Niet gloednieuw, maar de aandacht meer dan waard is het rapport ‘Op naar kennissamenlevingen?’ van Unescoi. Het is best om er meteen op te wijzen dat informatie nog geen kennis is en dat de technologisch gedreven informatiesamenleving verschilt van het veel bredere begrip kennissamenleving. De echte kennissamenleving wil niemand uitsluiten en daarom moet die kennis een publiek goed zijn dat dus niet exclusief aan iemand toebehoort.
Wat zal de 21ste eeuw dan te zien geven, meer gedeelde kennis of juist meer geheimhouding van kennis?
Eén obstakel is de digitale kloof, driekwart van de wereld heeft geen of onvoldoende toegang tot telecommunicatie. Ook is er de concentratie van kennis in b.v. Silicon Valley met de bijbehorende braindrain die de kennis uit vele streken wegzuigt. En wat is het goede evenwicht tussen vrije toegang tot kennis en rechtmatige intellectuele eigendomsrechten?
Afbeelding
De PALA website en nieuwsbrief zijn gratis. Maar iedereen weet dat het zonder middelen niet kan. Liever dan te werken met subsidies, rekenen we op al wie Pala leest. Zo kunnen we ons ongebonden concentreren op de inhoud.
Uw steun - maandelijks, jaarlijks of éénmalig - is welkom op rekeningnummer BE66 5230 4091 1443 van Pala vzw - 3001 Leuven met vermelding 'Steun Pala'. Alvast dank.
Of misschien wil u wel vaste steungever worden? Abonnees die zich engageren voor bv. 2 of 5 euro steun per maand geven Pala de rust van stabiele inkomsten die de vaste uitgaven voor website en nieuwsbrief dekken.
Eén algemeen antwoord lijkt te zijn dat samenlevingen moeten investeren in kwaliteitsonderwijs alsook in onderzoek en ontwikkelingi. Zoals wel meer geven de Scandinavische landen het voorbeeld.
Hoe geraken we van experiment en klein verzet in het grote verzet van een duurzame economie en samenleving? Dat was de kernvraag bij de voorstelling van het Transitie boek op het Transitiefestival aan organisaties uit de samenleving. ABVV en beweging.net vonden zich alvast in het idee van een sociaalecologisch pact.
Misschien verrassend voor velen maar de energierevolutie richting duurzame hernieuwbare energie is wereldwijd het verst van al gevorderd. Hier speelt de wondere wereld van de verdubbelingssnelheid in ons voordeel.
Het echte Eandis-debat gaat over de onmacht om onze toekomst ernstig in handen te nemen, niet over Chinezen, zelfs niet zozeer over het management en het bestuur van Eandis. We verzuimen de dringende omschakeling naar een duurzame economie stevig te pakken.
Het is niet altijd onaangenaam nieuws dat overheerst. Terwijl het Eandis-debacle illustreert hoe slecht wij hier het klimaatgevaar aanpakken, heeft het Europees parlement het klimaatakkoord - eind vorig jaar in Parijs gesloten - geratificeerd.
Het lijkt een vreemde oproep, maar na lectuur van het nieuwe boek van Dirk Barrez perfect begrijpelijk. Het is namelijk een optimistische visie op de vele mogelijkheden om tot een ‘andere wereld’ te komen. Alleen, we moeten het willen en doen, burgers, bedrijven en bovenal de overheid.
The right to use the Earth gives everyone the right to use the earth's resources from birth, equal rights for everyone. No one can argue that it would be unfair or unjust to give everyone the same rights to emit CO2 and other greenhouse gases, for example.
Schrijf je in op de PALA nieuwsbrief
UNESCO is de Engelse afkorting van de VN Organisatie voor Onderwijs, Wetenschap en Cultuur.zie ook Conventie Culturele DiversiteitWebsite Unesco
De begrippen transitie en ontwikkeling lijken nu vaak tot heel aparte werelden te behoren. Maar voor wie begaan is met duurzaamheid, leunen ze net heel dicht tegen elkaar aan. Want zowel bij ontwikkeling als bij transitie gaat het erom hoe een situatie die niet duurzaam is, te ontwikkelen of een overgang te laten maken richting (meer) duurzaamheid. Ze zijn dus ten onrechte uit elkaar geslagen.
UNESCO is de Engelse afkorting van de VN Organisatie voor Onderwijs, Wetenschap en Cultuur.zie ook Conventie Culturele DiversiteitWebsite Unesco
Vele mensen hebben te weinig toegang tot informatie. Maar het tegengestelde bestaat ook, dan heb je informatieruis. In de globale informatiesamenleving worden we overspoeld door een zee van informatie en nog meer door een oceaan van losse gegevens die talloze media elke seconde uitspuwen. Die overdaad aan ongestructureerde informatiegegevens maakt degenen die er aan geraken niet noodzakelijk wijzer. De informatiestroom is zo overvloedig en zo sterk geworden dat weinigen hem nog kunnen verwerken en op zinvolle wijze structureren. Dat geldt zelfs voor wetenschappers, journalisten en al die anderen die beroepshalve met de grondstof informatie werken. Onze ononderbroken jacht op informatie riskeert de kennis te doden. We dreigen allemaal samen te verdrinken in een zee van gegevens die we niet meer kunnen omzetten in weten. Of nog minder in bruikbare kennis en zinvolle macht die we kunnen aanwenden om onze grote en kleine problemen te counteren. In plaats van kennis en macht te schenken, laat de informatieoverdaad ons achter in verwarring en onmacht.
In de armste landen beschikken 16 mensen op 1000 over een gsm en kunnen er 4 op internet, in de rijkste landen zijn er dat 705 en 480. Ziedaar de informatiekloof. De industrielanden bezitten meer dan 95 procent van alle patenten in de wereld. De rijke landen tellen ook ruim negen keer meer wetenschappelijke onderzoekers dan de arme. Op dat vlak tellen de armste landen vrijwel helemaal niet mee. Ziedaar de kenniskloof. In de mondiale kennissamenleving is de informatiekloof al even erg als de inkomenskloof, en de beide kloven hebben veel met elkaar te maken.
