Scherpstellen | afkicken van vliegen

De aanwijzingen voor drastische klimaatverandering blijven zich opstapelen.

Een Canadese militaire expeditie heeft enorme nieuwe breuken gevonden in de ijsschotsen in Canada's verre noorden. Wanneer dergelijke immense ijsschotsen afbreken, drijven ze weg naar de oceaan en hertekenen ze de kustlijn.

Samen met het smelten van de gletsjers en het smeltende noordpoolijs vormen de krakende ijsschotsen een deel van hetzelfde plaatje: klimatologisch zijn we in een periode van sterke veranderingen beland, de rustige eeuwen liggen bijna zeker achter ons. Tegen het eind van deze eeuw zou het zeepeil kunnen stijgen met 0,8 tot 1,5 meter. Dat is zowat drie maal meer dan nog kort geleden werd aangenomen door het klimaatpanel.

Ongelijkheid is het thema van het nieuwste boek van Rik Coolsaet - De geschiedenis van de wereld van morgen - waar hij met het Koninklijk Instituut voor Internationale Relaties een internationale conferentie over organiseerde.

Het thema kan verbazen, want totnogtoe is enkel armoedebestrijding de officiële prioriteit en die ‘armoede' wordt beschouwd als absolute en extreme armoede, los van elke overweging over inkomensongelijkheid. Dat is meteen ook het zwaktebod van het ‘armoedeverminderingsbeleid' van de Wereldbank of van de Millenniumdoelstellingen van de VN. Zelfs Europees commissaris voor Ontwikkelingssamenwerking Louis Michel had het in zijn inleiding over ‘de vloek van de rijkdom' en de werkelijke onrechtvaardigheid in de wereld.