid van het Internationaal Monetair Fonds komt van Joseph Stiglitz, de Nobelprijswinnaar economie van 2001 en voormalig topeconoom bij de Wereldbank. Heel overtuigend beschrijft hij in zijn in 2002 verschenen boek Perverse globalisering hoe het IMF tientallen landen het slechtst denkbare economische beleid opdringt. Altijd opnieuw is het resultaat een veel diepere economische crisis dan zou moeten, veel meer werkloosheid, armoede en verloren welvaartsproductie.
Schrijf je in op de PALA nieuwsbrief
De IAO dateert uit 1919, is daarmee één van de oudste internationale organisaties en is gevestigd in Genève. Na de Tweede Wereldoorlog groeit zij binnen de Verenigde Naties uit tot de dochterorganisatie die gespecialiseerd is in sociaal beleid.
Hoe een rijk land arm wordt, dat is wat Argentinië in het begin van de 21ste eeuw aan de wereld toont. Tot ruim na de Tweede Wereldoorlog was dit land één van de rijkste van de wereld. De Argentijnen hadden het goed, ze leefden zoals wij en zelfs beter. Iedereen had werk in hun welvaartstaat met de sterkste industrie van heel Zuid-Amerika, met goede gezondheidszorg, onderwijs en openbaar vervoer.
Vind Pala artikels die inzoomen op de rol van geld, financiële crisis, falen van grootbanken en alternatieven.Onder Dexia zijn meer artikels te vinden over de ineenstorting van deze wereldwijd opererende fantoombank.
Vind Pala artikels die inzoomen op de rol van geld, financiële crisis, falen van grootbanken en alternatieven.Onder Dexia zijn meer artikels te vinden over de ineenstorting van deze wereldwijd opererende fantoombank.
De IAO dateert uit 1919, is daarmee één van de oudste internationale organisaties en is gevestigd in Genève. Na de Tweede Wereldoorlog groeit zij binnen de Verenigde Naties uit tot de dochterorganisatie die gespecialiseerd is in sociaal beleid.
Het menselijke leven is nooit zeker en dus niet vrij van risico’s; of het vergt extra inspanningen om mensenrechten waar te maken.Zo vormen gewilde kinderen de toekomst van de samenlevingen en mogen ze geen last zijn.Wie ziek is, heeft recht op de best mogelijke verzorging en op een gewaarborgd inkomen voor zichzelf en voor wie afhankelijk is van dat inkomen om te kunnen leven.
