Home

Geen waardig werk zonder internationale solidariteit

Met ruim 450 waren ze, de vakbondsmensen en de vrijwilligers van de Noord-Zuidbeweging die zaterdag 20 september in de Gentse Vooruit de startdag meemaakten van de gemeenschappelijke campagne ‘Waardig Werk'. Deze campagne is een breed Belgisch samenwerkingsverband van de twee grote vakbonden ACV en ABVV, de Vlaamse NGO's Wereldsolidariteit, FOS en Oxfam-Solidariteit en de twee koepels van de Noord-Zuidbeweging, 11.11.11 aan Vlaamse kant en CNCD-Opération 11.11.11 aan Franstalige kant. Dit alles past binnen de internationale vakbondscampagne Decent Work, Decent Life die het thema ‘waardig werk' ook op de agenda van beleidmakers en internationale instellingen wil krijgen.

André Kiekens van Wereldsolidariteit wees in zijn openingstoespraak op het essentiële belang van werk voor het bereiken van de Millenniumdoelstellingen. Als mensen hun lot niet zelf in handen kunnen nemen via waardig werk is geen duurzame ontwikkeling mogelijk. De neerwaartse spiraal van sociale afbraak en moordende concurrentie kan maar worden gestopt door het opbouwen van een internationale tegenmacht gestoeld op solidariteit en het recht op het vormen van en aansluiten bij een vakbond van eigen keuze.

Altagracia Jiménez van de vakbondskoepel CASC uit de Dominicaanse Republiek zei dat in haar land officieel 56 procent van de mensen geen job heeft. Waardig werk kan er maar iets betekenen als ook de miljoenen mensen die moeten overleven in de informele sector een betere bescherming genieten en zich kunnen organiseren.

Xavier Declercq van Oxfam-Solidariteit vond het schandalig dat arbeid ‘vergeten' was bij de oorspronkelijke formulering van de VN-Millenniumdoelstellingen. Hij legde sterk de nadruk op enkele concrete politieke eisen inzake sociale bescherming die de campagne wil hardmaken op verschillende beleidsniveaus. Bedrijven - ook hun onderaannemers in het Zuiden - moeten met afdwingbare regels de sociale minimumnormen respecteren.

Uit het boeiende debat in het namiddagdeel bleek dat een intensieve samenwerking tussen vakbonden en NGO's niet altijd even evident is. Vanuit een verschillende organisatiecultuur komen tot een sterke campagne die het draagvlak moet vergroten voor de zo noodzakelijke internationale solidariteit van werknemers in Noord en Zuid, is en blijft een hele opgave. Hoe ga je aan de 400 ontslagen arbeiders van de UCO-textielfabriek in Gent uitleggen dat ze de arbeiders in bijvoorbeeld Bangladesh niet als concurrenten moeten zien, vroeg moderator Chris De Nijs. ACV-voorzitter Luc Cortebeeck onderstreepte het grote belang van samenwerking met lokale vakbonden. Via capaciteitsopbouw en door maximaal gebruik te maken van overlegstructuren zoals de Internationale Arbeidsorganisatie kan de race to the bottom worden gestopt. Vanuit een welbegrepen eigenbelang kunnen werknemers hier zich ook inzetten voor vakbondsrechten in het Zuiden. In een globaliserende wereld is ons lot hoe langer hoe meer met elkaar verbonden en zal de tegenstelling arm-rijk niet noodzakelijk samenvallen met Noord-Zuid. Herverdelingsmechanismen die hier hebben gewerkt, zullen dat ook op internationaal vlak moeten doen. (Eigen berichtgeving - JVC)

Websites

Klik hier voor de internationale campagne Decent Work, Decent Life met ‘Oproep tot Actie'

Klik hier voor Gemeenschappelijke campagne Waardig Werk

Klik hier voor Mondiaal - nieuwe website over onze werkende wereld

Klik hier voor International Trade Union Confederation (ITUC), de wereldwijde vakbondskoepel

Woordenboek Globalisering

Klik hier voor: informeel werk

Klik hier voor: informele economie

Regio's: 

Lees ook

Wereldbank begint eindelijk de fundamentele arbeidsnormen te respecteren

Al sinds 1919 vertaalt de Internationale Arbeidsorganisatie (IAO) de rechten van werknemers in sociale normen en probeert die ingang te doen vinden in de wereld. Maar in haar ruim zestigjarig bestaan heeft de Wereldbank nooit wakker gelegen van die arbeidsnormen. Daar komt verandering in met wat een belangrijk precedent kan worden. De Wereldbank heeft beslist om vanaf 1 mei leningen aan de privé-sector afhankelijk te maken van het respecteren van de fundamentele IAO sociale normen, van een aantal basisnormen met betrekking tot gezondheid en veiligheid op het werk en van bescherming van contractuele arbeidskrachten.

Goed om weten: de Clubs van Parijs en Londen

Er zijn clubs waar mensen graag komen, en clubs waar je maar beter niet moet langsgaan.
De Club van Parijs verzamelt 19 rijke landen die leningen geven aan ontwikkelingslanden. Wanneer het Internationaal Monetair Fonds (IMF) een schuldencrisis in een ontwikkelingsland vaststelt, onderzoekt die Club van Parijs de mogelijkheden om de schuld te verminderen en/of te herschikken. In ruil daarvoor moeten die landen vanaf de jaren ’80 meer en meer hun economieën liberaliseren en hun overheidsuitgaven beperken.
Wanneer landen hun buitenlandse schuldenlast niet meer aankunnen, komen hun bankiers samen in de Club van Londen om een schuldherschikking te onderhandelen.

www.clubdeparis.org