In 2006 was de verkoop van eerlijke handelproducten in Europa, Noord-Amerika en enkele rijke landen rond de Stille Oceaan goed voor 1,87 miljard euro. In 2007 groeide dit tot 2,65 miljard euro, dat is een stijging met meer dan 41 procent. Bijna twee derde van de omzet van Fair Tradei gebeurt in Europa, ruim een derde in Noord-Amerika en de regio van de Stille Oceaan, dat zijn met name Japan, Australië en Nieuw-Zeeland. Eerlijke handeli blijft dus voorlopig vrijwel uitsluitend een fenomeen van de klassieke rijke landen.
Soms verloopt de penetratie van zelfs grote markten explosief. In Groot-Brittannië steeg het aandeel van fair tradei koffie van 1,5 naar 20 procent tussen 2000 en 2004 (het laatste bekende cijfer blijkbaar). In Frankrijk had fair tradei koffie slechts 0,1 procent van de markt in 2000. In 2007 is dat aandeel met 7 procent maar liefst zeventig maal groter. Dit loopt perfect samen met een andere groeicurve: in 2000 wist amper één op de tien Fransen zich iets voor te stellen bij eerlijke handeli, in 2008 gaat het om ruim vier op de vijf Fransen.
Afbeelding
Schrijf in op de PALA nieuwsbrief
verschijnt maximaal 2 maal per maand
een journalistieke kijk op onze globaliserende wereld Hoe is de wereld eraan toe? Waar moet het naartoe? Hoe geraken we daar?
PALA zoekt met haar nieuwsbrief, website en boeken de antwoorden voor een meer sociale, ecologische en democratische samenleving en economie
Voor bananen zat Zwitserland met 47 marktpenetratie in 2004 al heel hoog. In 2007 is het fair tradei bananenaandeel verder gestegen tot wel 55 procent van de markt. Oostenrijk zag het marktaandeel van bananen in diezelfde amper drie jaar stijgen van 2,7 procent naar 20 procent. In Nederland steeg het in die periode slechts heel weinig van 4,2 naar 4,5 procent marktaandeel. Voor België ging het om 4 procent in 2004 en, jawel, ook voor fair tradei ontbreken blijkbaar de recente statistische gegevens.
Zwitserland voorbeeldland
55 procent van de markt voor fair tradei bananen, 28 voor bloemen (2004), 17 voor ananas, 16 voor honing, 15 voor suiker, 7 voor fruitsap en 6 procent voor thee. Het zijn indrukwekkende cijfers. De Zwitsers consumeren met 21 euro per jaar bijna dubbel zoveel eerlijke handelsproducten dan de Britten; Belgen en Nederlanders halen amper 3,31 en 2,90 euro. Hoofdreden is dat de twee grootste Zwitserse supermarktketens, de coöperatiesi Migros en Co-op, allebei van in het begin deze producten in hun rekken hadden. Op die wijze was Max Havelaar al snel een financieel zelfvoorziende organisatie, daarenboven in staat om te investeren in steeds meer partners en producten. In de meeste andere landen kan men enkel dromen van zulke krachtige positie. Na enkele jaren van stagnerende omzet op een relatief hoog niveau, liet Zwitserland in 2007 opnieuw een fair tradei groei optekenen van 11 procent. (DB)
‘In zekere zin’ functioneert de wereld beter. Er is meer aandacht voor internationale rapporten over bv. klimaatverandering dan in 2007. Toen was Pala één van de weinigen die daar over schreef; én voluit stelde dat we in oorlog zijn, o.a. tegen de klimaatverandering.
Digitalisering maakt het mogelijk om wereldwijd te werken aan het ontwerpen van nieuwe, liefst zinvolle producten, die vervolgens lokaal kunnen worden vervaardigd. Dat kan zelfs in een digitale deeleconomie. Neem bijvoorbeeld een handprothese.
Dat de Verenigde Staten Unesco verlaten, kreeg veel media-aandacht. Veel minder belangstelling was er voor het antwoord van Unesco algemeen directeur Irina Bokova.
Pala is een koele minnaar van de duurzame ontwikkelingsdoelen. Bij de introductie ervan twee jaar geleden, noemden we ze een verbetering, maar dan vooral omdat de millenniumdoelstellingen een absoluut dieptepunt vormden onder de VN-verklaringen. Toch is het beter om een raamwerk voor duurzaamheid te hebben dan helemaal geen.
de economie is de voorbije decennia door het wegvallen van vele grenzen als het ware in de mondiale champions league gaan spelen. Maar overheid en samenleving spelen vooral nog nationaal, een beetje Europees en veel te weinig op wereldschaal. Zo verliezen ze hun democratische greep die hen binnen de nationale grenzen in staat stelde de nodige sociale en ecologische spelregels op te leggen aan de economie en haar te gebruiken om de welvaartsstaat te realiseren. Dat lukt niet langer wanneer de economische macht huist bij multinationals, enkele grote landen, instellingen zoals IMF en bovenal zoiets ongrijpbaars als de volledig vrije wereldmarkt. Het democratisch deficit kan enkel maar worden overwonnen indien politiek en samenleving zich op wereldvlak organiseren om de economie afdwingbare regels op te leggen. Daarvoor moet ook de overheersende opvatting sneuvelen dat politiek zich ver moet houden van de economie.
Schrijf je in op de PALA nieuwsbrief
Als internationale handel draait om de uitwisseling van goederen of diensten die op een ecologisch duurzame wijze tot stand komen, in sociaal verantwoorde omstandigheden en waarbij de producent een prijs gegarandeerd krijgt waar fatsoenlijk van te leven valt (die een leefbaar inkomen oplevert), dan spreekt men van eerlijke handel of fair trade. Die steunt dus zowel op een ecologische, een sociale als een economische pijler.
Als internationale handel draait om de uitwisseling van goederen of diensten die op een ecologisch duurzame wijze tot stand komen, in sociaal verantwoorde omstandigheden en waarbij de producent een prijs gegarandeerd krijgt waar fatsoenlijk van te leven valt (die een leefbaar inkomen oplevert), dan spreekt men van eerlijke handel of fair trade. Die steunt dus zowel op een ecologische, een sociale als een economische pijler.
Als internationale handel draait om de uitwisseling van goederen of diensten die op een ecologisch duurzame wijze tot stand komen, in sociaal verantwoorde omstandigheden en waarbij de producent een prijs gegarandeerd krijgt waar fatsoenlijk van te leven valt (die een leefbaar inkomen oplevert), dan spreekt men van eerlijke handel of fair trade. Die steunt dus zowel op een ecologische, een sociale als een economische pijler.
Als internationale handel draait om de uitwisseling van goederen of diensten die op een ecologisch duurzame wijze tot stand komen, in sociaal verantwoorde omstandigheden en waarbij de producent een prijs gegarandeerd krijgt waar fatsoenlijk van te leven valt (die een leefbaar inkomen oplevert), dan spreekt men van eerlijke handel of fair trade. Die steunt dus zowel op een ecologische, een sociale als een economische pijler.
Als internationale handel draait om de uitwisseling van goederen of diensten die op een ecologisch duurzame wijze tot stand komen, in sociaal verantwoorde omstandigheden en waarbij de producent een prijs gegarandeerd krijgt waar fatsoenlijk van te leven valt (die een leefbaar inkomen oplevert), dan spreekt men van eerlijke handel of fair trade. Die steunt dus zowel op een ecologische, een sociale als een economische pijler.
Als internationale handel draait om de uitwisseling van goederen of diensten die op een ecologisch duurzame wijze tot stand komen, in sociaal verantwoorde omstandigheden en waarbij de producent een prijs gegarandeerd krijgt waar fatsoenlijk van te leven valt (die een leefbaar inkomen oplevert), dan spreekt men van eerlijke handel of fair trade. Die steunt dus zowel op een ecologische, een sociale als een economische pijler.
Als internationale handel draait om de uitwisseling van goederen of diensten die op een ecologisch duurzame wijze tot stand komen, in sociaal verantwoorde omstandigheden en waarbij de producent een prijs gegarandeerd krijgt waar fatsoenlijk van te leven valt (die een leefbaar inkomen oplevert), dan spreekt men van eerlijke handel of fair trade. Die steunt dus zowel op een ecologische, een sociale als een economische pijler.
Als internationale handel draait om de uitwisseling van goederen of diensten die op een ecologisch duurzame wijze tot stand komen, in sociaal verantwoorde omstandigheden en waarbij de producent een prijs gegarandeerd krijgt waar fatsoenlijk van te leven valt (die een leefbaar inkomen oplevert), dan spreekt men van eerlijke handel of fair trade. Die steunt dus zowel op een ecologische, een sociale als een economische pijler.
Wanneer consumenten, producenten, werknemers of gewoonweg mensen zich vrijwillig verzamelen en samenwerken in een autonome vereniging om hun gemeenschappelijke behoeften te bevredigen, vormen zij een coöperatie. Die is economisch bedrijvig maar niet om maximale geldelijke winst na te streven voor haar aandeelhouders. Ze halen er voordelen uit die ze onmogelijk individueel zouden kunnen realiseren.
Als internationale handel draait om de uitwisseling van goederen of diensten die op een ecologisch duurzame wijze tot stand komen, in sociaal verantwoorde omstandigheden en waarbij de producent een prijs gegarandeerd krijgt waar fatsoenlijk van te leven valt (die een leefbaar inkomen oplevert), dan spreekt men van eerlijke handel of fair trade. Die steunt dus zowel op een ecologische, een sociale als een economische pijler.
Als internationale handel draait om de uitwisseling van goederen of diensten die op een ecologisch duurzame wijze tot stand komen, in sociaal verantwoorde omstandigheden en waarbij de producent een prijs gegarandeerd krijgt waar fatsoenlijk van te leven valt (die een leefbaar inkomen oplevert), dan spreekt men van eerlijke handel of fair trade. Die steunt dus zowel op een ecologische, een sociale als een economische pijler.
