Home

Wat doen Belgische supermarkten op vlak van duurzame ontwikkeling?

Supermarkten brengen een wereld van producten bij ons binnen. Hoe duurzaam gaan ze daarbij tewerk? Wie zich de vraag stelt, krijgt nu alvast het antwoord voor de 12 belangrijkste Belgische distributieketens. Forum Ethibel, Netwerk Bewust Verbruiken en de Koning Boudewijnstichting zochten het uit.
Slechts een minderheid heeft een uitgewerkt milieubeleid, Carrefour en Colruyt staan het verst. Alle ketens gaan wel verder dan wat de wet voorschrijft en nemen initiatieven om energie te besparen, minder afval voort te brengen en transport te beperken.
Sociaal gesproken scoort vrijwel heel de sector hoog, op een enkele uitzondering na. Voor het personeel geldt de 35 urenweek en individuele werkzekerheid. Meer dan 9 op de 10 werknemers zijn lid van een vakbond en het sociaal overleg verloopt goed. Er is een grote diversiteit aan werknemers. Maar enkel Colruyt, Carrefour en Delhaize hebben een gericht beleid rond sociale kansen.
Wat beter kan, zijn de relaties met leveranciers en onderaannemers die slachtoffer dreigen te worden van de machtspositie van de grootdistributie. Duurzame producten halen te weinig de rekken en de promotiecampagnes. Gezonde voeding en biologische producten krijgen in het algemeen te weinig aandacht. De communicatie over duurzaamheid is ondermaats.
Rapport: geslaagd maar kan (veel) beter.

meer informatie  http://www.bewustverbruiken.org/db/text/244.shtml
samenvatting onderzoeksresultaten      http://www.bewustverbruiken.org/docs/distributie/samenvattingscreening_duurzamedistributie.pdf
onderzoeksrapport
http://www.bewustverbruiken.org/docs/distributie/screeningsectoroverzicht_duurzamedistributie.pdf

Regio's: 
Landen: 

Lees ook

Van oorlog, banken en Europa: we kunnen ons niet veroorloven zo slecht onze toekomst in te gaan

Zo stond het al in PALA zeven maanden geleden: ‘Met de nieuwste beslissing om bijna geruisloos gevechtsvliegtuigen naar Afghanistan te sturen, gaat België samen met o.a. Nederland steeds meer feitelijk aan de kant staan van een land dat oorlogen voert zonder, zoals al ruim zestig jaar afgesproken, te passeren via de Verenigde Naties en haar Veiligheidsraad. Het lijkt er sterk op dat we een illegale oorlog aan het steunen zijn en dat zonder parlementair en maatschappelijk debat of legitimering. Zijn we het daarmee eens?' (1)

Wie niet de oorlogen van het verleden wil voeren, maar wel zich voorbereiden op de toekomst, doet er goed aan het verschil tussen een aanvalsoorlog en een democratisch gemandateerde politie-operatie te kennen en te respecteren.