Tentoonstelling All We Need stelt vooral vragen over de leefbaarheid van onze wereld. Culturele hoofdstad Luxemburg2007
dinsdag, 28 augustus 2007 - 13:40
Dit jaar voert Luxemburg de titel ‘culturele hoofdstad van Europa'. Het grootschalige project blijft echter niet beperkt tot één stad of land, maar een hele grensoverschrijdende regio deelt in de feestvreugde. Naast de stad en het land Luxemburg werden ook de Duitse deelstaten Rheinland-Pfalz en Saarland, de Franse regio Lorraine en Wallonië in de organisatie betrokken. Een meer Europese aanpak is nauwelijks denkbaar en dat weerspiegelt zich ook in de keuze van kunstenaars en thema's: globaliseringi en duurzame ontwikkelingi staan vaak centraal. Nog tot 28 oktober 2007 loopt de multimediale tentoonstelling All We Need in de reusachtige hal van Les Soufflantes d'Esch/Belval, het oude hoogovencomplex in Esch-sur-Alzette, op de grens met Frankrijk. Een indrukwekkende getuige van het industriële erfgoed van Luxemburg. De hal is qua afmetingen groter dan de Tate Modern in Londen en wordt momenteel grondig gerenoveerd met het oog op een nieuwe bestemming als archief en museumdepot. Het basisconcept van All We Need zijn de menselijke noden en behoeften zoals die werden geformuleerd door de Chileense econoom Manfred Max-Neef, winnaar van de Right Livelihood Award, de alternatieve Nobelprijs. De basisbehoeften zijn overal dezelfde, maar de manier waarop ze worden ingevuld, verschilt enorm naar gelang de rijkdom van een regio. Kan onze op consumptie gebaseerde globale markteconomie blijven voldoen aan die al dan niet kunstmatig gecreëerde dromen van een ‘gelukkig' leven voor iedereen op deze planeet? Is duurzame ontwikkelingi wel mogelijk met onze levenstijl? Biedt eerlijke handeli dan een alternatief? Hoe zit het met de mensenrechteni? De tentoonstelling confronteert de bezoeker constant met vragen zonder pasklare antwoorden voor te schotelen of schools en belerend over te komen. Internationaal gerenommeerde kunstenaars staan hiervoor garant, maar ook leerlingen van Luxemburgse scholen werkten eraan mee. In de vroegere douchezaal van het hoogovencomplex staan honderden verschillende flesjes shampoo, één van elk merk en soort dat momenteel in Luxemburg te koop is. Daartegenover staan foto's van mensen die het moeten stellen zonder zuiver water of sanitaire voorzieningen. Eenvoudig, maar zo confronterend. Het idee van de tentoonstelling werd uitgewerkt door Jean-Marie Krier, een Luxemburger die al 25 jaar de leiding heeft van de grootste Oostenrijkse fairtrade-organisatie, samen met Mike Mathias van de Cercle de Coopération, de NGO-koepel, en intendant Robert Garcia van Luxembourg2007. Een absolute aanrader.
Naast miljoenen Oekraïners die vluchten voor het Russische oorlogsgeweld, verlaten ook honderdduizenden Russen hun land. Eén van hen is de politieke cartoonist Sergei Elkin, auteur van de reeks ‘Het Rusland van Poetin’.
Rio Tinto omzeilt voor de door haar gecontroleerde Oyu Tolgoi mijn in Mongolië 700 miljoen dollar aan belastingen in Canada en Mongolië... met behulp van belastingparadijzen Nederland en Luxemburg.
Geconfronteerd met een staaltje absurde Belgische 'humor' dienen energiecoöperaties die zich toeleggen op hernieuwbare energie klacht in bij de Europese commissie over de verlenging van de levensduur van kerncentrales.
Na deel 1 en deel 2 kon u even laten bezinken hoe hard samenleving, milieu en democratie onder vuur liggen. Mogen we hopen dat we nog deze eeuw kunnen schrijven: we leefden gevaarlijk?
Alom oprukkende digitalisering, nog versterkt door artificiële intelligentie, is één van de allerbelangrijkste mondiale dynamieken vanaf het laatste kwart van de twintigste eeuw... Een (r)evolutie die heel veel bedenkingen oproept, o.a. de nooit geziene economische machtsconcentratie die ze meebrengt; de al bijna even ongeziene argeloosheid van samenleving en politiek; de grote risico's en gevaren van al te losgelaten digitalisering, algoritmes en artificiële intelligentie; de nood aan gedecentraliseerde digitalisering en aan echte datademocratie.
Schrijf je in op de PALA nieuwsbrief
Globalisering of mondialisering is het proces waardoor mensen, producten, informatie, geld, grondstoffen makkelijker en sneller van de ene naar de andere plaats in de wereld kunnen worden gebracht. Daardoor is de wereld kleiner geworden en is er veel meer wederzijdse afhankelijkheid tussen landen.
Uiterst ambigu en onbevredigend stapelbegrip, net als het begrip ontwikkeling zelf, wil zowat alles omvatten en zegt eigenlijk niets. Die onduidelijkheid verbergt dat het feitelijk om een light versie gaat van onze huidige economie die hier en daar wat bijschaving nodig zou hebben. Terwijl echte duurzaamheid drastische en structurele veranderingen impliceert, ja zelfs het ontwikkelen van een heel andere economie.
Uiterst ambigu en onbevredigend stapelbegrip, net als het begrip ontwikkeling zelf, wil zowat alles omvatten en zegt eigenlijk niets. Die onduidelijkheid verbergt dat het feitelijk om een light versie gaat van onze huidige economie die hier en daar wat bijschaving nodig zou hebben. Terwijl echte duurzaamheid drastische en structurele veranderingen impliceert, ja zelfs het ontwikkelen van een heel andere economie.
Als internationale handel draait om de uitwisseling van goederen of diensten die op een ecologisch duurzame wijze tot stand komen, in sociaal verantwoorde omstandigheden en waarbij de producent een prijs gegarandeerd krijgt waar fatsoenlijk van te leven valt (die een leefbaar inkomen oplevert), dan spreekt men van eerlijke handel of fair trade. Die steunt dus zowel op een ecologische, een sociale als een economische pijler.
De mens zoekt voortdurend naar een beter leven. Die moeizame zoektocht is ook te lezen als een verhaal van rechten en vrijheden. Op 10 december 1948 schrijft de mensheid van dat verhaal de mooiste en meest unieke bladzijde. Die dag keurt de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens goed. Die Verklaring telt slechts 30 artikelen, maar is een ontzettend rijke en veelzijdige tekst. Het bevat zowel de burgerlijke en politieke vrijheden (art.1-21), de sociale en economische rechten (art. 22-25) als de culturele rechten (art. 22,26,27). Ook het recht op ontwikkeling is er reeds in vervat (art. 28). En zelfs dat rechten ook plichten meebrengen (art. 29). Tientallen verdragen en conventies hebben ze daarna aangevuld.
