Conferentie buigt zich over globalisering van geweldloosheid
woensdag, 23 augustus 2006 - 17:18
Eind juli hield de War Resisters’ International (WRI) in de buurt van het Duitse Paderborn (Westfalen) een internationale conferentie over de uitdagingen van de globaliseringi voor de wereldwijde vredesbeweging. De WRI is een netwerk van radicaalpacifistische ‘grassroots’ organisaties, actief in meer dan 40 landen, verspreid over alle continenten, dat ontstond in 1921 als een reactie van verontruste burgers op de slachtpartijen van de Eerste Wereldoorlog. Het idee van ‘nooit meer oorlogi’ is al die jaren de basis gebleven waarop uiteenlopende groepen zich laten inspireren om met vreedzame middelen te streven naar duurzame veranderingen in de samenleving zodat de dieperliggende oorzaken van oorlogi kunnen worden weggenomen. In de context van de huidige economische globaliseringi, de veranderende machtsverhoudingen sinds het einde van de Koude Oorlogi en de strijd tegen het terrorisme drong een aangepaste strategie van de vredesbeweging zich op. In de mondiale ‘beweging van bewegingen’, die stilaan vorm krijgt tijdens de diverse Sociale Fora, was de stem van de vredesbeweging totnogtoe veeleer marginaal. Diverse sprekers wezen erop dat een aangepaste strategie van geweldloosheid een enorm potentieel bezit om de veranderingen van onder uit mee mogelijk te maken. Geweldloosheid is echter meer dan alleen een techniek, het verandert de manier van omgaan met de gevolgen van globaliseringi. Hier komt de pacifistische strategie meer dan eens in botsing met de traditionele marxistische benadering van ‘bevrijding’, zoals dat bijvoorbeeld tot uiting kwam op het World Social Forum in Caracas in januari van dit jaar. Simon Harak, coördinator van de Amerikaanse Stop the Merchants of Death-campagne, legde haarfijn de zeer nauwe banden bloot tussen de bewapeningsindustrie, de grote olieconcerns en de huidige Amerikaanse regering. Maar hij wees eveneens op het gevaar van Chavez’ populisme in Venezuela dat een nieuwe bewapeningsronde in Latijns-Amerika op gang brengt. De oorlogi in Libanon wierp een schaduw over de conferentie, maar belette Israëlische en Palestijnse vredesactivisten niet om hun samenwerking nog te versterken tegen de oorlogslogica van beide kanten in. (eigen berichtgeving)
Standaarden en regels voor voedsel, geneesmiddelen of technologische innovatie beschermen onze gezondheid, garanderen onze rechten en respecteren het milieu. New Economics Foundation legt kort uit hoe internationale handelsakkoorden dit alles ondergraven.
POLITIEKE DWAASHEDEN 2. Al ruim 40 jaar lossen politici het stuur van de economie ten voordele van markten en privébedrijven. Die leveren nuttige prestaties maar kunnen geen sociale rechtvaardigheid realiseren en het milieu vrijwaren.
PLANETAIRE GRENZEN 8. Wetenschappers zien massavernietigingswapens niet als planetaire grens. Toch verdienen ze hun plek. Want massaal gebruik, zeker van kernwapens, levert een risico op voor de veiligheid van planeet en bewoners.
We gebruiken artificiële intelligentie al lang. Met het oprukken van AI rijzen fundamentele vragen. Hoeveel macht geven we aan de technologie en de bedrijven die ze gebruiken? Hoe verzoenen we hun activiteiten met privacy en andere essentiële democratische waarden en mensenrechten?
‘Wil je schrijven over hoe teleurgesteld je bent in de politiek?’ vroeg een hoofdredacteur toen hij het nieuwe boek 11 politieke dwaasheden ontdekte. Ik respecteer vele politici, maar ja dus, om hun verontrustende collectieve falen te verkennen en voorbij de teleurstelling te kijken.
In de armste landen beschikken 16 mensen op 1000 over een gsm en kunnen er 4 op internet, in de rijkste landen zijn er dat 705 en 480. Ziedaar de informatiekloof. De industrielanden bezitten meer dan 95 procent van alle patenten in de wereld. De rijke landen tellen ook ruim negen keer meer wetenschappelijke onderzoekers dan de arme. Op dat vlak tellen de armste landen vrijwel helemaal niet mee. Ziedaar de kenniskloof. In de mondiale kennissamenleving is de informatiekloof al even erg als de inkomenskloof, en de beide kloven hebben veel met elkaar te maken.
Schrijf je in op de PALA nieuwsbrief
Globalisering of mondialisering is het proces waardoor mensen, producten, informatie, geld, grondstoffen makkelijker en sneller van de ene naar de andere plaats in de wereld kunnen worden gebracht. Daardoor is de wereld kleiner geworden en is er veel meer wederzijdse afhankelijkheid tussen landen.
Oorlog is een zware gewelddadige strijd tussen georganiseerde gewapende partijen.Een arbitraire maar geregeld gebruikte maatstaf om een gewapend conflict als een oorlog te bestempelen, is dat er minstens duizend doden vallen in een jaar.
Oorlog is een zware gewelddadige strijd tussen georganiseerde gewapende partijen.Een arbitraire maar geregeld gebruikte maatstaf om een gewapend conflict als een oorlog te bestempelen, is dat er minstens duizend doden vallen in een jaar.
Globalisering of mondialisering is het proces waardoor mensen, producten, informatie, geld, grondstoffen makkelijker en sneller van de ene naar de andere plaats in de wereld kunnen worden gebracht. Daardoor is de wereld kleiner geworden en is er veel meer wederzijdse afhankelijkheid tussen landen.
Oorlog is een zware gewelddadige strijd tussen georganiseerde gewapende partijen.Een arbitraire maar geregeld gebruikte maatstaf om een gewapend conflict als een oorlog te bestempelen, is dat er minstens duizend doden vallen in een jaar.
Globalisering of mondialisering is het proces waardoor mensen, producten, informatie, geld, grondstoffen makkelijker en sneller van de ene naar de andere plaats in de wereld kunnen worden gebracht. Daardoor is de wereld kleiner geworden en is er veel meer wederzijdse afhankelijkheid tussen landen.
Oorlog is een zware gewelddadige strijd tussen georganiseerde gewapende partijen.Een arbitraire maar geregeld gebruikte maatstaf om een gewapend conflict als een oorlog te bestempelen, is dat er minstens duizend doden vallen in een jaar.
Oorlog is een zware gewelddadige strijd tussen georganiseerde gewapende partijen.Een arbitraire maar geregeld gebruikte maatstaf om een gewapend conflict als een oorlog te bestempelen, is dat er minstens duizend doden vallen in een jaar.