Met de publicatie van de ‘zwarte lijst’ van onveilige luchtvaartmaatschappijen heeft de Europese Uniei de vinger op de wonde gelegd: vooral Afrikaanse maatschappijen voldoen niet aan de internationale veiligheidsnormen. Eén op de vier zware vliegtuigongevallen in 2005 had in Afrikai plaats, terwijl het continent nauwelijks 4,5 procent van het wereldvliegverkeer voor zijn rekening neemt. Om hieraan te verhelpen heeft de IATA (International Air Transport Association) vorige week beslist ruim 400.000 euro extra te gaan investeren in een onderzoek over de verhoging van de veiligheidi van het Afrikaanse luchtverkeer. Giovanni Bisignani, CEO van IATA, kondigde een nieuw ‘partnership for safety’ aan in de Nigeriaanse hoofdstad Abuja. IATA wil nauwer gaan samenwerken met Afrikaanse luchtvaartmaatschappijen en regeringen om hen bij te staan in de training van personeel en het onderhoud van toestellen. Uit een recente IATA-doorlichting (IOSA: Operational Safety Audit) bleken maar drie Afrikaanse maatschappijen aan alle eisen inzake veiligheidi te voldoen: Egyptair, Kenya Airways en South African Airways. Er zou geleidelijk aan een verbod moeten komen om nog te vliegen met de sterk verouderde Russische tweede- en derdehandstoestellen. IATA roept alle Afrikaanse regeringen op strenger op te treden tegen overtreders van de veiligheidsnormen. Geldgebrek door de moordende internationale concurrentiei is de belangrijkste oorzaak van het falende veiligheidsbeleid.
POLITIEKE DWAASHEDEN 3. Met hun keuze om geld alle vrijheid te geven, laten politici de samenleving in de steek op misdadige wijze. Grootbanken misbruiken die vrijheid compleet en storten ons in de zwaarste financiële crisis sinds tachtig jaar.
De democratie-index 2018 biedt een interessant beeld van de democratie in meer dan 160 landen. België presteert echt niet goed, Nederland doet het veel beter, al is het niet top.
Standaarden en regels voor voedsel, geneesmiddelen of technologische innovatie beschermen onze gezondheid, garanderen onze rechten en respecteren het milieu. New Economics Foundation legt kort uit hoe internationale handelsakkoorden dit alles ondergraven.
POLITIEKE DWAASHEDEN 2. Al ruim 40 jaar lossen politici het stuur van de economie ten voordele van markten en privébedrijven. Die leveren nuttige prestaties maar kunnen geen sociale rechtvaardigheid realiseren en het milieu vrijwaren.
PLANETAIRE GRENZEN 8. Wetenschappers zien massavernietigingswapens niet als planetaire grens. Toch verdienen ze hun plek. Want massaal gebruik, zeker van kernwapens, levert een risico op voor de veiligheid van planeet en bewoners.
In de armste landen beschikken 16 mensen op 1000 over een gsm en kunnen er 4 op internet, in de rijkste landen zijn er dat 705 en 480. Ziedaar de informatiekloof. De industrielanden bezitten meer dan 95 procent van alle patenten in de wereld. De rijke landen tellen ook ruim negen keer meer wetenschappelijke onderzoekers dan de arme. Op dat vlak tellen de armste landen vrijwel helemaal niet mee. Ziedaar de kenniskloof. In de mondiale kennissamenleving is de informatiekloof al even erg als de inkomenskloof, en de beide kloven hebben veel met elkaar te maken.
Schrijf je in op de PALA nieuwsbrief
Meer dan in andere continenten hebben de (meeste) Europese landen werk gemaakt van hun gemeenschappelijke belangen en hun samenwerking soms verregaand uitgebouwd. Over het belang van en de uitdagingen voor hun Europese Unie handelen volgende PALA artikels:
Het armste continent, dat weten we allemaal. Maar in tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht is Afrika tevens het meest geglobaliseerde continent: de Afrikanen halen drie maal meer van hun povere inkomen uit internationale handel dan Europeanen of Amerikanen. Zij zijn dus veel meer ingeschakeld in de wereldeconomie dan andere continenten. Maar zij worden van de export van hun grondstoffen en landbouwgewassen niet rijker, zij verarmen er zelfs van. Dan spreken we beter van uitbuiting en niet van handel.
Onder toelichting weblinks naar artikels en instellingenIn nationale staten behoort het geweldmonopolie toe aan de overheid, die er heel terughoudend, streng gereglementeerd en democratisch gecontroleerd moet mee omspringen. Net zo komt het internationale geweldmonopolie toe aan de mondiale en regionale overheden.
Onder toelichting weblinks naar artikels en instellingenIn nationale staten behoort het geweldmonopolie toe aan de overheid, die er heel terughoudend, streng gereglementeerd en democratisch gecontroleerd moet mee omspringen. Net zo komt het internationale geweldmonopolie toe aan de mondiale en regionale overheden.
voor velen een vanzelfsprekend goede zaak want perfecte concurrentie op een volledig vrije markt bevordert economische efficiëntie en leidt tot lagere prijzen. Die ideale mededinging is echter bedreigd wanneer er maar één (monopolie) of enkele (oligopolie) aanbieders zijn, door prijsafspraken of door fusies tussen concurrenten. Velen vrezen dat in een steeds vrijere wereldmarkt onbegrensde concurrentie ons zuur zal opbreken als ze niet samen gaat met afdwingbare mondiale sociale en milieunormen. Anders leidt die concurrentie tot slechtere loon- en arbeidsvoorwaarden, sociale achteruitgang, afbraak van de welvaartsstaat, milieuverloedering en ondermijning van de democratie. In arme landen zoals Bangladesh, India en Sri Lanka zijn door de toegenomen concurrentie de lonen in de kledingindustrie sinds het eind van vorige eeuw zelfs gedaald. Werkweken van zeventig uur zijn geen uitzondering en talrijk zijn de inbreuken tegen de vakbondsvrijheid. Nog altijd is er kinder- en dwangarbeid. De druk die van de economische globalisering uitgaat vernietigt werkgelegenheid in het formele circuit om die te vervangen door niet-gereglementeerd thuiswerk en productie in illegale ateliers. Natuurlijk is dat werk slechter betaald, zijn contracten ver te zoeken en is er geen sprake van sociale bescherming of controle op veiligheid en gezondheid.
