Home

Het gaat slecht met Mexico na bijna 15 jaar ‘vrijhandel' met de VS en Canada

Regionale integratie en vrijhandel, het kan een succesvolle route zijn naar meer welvaart en welzijn. Kijk maar naar de Europese Unie of naar de Oost-Aziatische landen en hun Asean.

Maar hoe zou het met Mexico zijn dat zich vijftien jaar geleden liet verleiden of overtuigen om met de Verenigde Staten en Canada het Noord-Amerikaanse Vrijhandelsverdrag (NAFTA) te sluiten? Want de toekomst beloofde alleen maar rozig te zijn: goedkoper voedsel voor de consumenten, meer efficiënte bedrijven en dalende migratie omdat de levensstandaard in Mexico zou toegroeien naar die van de noordelijke partners.

Hoe anders ziet nu de werkelijkheid eruit. De Mexicaanse economie is helemaal niet in goede doen, en hinkt nog verder achter op die van de VS. Ze creëert slechts werk voor amper de helft van de meer dan één miljoen Mexicanen die jaarlijks op zoek gaan naar hun eerste job. Heel wat kleine en middelgrote Mexicaanse bedrijven zijn over de kop gegaan of opgeslorpt door buitenlandse nieuwkomers, dikwijls multinationals. Die bieden wel nieuwe werkgelegenheid, maar dat compenseert slechts een fractie van de vele ontslagen en van de vernietigde jobs. Massale import van landbouwgewassen heeft twee miljoen Mexicaanse boeren van hun velden en platteland weggejaagd. Bij gebrek aan ander werk in eigen land, zijn velen vertrokken naar de VS om daar, al dan niet legaal, aan de slag te gaan.

Laura Carlsen van The Americas Policy Program vat de problemen treffend samen in een kleine opsomming: ‘De pijlers van de huidige Mexicaanse economie zijn: een informele economie (nvdr de formele economie is grotendeels onderuit gegaan), verbruik en verkoop van de niet-hernieuwbare grondstoffen olie en gas, de geldoverdrachten van migranten aan het werk in de Verenigde Staten en drugshandel. Zoiets een wankele basis noemen, is werkelijk een understatement.'

Wie zich afvraagt wat er is fout gelopen, kan misschien toch maar eens naar de EU kijken. Voorwaarden voor succes lijken wel dat er een zeker evenwicht nodig is tussen de partners, en dat er vormen van steun en begeleiding zijn om van (bijna) iedereen winnaars te maken.

klik hier voor artikel NAFTA, inequality and immigration

Regio's: 
Landen: 
Thema: 

Lees ook

Mexicaanse exporteconomie botst op China

Economisch ontwikkelen via export of via de binnenlandse markt, het is een bijna ‘eeuwige' discussie. De dramatische Mexicaanse ervaring van de jongste decennia stemt tot veel nadenken.
Vele jaren lang mikte Mexico op de ontwikkeling van de eigen economie om meer welvaart te creëren. Tot de ommezwaai van twintig jaar geleden de deuren opende voor de wereldeconomie: handel en investeringen werden vrijgemaakt, geliberaliseerd zoals dat heet. Het land wilde vooral zijn voordeel doen met een vrije toegang tot de grootste economie in de wereld, die van de Verenigde Staten. Hoeksteen van die exportgerichte keuze is de Noord-Amerikaanse Vrijhandelsorganisatie die de VS, Canada en Mexico vormden in 1994.

Vakbondsrechten in de Mexicaanse maquila's

Economische groei en respect voor fundamentele rechten van arbeiders gaan niet altijd samen. De beruchte maquila's, multinationale bedrijven gevestigd in de vrijhandelszones van Centraal-Amerika, blinken niet bepaald uit wat arbeidsomstandigheden betreft. Af en toe behalen arbeiders ondanks intimidaties en dreigementen met sluiting toch een kleine overwinning. Neem nu de Vaqueros Navarra-jeansfabriek in Tehuacan in de Mexicaanse deelstaat Puebla. Dit bedrijf van de Navarra Group levert aan bekende Amerikaanse jeansmerken zoals Gap, Levi Strauss, American Eagle Outfitters, The Limited, Warnaco, Abercrombie & Fitch en Tommy Hilfiger. Sinds enkele jaren weigert de directie onafhankelijke vakbonden te erkennen.