Waarom zouden we wel uitkijken naar een nieuwe film, theatervoorstelling, roman of CD en niet naar een nieuw globaal rapport? Niet dat we meteen veel plezier zullen beleven aan Global Environment Outlook 4, een werkstuk van UNEP - de milieuorganisatie van de Verenigde Naties - dat deze maand verschijnt. Wie de voorganger Outlook 3 kent, weet dat hij of zij zich mag verwachten aan een boeiend en belangrijk rapport waarvan de lectuur onze kennisbagage flink opkrikt maar verder weinig blijdschap kan verwekken. Outlook 3 bv. dateert uit 2002 en is ongeveer vierhonderd bladzijden vooral een catalogus van wat er ecologisch fout loopt op onze wereldbol. Maar als we nog lang en welvarend willen leven, doen we er goed aan een zo exact mogelijk zicht te krijgen op wat fout loopt of fout dreigt te lopen. En dus zijn we nieuwsgierig naar de opvolger Outlook 4 die deze maand verschijnt. Voor al wie wil weten hoe het gaat met lucht, aardei, water en biodiversiteiti op onze planeet en wat de belangrijke regionale milieuproblemeni zijn. Wat betekent dit alles voor de mens, en welke uitdagingen en kansen biedt dit? Voor welke betere scenario's kunnen we kiezen? Welke milieupolitiek kunnen we voeren? Voor wie niet kan wachten, biedt de website van Global Environment Outlook alvast meer dan genoeg interessante informatie om uw ecologische hongeri te stillen. De databank zoomt in op maar liefst vierhonderdvijftig variabelen, van voedselproductie, watervoorraden, bosareaal of bedreigde vogelsoorten tot spoorwegverkeer, levensverwachting of militaire uitgaven. En we geven ook graag de weblink mee waar straks Outlook 4 te vinden valt.
Op dinsdag 27 september wordt 'TRANSITIE. Onze welvaart van morgen' voorgesteld, het nieuwe boek van Dirk Barrez. Wie geeft om de toekomst en de opbouw van duurzame leefsystemen en erbij wil zijn, dat kan. De presentatie wordt gevolgd door een uiteenzetting over circulaire economie, thema van het TransitieFestival in oktober.
Het is een paradox waar niet hard genoeg op gehamerd kan worden. Economische groei leidt op zichzelf niet tot vermindering van ongelijkheid. Zelfs een vermindering van het aantal armen in een land vloeit niet voort uit louter economische groei.
Het Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) is het orgaan van de Verenigde Naties (VN) dat de wetenschap over klimaatverandering beoordeelt. Men spreekt ook wel van het VN-klimaatpanel.
Schrijf je in op de PALA nieuwsbrief
Hoe je het ook draait of keert, al onze welvaart komt van onze Aarde. Heel langzaam beginnen we een vervelende maar steeds belangrijker waarheid te erkennen. We kunnen ons niet veroorloven dat de talrijke economische activiteiten die we allemaal samen uitoefenen de draagkracht van onze planeet te boven gaan. Pas in de tweede helft van de twintigste eeuw zijn de mensen zich ervan bewust geworden dat de planeet waarop ze leven veel weg heeft van een kwetsbaar ruimteschip. Dat moeten we piekfijn in orde houden want we kunnen niet zonder.
Dieren en planten waren nooit veilig voor de mens maar hun uitstervingsritme ligt veel hoger dan ooit, een rijkdom die wellicht voor altijd verloren gaat.
Ze bestaan in verschillende soorten.Er is vooreerst vervuiling of verontreiniging waarbij men het milieu opzadelt met een verhoogde concentratie van stoffen die schadelijk kan zijn voor mens en natuur.Het is belangrijk om het verschil te zien tussen dat eerste generatiemilieuprobleem en de tweede generatieproblemen van uitputting en aantasting.
800 miljoen mensen zijn ondervoed, elk jaar opnieuw sterven miljoenen mensen door gebrek aan voedsel en de ziekten die daarmee samenhangen, elke dag meer dan 25.000 doden, dat zijn wel 100 neerstortende passagiersvliegtuigen of ruim acht keer het aantal 11 september doden in de WTC torens, elke dag. Toch levert de Aarde genoeg te eten voor iedereen. Niet een tekort aan voedsel is dus de belangrijkste oorzaak van honger en hongersnood. De echte oorzaak is, veel meer dan voedseltekort, droogte, overstromingen of andere rampen, dat mensen arm zijn, dat ze te weinig koopkracht of inkomen hebben om aan eten te geraken.