Militaire uitgaven blijven wereldwijd fors stijgen
woensdag, 27 juni 2007 - 14:36
Het onafhankelijke Zweedse vredesonderzoeksinstituut SIPRI heeft berekend dat er in 2006 wereldwijd 1204 miljard dollar werd gespendeerd aan militaire uitgaven. Dat was ruim 3,5 procent méér dan het jaar voordien. Tussen 1997 en 2006 stegen de militaire uitgaven met niet minder dan 37 procent! Het zal niemand verbazen dat vooral de hoge Amerikaanse defensiebudgetten voor de oorlogen in Irak en Afghanistan dit cijfer hebben beïnvloed. De VS gaf vorig jaar 529 miljard dollar uit aan bewapening, ongeveer evenveel als het BNPi van Nederland. Maar ook landen zoals Chinai en India komen fors opzetten. Voor het eerst lagen de militaire uitgaven van Chinai (49,5 miljard dollar) hoger dan die van Japan (43,7 miljard dollar). Chinai is daarmee koploper in Aziëi en staat vierde op de wereldranglijst. En daar blijft het niet bij. Als Peking de ambitieuze plannen doorzet om het Volksbevrijdingsleger om te vormen tot een moderne strijdkracht zullen de defensie-uitgaven de komende jaren in sterk stijgende lijn gaan. Delegaties van internationale defensiebedrijven bezoeken constant Chinai om een graantje mee te pikken van die verwachte groei. De Japanse defensie-uitgaven daarentegen vertonen al voor het vijfde jaar op rij een dalende tendens, ondanks de nieuwe ambitie om Japanse soldaten te laten deelnemen aan VN-operaties. SIPRI berekende dat Chinai, Japan, Groot-Brittannië en Frankrijk ieder ongeveer 4 tot 5 procent van de wereldwijde militaire uitgaven voor hun rekening nemen. De VS en Rusland blijven veruit de twee koplopers in de wapenhandel. Tussen 2002 en 2006 waren beide goed voor ruim 30 procent van de internationale wapenhandel. Alle EUi-landen samen kwamen op 20 procent. Chinai en India waren de grootste netto-importeurs van wapens. In de top-10 van grootste importeurs vinden we verder nog vijf landen uit het Midden-Oosten (o.a. Saudi-Arabië en Israël), waardoor Aziëi veruit de belangrijkste markt is geworden voor wapens. Het verhandelde volume aan conventionele wapens is de laatste vijf jaar met meer dan de helft toegenomen, schrijft SIPRI, een zaak die de veiligheidi van de planeet meer bedreigt dan de eventuele nucleaire plannen van Iran of Noord-Korea. Ook ENAAT, het Europese netwerk tegen wapenhandel, publiceerde een brochure die de verbanden blootlegt tussen exportkredieten, armoedei, corruptiei en wapenhandel. De tekst bevat tal van voorbeelden en sluit af met een reeks aanbevelingen. ENAAT onderzocht het beleid van verschillende Europese openbare kredietinstellingen die wapenexporten verzekeren.
De Wereldbank ligt al tijden onder vuur omdat haar investeringen dikwijls een aanfluiting zijn van echt duurzame ontwikkeling. Af en toe geeft de Wereldbank aan dat ze lessen trekt en zal bijsturen. Maar gebeurt dat ook echt?
Natuurlijk moet het goed leven kunnen zijn in Antwerpen. Als dat minstens 15 miljard euro kost, vereisen de belangrijkste vragen een antwoord… zoals: hoeveel zeewaterstijging kan de stad én de haven aan? Het is DE vraag voor alle grote havensteden.
Wil u zich nog eens opwinden over de bankencrisis? En vooral dan over hoe iedereen heeft betaald voor de stommiteiten van de grootbanken… behalve die bankiers zelf, en degenen die grof verdienden aan de ‘redding van de banken’.
Het Greenpeace rapport over de milieukost van smartphones kreeg terecht veel aandacht. Veel minder aandacht is er voor de archislechte arbeidsvoorwaarden bij de grootste producent Samsung.
We kennen al lang de voordelen van kennis delen, denk aan boeken en bibliotheken. Maar blijft dat lukken nu vooral Google, Facebook, Uber, Airbnb … niet ophouden hun elektronische prikkeldraad te plaatsen in wat eigenlijk de publieke ruimte van internet is?
Waar en in welke omstandigheden worden onze kleren gemaakt? Dat is de vraag die de Schone Kleren Campagne zich stelt. De kledingindustrie is een schoolvoorbeeld van de globalisering. Onze kleren zijn echte wereldproducten: gemaakt aan de ene kant en gekocht aan de andere kant van de wereld. De toegenomen concurrentie heeft echter geen gunstig effect op de arbeidsomstandigheden. Lage lonen, lange werkuren, onderdrukking van vakbonden, slechte verlichting en verluchting… zijn schering en inslag. Sociale spelregels worden niet gerespecteerd. Op de vrije markt zijn multinationals de sterspelers en lijkt de overheid buitenspel te staan. De belangen van miljoenen kledingarbeidsters staan op het spel. De Schone Kleren Campagne ziet een actieve rol voor de consument want koopkracht is macht. Ze wil met consumentenacties bijdragen tot de verbetering van de arbeidsomstandigheden in de kledingindustrie. Ze wil op een positieve manier actie voeren en wil geen boycot van één merk of keten. Vanzelfsprekend moet zo’n actie internationaal zijn. Ze begon in Nederland en wordt nu ook gevoerd in België, Frankrijk, Duitsland, Engeland, Italië, Oostenrijk, Spanje, Zweden en Zwitserland. In Vlaanderen hebben eind 1995 een vijfentwintigtal organisaties een Schone Kleren platform gevormd. Het gaat om vakbewegingen, derdewereldorganisaties, socio-culturele organisaties, jeugdorganisaties en consumentenorganisaties. Wereldsolidariteit heeft de taak van secretariaat en coördinator op zich genomen. De campagne vraagt vooreerst aan consumenten om stil te staan bij ons aankoopgedrag. De kledingverkopende bedrijven worden opgeroepen om aan leveranciers even hoge eisen te stellen inzake arbeidsomstandigheden als inzake kwaliteit en leveringsvoorwaarden. Er wordt hen gevraagd om een gedragscode te ondertekenen. Ook van de kledingproducerende bedrijven in Vlaanderen vraagt de campagne dat zij de internationale naleven en laten controleren. Dit geldt zowel voor hun productie hier als die in uitbesteding in het buitenland. Ten derde vraagt de campagne aan politici een regel -en wetgeving te ontwikkelen die kan bijdragen tot de toepassing van de arbeidsnormen van de Internationale Arbeidsorganisatie. Ten vierde wil de campagne samenwerken met partners van vakbonden en (vrouwen)organisaties in het Zuiden en hen ondersteunen.
Schrijf je in op de PALA nieuwsbrief
Het bnp of bruto nationaal product telt gewoon op wat er zoal aan goederen en diensten is voortgebracht in een land. Maar wat het resultaat daarvan is, daar vertelt de meetlat niets over.
Eeuwenlang is China goed voor ongeveer een klein kwart van de wereldbevolking en van de mondiale welvaart. De 19e en de 20ste eeuw tonen een opmerkelijke terugval. Door de snelle groei van de jongste decennia evolueert China naar zijn vertrouwde dimensie.
Eeuwenlang is China goed voor ongeveer een klein kwart van de wereldbevolking en van de mondiale welvaart. De 19e en de 20ste eeuw tonen een opmerkelijke terugval. Door de snelle groei van de jongste decennia evolueert China naar zijn vertrouwde dimensie.
Eeuwenlang is China goed voor ongeveer een klein kwart van de wereldbevolking en van de mondiale welvaart. De 19e en de 20ste eeuw tonen een opmerkelijke terugval. Door de snelle groei van de jongste decennia evolueert China naar zijn vertrouwde dimensie.
veruit het meest bevolkte continent op onze Aarde en vaak het werelddeel van de toekomst genoemd waarheen snel het zwaartepunt verschuift, vooreerst het economische.
Eeuwenlang is China goed voor ongeveer een klein kwart van de wereldbevolking en van de mondiale welvaart. De 19e en de 20ste eeuw tonen een opmerkelijke terugval. Door de snelle groei van de jongste decennia evolueert China naar zijn vertrouwde dimensie.
Eeuwenlang is China goed voor ongeveer een klein kwart van de wereldbevolking en van de mondiale welvaart. De 19e en de 20ste eeuw tonen een opmerkelijke terugval. Door de snelle groei van de jongste decennia evolueert China naar zijn vertrouwde dimensie.
zie Europese Uniezie ook Europees model
Eeuwenlang is China goed voor ongeveer een klein kwart van de wereldbevolking en van de mondiale welvaart. De 19e en de 20ste eeuw tonen een opmerkelijke terugval. Door de snelle groei van de jongste decennia evolueert China naar zijn vertrouwde dimensie.
veruit het meest bevolkte continent op onze Aarde en vaak het werelddeel van de toekomst genoemd waarheen snel het zwaartepunt verschuift, vooreerst het economische.
Onder toelichting weblinks naar artikels en instellingenIn nationale staten behoort het geweldmonopolie toe aan de overheid, die er heel terughoudend, streng gereglementeerd en democratisch gecontroleerd moet mee omspringen. Net zo komt het internationale geweldmonopolie toe aan de mondiale en regionale overheden.
Armoede is in de eerste plaats een gevolg van een gebrek aan inkomen. En dat gebrek is geen natuurramp. Mensen of samenlevingen zijn arm en verdienen te weinig omdat ze niet over de middelen en mogelijkheden beschikken om welvaart te creëren, of omdat de gecreëerde welvaart onvoldoende verdeeld geraakt. En soms hebben ze de pech dat het allebei waar is, dat de weinige welvaart terecht komt bij maar heel weinig mensen. Die ongelijke inkomensverdeling heeft alles te maken met ongelijke machtsverdeling. Om meer inkomen te verwerven en dus armoede te bestrijden is het nodig dat mensen meer te zeggen krijgen, dat ze meer politieke en economische macht verwerven dus. In die strijd speelden en spelen sociale bewegingen, vooral de werknemersbewegingen, een cruciale rol. Het belang van behoorlijk vergoed werk om fatsoenlijk te kunnen leven kan bijna onmogelijk overschat worden. Vandaar dat ook het realiseren van dit recht op werk nooit teveel kan worden beklemtoond.
Onaanvaardbare manier om rijk te worden.Corruptie of omkoping is het fenomeen waarbij politici, ambtenaren, bedrijfsmensen of nog anderen misbruik maken van hun functie, verantwoordelijkheid en vooral macht om zichzelf onrechtmatig te bevoordelen.