Eigen jobs eerst? Solidariteit in tijden van recessie
woensdag, 11 februari 2009 - 20:24
In Groot-Brittannië was de voorbije weken bijzonder veel mediai-aandacht voor de wilde staking van de arbeiders van een olieraffinaderij in Lindsey in het graafschap Lincolnshire. De autochtone arbeiders kwamen er op straat met slogans als British Jobs for British Workers. Zij protesteerden tegen de aanwezigheid van buitenlanders die de schaarse jobs van het eigen volk zouden afpakken in tijden van recessie, waarbij dagelijks bedrijveni overgaan tot massale afdankingen.
Volgens Mick Hume, columnist van de kritische website Spiked, is er echter veel meer aan de hand dan de mediai en de weldenkende elite graag zouden doen geloven. Volgens Hume is de spontane woede-uitbarsting van de arbeiders niet zozeer ingegeven door xenofobie, maar door het totale gebrek aan perspectief en volwaardig alternatief dat de politieke partijen weten te formuleren op de enorme uitdagingen waarvoor het land zich geplaatst ziet. Ook de traditionele Britse vakbondeni, grotendeels van hun slagkracht beroofd door de neoliberale politiek van oud-premier Margaret Thatcher, bieden geen voldoende weerwerk tegen de crisis, vindt Hume. In landen zoals Frankrijk en Italië leggen de vakbondeni het land plat om de rechtse regeringen duidelijk te maken dat de werknemersi niet de prijs gaan betalen van het uiteenspatten van het casinokapitalisme en de bankencrisis. Maar in Groot-Brittannië heeft New Labour het neoliberalisme overgenomen en is er nu geen alternatief. De vakbondeni lijken zich veeleer neer te leggen bij het onvermijdelijke van ontslagen dan echt aan een tegenbeweging van onderuit te werken. De huidige crisis biedt nochtans een uitgelezen kans om met nieuwe ideeën naar voren te komen, vindt Hume.
Eigen jobs eerst, is uiteraard een verontrustende en verdeeldheid zaaiende slogan, schrijft Hume, maar de reacties erop van staatssecretaris Peter Mandelson (ex-EUi-commissaris) en premier Gordon Brown waren nog erger. Deze getuigen van het totaal gebrek aan respect voor werknemersi en hun diepe bezorgdheid over hun toekomst. De liberale mediai schilderen arbeiders graag af als een dronken, zich vetvretende onderklasse die openstaat voor fascistische verlokkingen. Maar, schrijft Hume, het was precies Brown die in 2007 uitpakte met de slogan British jobs for British workers. Groot-Brittannië wilde ook Roemeense en Bulgaarse werknemersi als tweedeklas Europeanen behandelen uit vrees dat ze Britse jobs zouden komen inpikken. Wat verwijten ze de radeloze arbeiders dan? Vakbondsleiders stappen liever naar de rechtbank om hun gelijk te halen dan te luisteren naar wat er leeft onder de mensen. En de bureaucratische EUi-wetgeving maakt het allemaal nodeloos ingewikkeld. Arbeiders hebben geen stem meer, en dat is gevaarlijk, vindt Hume. (JVC)
Afbeelding
11 POLITIEKE DWAASHEDEN
Afbeelding
TRANSITIE. Onze welvaart van morgen
Afbeelding
COOPERATIES. Hoe heroveren we de economie?
Klik voor opiniestuk van Mick Hume op de Britse kritische website Spiked
Het is een paradox waar niet hard genoeg op gehamerd kan worden. Economische groei leidt op zichzelf niet tot vermindering van ongelijkheid. Zelfs een vermindering van het aantal armen in een land vloeit niet voort uit louter economische groei.
Er was een tijd dat schulden en crises van het Zuiden de geldmarkten zware koortsaanvallen bezorgden. Al enige jaren moeten Europeanen wennen aan geldcrises in de eigen regio. Intussen gaat nog heel weinig aandacht naar de schuldenlast van vele ontwikkelingslanden. Dat is niet terecht.
Het aantal actieve coöperaties in Nederland is de voorbije twee jaar toegenomen van 1700 tot ruim 2500. En ze rukken op buiten de klassieke sectoren van landbouw en verzekeringen. Samen haalden ze in 2015 een omzet van 111 miljard euro.
We denken allemaal de cijfers te kennen, maar ze blijven verbazingwekkend: de 20 % rijksten op deze wereld verdienen zowat 75 keer zoveel als de 20 % armsten. In 1960 was dat 30 maal zoveel. Het rijkste land was in 1820 drie maal rijker dan het armste, in 1913 was dat 11 maal, in 1973 al 35 maal en 72 maal in 1992. Eind vorige eeuw bezitten de drie rijkste mensen ter wereld (samen) meer dan het gezamenlijke jaarinkomen van de 43 armste landen. De huidige wereldeconomie zorgt voor groeiende inkomensongelijkheid. Het is dringend nodig om deze ongelijke verdeling van de welvaart, het sociale deficit van de globalisering, aan te pakken. Minder dan 2 % van het inkomen van de 10% rijksten volstaat om alle mensen ter wereld minstens aan één dollar per dag te helpen.
Schrijf je in op de PALA nieuwsbrief
'Van wie zijn de media? De media zijn van ons'; 'Een democratische samenleving koestert betrouwbare media'; 'De mediatoekomst is aan encyclopedische journalistiek'; 'Een goede publieke omroep is best voor iedereen'; 'De openbare omroep moet dan wel de best mogelijke informatie garanderen'Vind deze artikels en nog andere over media en het belang van een goede publieke omroep op Pala.
vormen een belangrijke motor van de huidige globalisering.Flink geholpen door technologische (r)evoluties zijn zij op de vrijgemaakte markten de drijvende kracht achter economische globalisering. Ze dragen onmiskenbaar bij tot de welvaart op onze wereld. Weinigen weigeren hun producten of diensten.
'Van wie zijn de media? De media zijn van ons'; 'Een democratische samenleving koestert betrouwbare media'; 'De mediatoekomst is aan encyclopedische journalistiek'; 'Een goede publieke omroep is best voor iedereen'; 'De openbare omroep moet dan wel de best mogelijke informatie garanderen'Vind deze artikels en nog andere over media en het belang van een goede publieke omroep op Pala.
Nog altijd zijn vakbonden, samen met boerenbewegingen, veruit de grootste sociale organisaties die de wereld kent. Nog altijd zijn vakbonden het allerbeste instrument voor werknemers om hun belangen te verdedigen. Samen staan ze sterker om goede loons- en arbeidsvoorwaarden af te dwingen, om er met andere woorden voor te zorgen dat zij fatsoenlijk kunnen leven van hun werk en dat zij kunnen werken in behoorlijke en veilige omstandigheden. Slechts als ze samen optreden, kunnen werknemers beletten dat hun loons- en arbeidsvoorwaarden achteruitgaan of hun werk zelfs verdwijnt, en daarmee ook hun inkomen.
Nog altijd zijn vakbonden, samen met boerenbewegingen, veruit de grootste sociale organisaties die de wereld kent. Nog altijd zijn vakbonden het allerbeste instrument voor werknemers om hun belangen te verdedigen. Samen staan ze sterker om goede loons- en arbeidsvoorwaarden af te dwingen, om er met andere woorden voor te zorgen dat zij fatsoenlijk kunnen leven van hun werk en dat zij kunnen werken in behoorlijke en veilige omstandigheden. Slechts als ze samen optreden, kunnen werknemers beletten dat hun loons- en arbeidsvoorwaarden achteruitgaan of hun werk zelfs verdwijnt, en daarmee ook hun inkomen.
Met werknemers bedoelen we zeker al wie in dienst werkt van een bedrijf of organisatie. Maar wie de wereld rond kijkt, merkt al vlug dat een massa mensen werken zonder arbeidscontract, zonder een formele werkgever te hebben.We verstaan onder werknemers dus ook de kleine boeren en kleine zelfstandige ondernemers die in het Zuiden, bij gebrek aan werk in de formele economie, een eigen zaakje opzetten in de informele sector en op die manier trachten te overleven.
Nog altijd zijn vakbonden, samen met boerenbewegingen, veruit de grootste sociale organisaties die de wereld kent. Nog altijd zijn vakbonden het allerbeste instrument voor werknemers om hun belangen te verdedigen. Samen staan ze sterker om goede loons- en arbeidsvoorwaarden af te dwingen, om er met andere woorden voor te zorgen dat zij fatsoenlijk kunnen leven van hun werk en dat zij kunnen werken in behoorlijke en veilige omstandigheden. Slechts als ze samen optreden, kunnen werknemers beletten dat hun loons- en arbeidsvoorwaarden achteruitgaan of hun werk zelfs verdwijnt, en daarmee ook hun inkomen.
zie Europese Uniezie ook Europees model
Met werknemers bedoelen we zeker al wie in dienst werkt van een bedrijf of organisatie. Maar wie de wereld rond kijkt, merkt al vlug dat een massa mensen werken zonder arbeidscontract, zonder een formele werkgever te hebben.We verstaan onder werknemers dus ook de kleine boeren en kleine zelfstandige ondernemers die in het Zuiden, bij gebrek aan werk in de formele economie, een eigen zaakje opzetten in de informele sector en op die manier trachten te overleven.
'Van wie zijn de media? De media zijn van ons'; 'Een democratische samenleving koestert betrouwbare media'; 'De mediatoekomst is aan encyclopedische journalistiek'; 'Een goede publieke omroep is best voor iedereen'; 'De openbare omroep moet dan wel de best mogelijke informatie garanderen'Vind deze artikels en nog andere over media en het belang van een goede publieke omroep op Pala.
Met werknemers bedoelen we zeker al wie in dienst werkt van een bedrijf of organisatie. Maar wie de wereld rond kijkt, merkt al vlug dat een massa mensen werken zonder arbeidscontract, zonder een formele werkgever te hebben.We verstaan onder werknemers dus ook de kleine boeren en kleine zelfstandige ondernemers die in het Zuiden, bij gebrek aan werk in de formele economie, een eigen zaakje opzetten in de informele sector en op die manier trachten te overleven.
