Hoe komt het dat een land als Rusland lid is van de club van rijke industrielanden, de G8? Merkwaardig want China, India en ook Brazilië en Mexico zijn grotere economieën dan de Russische?
Hoe komt het dan dat Rusland een rol boven zijn gewicht kan blijven spelen op het wereldtoneel? Heeft het te maken met de nog steeds talrijk aanwezige kernwapens? Een beetje wel, maar veel meer speelt de rijkdom aan grondstoffen, en dan vooral fossiele brandstoffen. Zowat zes procent van de wereldolievoorraad is in Rusland te vinden, en veel belangrijker nog, maar liefst één derde van de wereldgasvoorraad. De dorst naar die brandstoffen is reuzengroot in alle omliggende regio’s, van Europa over India en China tot Japan. Allemaal streven ze een goed energiepartnerschap na met Rusland. En dat levert de erfgenaam van de Sovjetunie hernieuwde en grote politieke macht.
Waarom Poetin en Rusland zich sterk kunnen voelen
Lees ook
Mensen als koopwaar: cricketspelers in Mumbai per opbod verkocht
Vorige maand zijn in totaal vijfenzeventig cricket spelers verkocht op een veiling in Mumbai. Het hoogste bod van anderhalf miljoen dollar komt van de Chennai Super Kings. Die ploeg uit het voormalige Madras, nu Chennai, is eigendom van een cementmagnaat. De bieders zijn de rijkste Indiase zakenmensen en sommige filmsterren uit Bollywood.
Ook al zullen velen best hun leven willen ruilen met dat van de cricketspelers, toch is het moeilijk fundamentele verschillen te ontdekken met de slavenmarkten uit vervlogen tijden.
Goedkope Chinese producten op Afrikaanse markten: Chinese handelaren in de straten van Dakar
De Chinese export draait op volle toeren. Nu al zit China op een torenhoge berg spaargeld. Toch zijn er meningsverschillen over de werkelijke economische kracht van dit grote land. De één ziet er een bewijs in dat het zich onstuitbaar ontplooit tot de dominante wereldmacht. Een andere analist wijst erop dat China vooral toch exporteert naar Afrika en ziet dit als een zwaktebod. Voor ‘rijpere' markten zou het Chinese aanbod te weinig voldoen. Analisten en specialisten, gelukkig dat ze er zijn, maar ze verschaffen niet altijd duidelijkheid... en soms zijn ze ronduit fout of creëren ze zelfs verwarring.
China ontpopt zich ook als belangrijke hulpdonor
De laatste vijf jaar heeft de handelsrelatie tussen China en Afrika een enorme sprong voorwaarts gemaakt. 800 Chinese bedrijven zijn al actief in 50 Afrikaanse landen. Nu begint China zich ook duidelijk als hulpdonor te manifesteren. Vorig jaar was het officiële Chinese hulpbudget goed voor ruim 1,8 miljard dollar en tegen 2009 moet dit minstens verdubbelen. Het leeuwendeel ervan gaat naar Afrika. Bijna alle Chinese hulp is ‘gebonden', wat wil zeggen dat Chinese firma's met eigen personeel ook de uitvoering van de toegezegde hulp verzekeren van het begin tot het einde. Een praktijk die veel westerse donoren tot voor kort ook toepasten, maar onder druk van kritiek op misbruiken geleidelijk meer en meer verlieten.
Topman IAO pleit in Azië voor een sociale sokkel en voor basisinkomen
Vele Aziatische landen kennen een nooit geziene economische groei. Maar die levert niet zo veel nieuwe arbeidsplaatsen op. De vooral industriële groei van China is zelfs in grote mate jobless, ze creëert met andere woorden weinig of geen bijkomend werk.
Dit is een grote bron van ongerustheid voor Aziatische regeringen. Want de arbeidsreserve van hun continent is reeds 1,8 miljard werkenden groot. En tussen nu en 2015 neemt die nog toe met tweehonderd miljoen mensen.
De Internationale Arbeidsorganisatie (IAO) heeft, voor het eerst sinds de lancering in Azië van haar campagne Waardig Werk, verantwoordelijken van regeringen, vakbonden en werkgevers uit twintig landen verzameld op een Forum in Peking.
- ‹ vorige
- 8 van 113
- volgende ›