Overslaan en naar de inhoud gaan
De wereld is nog nooit zo spannend geweest
zaterdag, 15 oktober 2011 - 13:09
Deze tekst is de inleiding uit het nieuwe boek van Verontwaardiging naar Verandering
slechts 6 euro - voor meer info en bestellen - klik hier
De wereld is nog nooit zo spannend geweest
Dirk Barrez
De toekomst is niet saai, zoveel is zeker
Alle jongeren kunnen gerust zijn. Hun leven zal niet saai zijn. En dat geldt eigenlijk voor al wie het jaar 2050 nog zal beleven. Straks schiet vrijwel niets meer over van de vrij stabiele wereld die onze ouders of grootouders nog hebben gekend.
Er overvalt ons een versnelling van de geschiedenis waarbij alle vorige omwentelingen verbleken, of dat nu de mondiale verspreiding van de homo sapiens of de landbouwrevolutie was, de uitvinding van steden of de opkomst (en verval) van grote rijken, of zelfs de industriële revolutie die de wereld drastisch hertekende.
De ineenstorting van de mondiale beschaving loert om de hoek
Eén grote maar. Het kan zwaar de verkeerde richting uitgaan. Klimaatverandering
i belet vooral Afrika
i en Zuid-Azië
i om voldoende voedsel
i te produceren, kan bruusk de warme Golfstroom stoppen of omkeren en zo Europa plots (als enige) in de kou zetten en doet sneller dan ons lief is steden, havens, industriegebieden en de beste landbouwgronden overstromen. Planten en dieren riskeren massaal uit te sterven. Honger
i slaat nog veel meer toe dan nu. Vrijwel overal dalen de inkomens en een op hol geslagen neoliberalisme laat die steeds ongelijker verdelen zodat massa’s mensen letterlijk onder het levensminimum duiken. Als het op zovele plaatsen slecht gaat, steekt massale en ontwrichtende migratie
i de kop op. Pandemieën kunnen wereldwijd tientallen, zelfs honderden miljoenen doden veroorzaken. De jacht op energie en grondstoffen
i veroorzaakt steeds meer conflicten en bloedige oorlogen. De verspreiding van kernwapens en andere massavernietigingswapens verhoogt de kans op allesvernietigende confrontatie. En intussen ijlt de wetenschap
i wellicht het snelst van al voort en ontwikkelt onder andere steeds meer mogelijkheden om aan de mens zelf te morrelen, ja zelfs om een andere soort te (zien) creëren die de mens zelf verdringt… het einde van de homo sapiens.
Als al het vorige inderdaad desastreus verloopt, staan we op de eerste rij om getuige te zijn van de ineenstorting en verdwijning van de mondiale beschaving zoals wij die kennen – weliswaar in heel oncomfortabele omstandigheden, het zal uiteindelijk niet uitmaken of we arm of rijk zijn, uit Noord of Zuid, Oost of West komen.
Hoe is onze wereld eraan toe?
Waar moet het naartoe?
Hoe geraken we daar?
Dit alles is niet bedoeld om u te doen verstarren van angst. Wel moeten we realistisch deze vele én grote gevaren onder ogen durven zien. Want weten hoe onze wereld eraan toe is, is een aansporing om onze kennis en verbeelding aan het werk
i te zetten en alternatieven uit te denken.
Ondanks alles is er reden voor optimisme:
programma voor een menselijke samenleving
Het zal u misschien verbazen, ondanks alles is er reden voor optimisme. Waarom? Omdat we eigenlijk wel weten waar het naartoe moet en, als we ernstig nadenken, zelfs hoe we daar geraken? Dit boekje presenteert dus graag hoe het programma voor een menselijke samenleving er kan uitzien.
De afwezige politici
Meer dan ooit – een fundamentele verandering die intrad met de productie van duizenden kernwapens – maakt het wel degelijk een immens verschil welke keuzes samenlevingen én hun politieke leiders nemen: al dan niet een kernoorlog starten, al dan niet de klimaatverandering
i tegengaan, al dan niet een op hernieuwbare energie gestoelde economie
i bouwen,… Daarmee beslissen ze over leven of sterven van onze beschaving, misschien zelfs van de mens. Geen enkele koning, farao, keizer, khan of president heeft ooit zoveel macht
i gehad.
Net nu zijn een veerkrachtige samenleving, een goed werkende democratie en efficiënte politieke besluitvorming dus van het grootste belang. Net nu is het cruciaal om bekwame, overtuigende en daadkrachtige leiders te hebben aan het stuur van samenleving en economie
i.
Maar net nu zijn die leiders amper of niet te vinden. Hun tekortschieten maakt dat onze overheden, staten en internationale instellingen steeds meer falen en onze ondergang alleen maar dichterbij brengen.
De ongerustheid en het verzet groeien
Bij het zien van zoveel politieke onmacht, onvermogen en zelfs onwil – terwijl ze volop beseffen hoe tal van problemen de wereld teisteren en overhoop gooien – groeit de ongerustheid bij velen, meest van al bij de jongere generaties. En met reden. Want zeker zij, die normaal nog het langst te leven hebben, kunnen onmogelijk gerust zijn in de toekomst. Zij kunnen geen vertrouwen hebben in de huidige politici die weigeren de wereld weg te leiden van de catastrofes en de ineenstorting.
Daarom is het dat er zoveel vooral jeugdig verzet groeit in Europa, in het Midden-Oosten en elders in Afrika
i en Azië
i, in de Amerika’s ook. Besef dat niemand er gerust kan in zijn, want als het echt fout loopt, kan een beschaving snel ten onder gaan. En hoe complexer ze is – en die van ons wordt elke dag complexer – hoe onbeheersbaarder en sneller de val kan zijn.
Voor wie dit alles leest, zal het geen verbazing wekken dat de toon van de eerstvolgende hoofdstukken scherp is. Sommigen zullen opwerpen dat die sloganesk is. De trieste werkelijkheid is dat zelfs de meest sterke bewoordingen amper volstaan om accuraat te vertellen over de leven of dood situatie waarin we zijn terechtgekomen. Daar komt bij dat neoliberale en andere ideologen – soms ‘deskundigen’, goeroes of denktanks genoemd - seconde na seconde de publieke ruimte vervuilen met feitelijke onwaarheden en door de geschiedenis ingehaalde opvattingen die de mensen verdelen, hun economie
i en inkomen ruïneren en hun ecosysteem, en dus hun leven, om zeep helpen. Dan moeten de stemmen van de redelijkheid en van de alternatieven duidelijk en luid genoeg klinken om tegenwicht te bieden aan zoveel dommekrachten die de menselijkheid en de beschaving de verdoemenis injagen.
Dirk Barrez, 6 oktober 2011
Deze tekst is de inleiding uit het nieuwe boek van Verontwaardiging naar Verandering. Hoe is onze wereld eraan toe? Waar moet het naartoe? Hoe geraken we daar- slechts 6 euro (verzending inbegrepen)
voor meer info en bestellen - klik hier
Hoe beletten dat onze mondiale beschaving instort? Van eiland tot wereld heeft opvolger
Klik hier voor info en bestellen Van eiland tot wereld. Appèl voor een menselijke samenleving
Dirk Barrez
was ruim 20 jaar tv-journalist en reportagemaker voor VRT en is nu hoofdredacteur / coördinator van de nieuwssite DeWereldMorgen.be en van PALA
i.be - die hij allebei (mee) oprichtte. Hij realiseerde documentaires als Het gezicht van de honger
i, Short Cuts of India en Argentinië
i, hoe een rijk land arm wordt, en is de auteur van de trilogie Ik wil niet sterven aan de XXste eeuw, De antwoorden van het antiglobalisme en Van eiland tot wereld. Appèl voor een menselijke samenleving
Lees ook
vrijdag, 11 september 2020 - 11:51
Er was hoop dat de coronacrisis een maatschappelijk nieuw begin zou inluiden. Maar als onze experts zich blijven vastrijden in de klassiekers technologische innovatie en groei die net de meeste problemen hebben veroorzaakt, boren we die hoop de grond in.
zaterdag, 15 augustus 2020 - 22:29
Sinds eind 19de eeuw regent het waarschuwingen voor straling, asbest, tabak, overbevissing, DDT, groeihormonen, klimaatverandering, insecticiden, genetisch gewijzigde gewassen, nanotechnologie… altijd worden veel te laat lessen getrokken.
dinsdag, 23 juni 2020 - 10:30
Hoe gaan we de coronacrisis betalen? Toch niet alleen met belastingen? Want er is een prima alternatief. Zet de immense aantallen coronamiljarden grotendeels om in aandelen van bedrijven, dan zorgen die straks voor overheidsinkomsten.
maandag, 1 juni 2020 - 14:17
Corona veroorzaakt teloorgang van zes jaar menselijke ontwikkeling. Zo berekende het Ontwikkelingsprogramma van de Verenigde Naties.
woensdag, 15 april 2020 - 15:07
Politici in vele landen zijn hun burgers precieze antwoorden schuldig over hun aanpak van de coronacrisis. Want het was wel degelijk mogelijk om gezondheid, welvaart én welzijn tegelijk in acht te nemen.
Het natuurlijk broeikaseffect zorgt ervoor dat het op Aarde lekker warm is met gemiddeld 15°C. Maar te veel CO2 en andere broeikasgassen in de atmosfeer versterken dat broeikaseffect en vele wetenschappers waarschuwen voor de door de mens veroorzaakte extra opwarming en klimaatverandering. Ze wijzen op de gevaren van o.a. een stijgende zeespiegel, toenemend natuurgeweld en (te) snel opschuivende klimaatzones. Vind meer uitleg en een overzicht van belangrijke Pala artikels over klimaatverandering met links naar bronnen
Het armste continent, dat weten we allemaal. Maar in tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht is Afrika tevens het meest geglobaliseerde continent: de Afrikanen halen drie maal meer van hun povere inkomen uit internationale handel dan Europeanen of Amerikanen. Zij zijn dus veel meer ingeschakeld in de wereldeconomie dan andere continenten. Maar zij worden van de export van hun grondstoffen en landbouwgewassen niet rijker, zij verarmen er zelfs van. Dan spreken we beter van uitbuiting en niet van handel.
veruit het meest bevolkte continent op onze Aarde en vaak het werelddeel van de toekomst genoemd waarheen snel het zwaartepunt verschuift, vooreerst het economische.
zie landbouw en voedsel waar heel wat Pala artikels zijn verzameld over dit themazie ook landbouw
800 miljoen mensen zijn ondervoed, elk jaar opnieuw sterven miljoenen mensen door gebrek aan voedsel en de ziekten die daarmee samenhangen, elke dag meer dan 25.000 doden, dat zijn wel 100 neerstortende passagiersvliegtuigen of ruim acht keer het aantal 11 september doden in de WTC torens, elke dag. Toch levert de Aarde genoeg te eten voor iedereen. Niet een tekort aan voedsel is dus de belangrijkste oorzaak van honger en hongersnood. De echte oorzaak is, veel meer dan voedseltekort, droogte, overstromingen of andere rampen, dat mensen arm zijn, dat ze te weinig koopkracht of inkomen hebben om aan eten te geraken.
Over de hele wereld trekken mensen naar de rijke gebieden: Mexicanen en Salvadoranen naar de Verenigde Staten, Argentijnen naar Italië en Spanje, Egyptenaren en Pakistani naar het Midden-Oosten, Zuidoost-Aziaten naar Zuid-Korea en Japan. Wereldwijd is de allergrootste migratie die van platteland naar stad, meestal binnenin landen.
Verzamelterm voor zowel fossiele brandstoffen (olie, gas), andere delfstoffen (ertsen) als voor wat veld of bos opleveren (katoen, hout, rubber). Probleem is dat de delfstoffen eens op zullen geraken en we ze dus best hergebruiken. Extra vervelend is de verbranding van fossiele brandstoffen die sneller nog dan de uitputting ervan klimaatverandering voor elkaar krijgt. Voor de hernieuwbare grondstoffen is het opletten geblazen de natuurlijke productiecapaciteit van de Aarde niet te overschrijden of uit te putten.
Eerlijke wetenschappers en echte wetenschap zijn hard nodig om de komende decennia met zo min mogelijk kleerscheuren door te komen.Een goede samenleving steunt in grote mate op gedegen wetenschap. Zij is cruciaal om charlatans te weren. Meest uitgesproken is dat zo in gezondheidskwesties.Maar het is opletten dat een terechte verdediging wetenschap niet immuniseert voor gerechtvaardigde vragen, bedenkingen en kritiek.Vind de tegelijk kritische en opbouwende Pala artikels over wetenschap en wetenschappers
Betaald werk is op onze wereld nog altijd de belangrijkste wijze om aan een inkomen te raken. Zowat overal is het werken geblazen om te kunnen leven.Let wel, werk of arbeid is lang niet alleen contractuele loonarbeid voor een werkgever.
Het natuurlijk broeikaseffect zorgt ervoor dat het op Aarde lekker warm is met gemiddeld 15°C. Maar te veel CO2 en andere broeikasgassen in de atmosfeer versterken dat broeikaseffect en vele wetenschappers waarschuwen voor de door de mens veroorzaakte extra opwarming en klimaatverandering. Ze wijzen op de gevaren van o.a. een stijgende zeespiegel, toenemend natuurgeweld en (te) snel opschuivende klimaatzones. Vind meer uitleg en een overzicht van belangrijke Pala artikels over klimaatverandering met links naar bronnen
Economie omvat alles wat met de creatie, bevordering en verdeling van welvaart en welzijn te maken heeft. De economie is de draaischijf voor onze behoeften en ambities, zowel van de mens als van de samenleving. Het gaat erom de schaarse middelen zo goed mogelijk te gebruiken om aan de behoeften en ambities te voldoen. Economie is dus kiezen: kiezen welke behoeften vervuld worden en welke ambities worden nagestreefd, en welke niet.
Waar het in de wereld in grote mate om draait. Al te vaak gereduceerd tot staatsmacht of zelfs tot militaire staatsmacht waarbij nog niet zo lang geleden enkel maar twee zogenaamde supermachten meetelden, de VS en de voormalige Sovjetunie. Dat kleine groepen een terroristische machtspositie kunnen uitbouwen, beseffen we nu ook. Maar er zijn veel andere vormen van macht in onze globaliserende wereld, vooreerst economische en financiële macht. De opkomst van Oost-Azië heeft vooral met die macht te maken, de sleutelpositie van multinationals eveneens en bovenal de dominantie van financiële groepen. Er is de politieke macht, hard nodig om de economische macht zonodig te corrigeren; ze komt op wereldvlak meer dan één maatje te kort. Cultuur, kennis en technologie bieden in hoge mate het vermogen om het leven en het samenleven te organiseren. Op het snijvlak van cultuur en economie is er de stijgende mediamacht die de agenda van de publieke opinie meer en meer beheerst. Religies en levensovertuigingen laten hun soms sterke invloed gelden in de wereld.In een steeds complexere mondiale samenleving zijn er talloze vormen van macht en machtsuitoefening die voortdurend op elkaar inwerken. Omdat onze wereld snel verandert, betekent dit ook dat bestaande machtsverhoudingen vlugger onder druk kunnen komen.
Economie omvat alles wat met de creatie, bevordering en verdeling van welvaart en welzijn te maken heeft. De economie is de draaischijf voor onze behoeften en ambities, zowel van de mens als van de samenleving. Het gaat erom de schaarse middelen zo goed mogelijk te gebruiken om aan de behoeften en ambities te voldoen. Economie is dus kiezen: kiezen welke behoeften vervuld worden en welke ambities worden nagestreefd, en welke niet.
Het armste continent, dat weten we allemaal. Maar in tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht is Afrika tevens het meest geglobaliseerde continent: de Afrikanen halen drie maal meer van hun povere inkomen uit internationale handel dan Europeanen of Amerikanen. Zij zijn dus veel meer ingeschakeld in de wereldeconomie dan andere continenten. Maar zij worden van de export van hun grondstoffen en landbouwgewassen niet rijker, zij verarmen er zelfs van. Dan spreken we beter van uitbuiting en niet van handel.
veruit het meest bevolkte continent op onze Aarde en vaak het werelddeel van de toekomst genoemd waarheen snel het zwaartepunt verschuift, vooreerst het economische.
Economie omvat alles wat met de creatie, bevordering en verdeling van welvaart en welzijn te maken heeft. De economie is de draaischijf voor onze behoeften en ambities, zowel van de mens als van de samenleving. Het gaat erom de schaarse middelen zo goed mogelijk te gebruiken om aan de behoeften en ambities te voldoen. Economie is dus kiezen: kiezen welke behoeften vervuld worden en welke ambities worden nagestreefd, en welke niet.
gratis e-brief en vrij toegankelijke website over globalisering. PALA zoomt regelmatig in op de problemen van onze globaliserende wereld, op de mogelijke alternatieven en op hoe de wereld werk maakt van verbetering. De website bevat een wiki woordenboek dat duidelijk en liefst kort belangrijke begrippen verheldert; en biedt ook een kijk op de boeken die hoofdredacteur Dirk Barrez schreef waarvan vele sterk samenhangen met de website.
800 miljoen mensen zijn ondervoed, elk jaar opnieuw sterven miljoenen mensen door gebrek aan voedsel en de ziekten die daarmee samenhangen, elke dag meer dan 25.000 doden, dat zijn wel 100 neerstortende passagiersvliegtuigen of ruim acht keer het aantal 11 september doden in de WTC torens, elke dag. Toch levert de Aarde genoeg te eten voor iedereen. Niet een tekort aan voedsel is dus de belangrijkste oorzaak van honger en hongersnood. De echte oorzaak is, veel meer dan voedseltekort, droogte, overstromingen of andere rampen, dat mensen arm zijn, dat ze te weinig koopkracht of inkomen hebben om aan eten te geraken.
Hoe een rijk land arm wordt, dat is wat Argentinië in het begin van de 21ste eeuw aan de wereld toont. Tot ruim na de Tweede Wereldoorlog was dit land één van de rijkste van de wereld. De Argentijnen hadden het goed, ze leefden zoals wij en zelfs beter. Iedereen had werk in hun welvaartstaat met de sterkste industrie van heel Zuid-Amerika, met goede gezondheidszorg, onderwijs en openbaar vervoer.