Luisteren naar Eric Hobsbawm is nuttig, zeker in crisistijden. Deze vermaarde Britse historicus van de lange 19de en de korte 20ste eeuw gaf - in het Frans - een interview aan Mediapart.
Al enkele decennia gaan vele media er steeds meer toe over om managers en zogenaamde managementgoeroes (ook nu nog altijd vooral mannen) op het schild te hijsen.
Op een conferentie vorige week in Stockholm heeft het Noordse netwerk van vredesorganisaties die tegen het gebruik van uraniumwapens strijden, opgeroepen om snel werk te maken van een wereldwijd
Abdul Tejan-Cole, de speciale commissaris voor de bestrijding van corruptie in het West-Afrikaanse Sierra Leone, maakt zich sterk dat toekomstige investeerders niet moeten proberen om de wetgevin
Vorige week zijn ze er op de Wereldvoedseltop in Rome niet echt uitgeraakt. Onze politieke leiders slagen er niet in om voldoende snel de nieuwe bakens uit te zetten voor de landbouw.
Aan de universiteit roept een professor economie zijn tienduizenden studenten van de voorbije dertig jaar terug. "Ik heb me vergist", schrijft hij in de uitnodiging.
Tegen 2030 zou de wereld vijf tot zes keer de huidige olieproductie van Saudi-Arabië - momenteel met 10,42 miljoen vaten per dag de grootste producent van ruwe olie ter wereld - extra moeten
Regeringen van 141 landen komen deze week samen in Doha, de hoofdstad van Qatar, voor een belangrijke opvolgingsconferentie in de strijd tegen corruptie.
Af en toe een beetje goed nieuws kan geen kwaad. In 12 van 17 Latijns-Amerikaanse landen waarvoor gegevens beschikbaar zijn, vermindert de inkomensongelijkheid.
Vorige maand maakte de Amerikaanse ambassadeur in Mali bekend dat de VS voor vijf miljoen dollar vrachtwagens en militaire uitrusting schenkt aan de Malinese strijdkrachten.
Wij houden eraan voor PALA regelmatig te putten uit de nieuwe landenboeken die nogal wat accurate kennis leveren. En als het nodig is, aarzelen we niet om onze kritiek te spuien.
Een studie van de club van rijkste landen - de OESO - laat er geen twijfel over bestaan. In driekwart van de landen groeit de kloof tussen rijk en arm. En ook het aantal armen neemt toe.
De grootste militaire bedrijven drukken via lobbywerk zwaar hun stempel op het Onderzoeksprogramma voor Interne Veiligheid (Homeland Security) van de Europese Unie.
Europa moet tegen 2010 de meest competitieve economie ter wereld hebben. Dat hebben de Europese leiders in 2000 in Lissabon beslist. Het is geen geheim wat de bedoeling is van deze strategie, namelijk de winst en de concurrentiekracht van de bedrijven veilig te stellen. Maar wat zit erin voor de werknemers? De Europese Commissie is ervan overtuigd dat de huidige arbeidsmarkt en het arbeidsrecht niet soepel genoeg zijn om het doel te bereiken. Hun Lissabonstrategie raakt zo vertaald in een politiek van langer en flexibeler werken en van afbraak van sociale rechten en publieke dienstverlening. Dat programma van flexicurity maakt dus deel uit van de bredere strategie om Europa ‘naar de top van de wereldeconomie te leiden’. Daar is op zich weinig mis mee. Alleen, de uitvoering dreigt goed te zijn voor werkgevers maar een pak minder prettig voor de werknemers in Europa. De kapitaalkrachtigen, aandeelhouders en werkgevers zullen hier de vruchten van plukken. Voor de werknemers betekent het vooral of zelfs alleen maar achteruitgang. Intussen is duidelijk dat Europa de Lissabondoelstellingen niet haalt en wordt steeds onduidelijker waar Europa echt naartoe wil. Vooral het afstemmen van de economische, de sociale en de ecologische ambities verloopt moeilijk. Wel is zonneklaar dat de economische doelstellingen altijd minstens een streepje voor hebben.
