Zuid- en Midden-Amerika

Veel drukte vorige week over de Braziliaanse bosbranden. Niet onterecht… al waren er elders in de wereld meer bosbranden.

Er zijn 10.000 planten die we kunnen eten. Daarvan gebruiken we er maar 150. Voor 85 procent eten we rijst, tarwe, maïs en aardappelen.

Bij ons stuiten schoolmaaltijden die Lokaal, Ecologisch en Fair zijn (LEF) op de juridische hinderpaal dat bij openbare aankopen de laagste prijs moet winnen. Brazilië geeft deels voorrang aan lokale groenten en fruit. Het zou Europese regeringen kunnen inspireren.

Conflicten over grond en andere conflicten zijn talrijk in Brazilië. De laatste jaren nemen de betwistingen met de traditionele volkeren sterk toe. Dat heeft alles te maken met het verder oprukken van de agro-industrie in de Cerrado en het Amazonegebied.

Op 25 november 2016 overleed Fidel Castro. Het is een moment om een blijvende donkere kant te belichten, namelijk van organisaties die een onbegrijpelijke en volledig onkritische verafgoding koesteren voor mensen, partijen of regimes die dictatoriaal en gewelddadig zijn.

Betaalbare gezondheidszorg voor iedereen. Het is al vele jaren één van de grote internationale dromen. Tegelijk blijft het voor honderden miljoenen mensen een onhaalbare droom, en bijten overheden en samenlevingen hun tanden stuk op deze belangrijke opdracht. Brengt onderzoek redding?

Ik heb zopas de nieuwe landenreeks Chili gelezen, geschreven door Marcel Bayer. Wat een ontgoocheling.