Recente inhoud op Pala

Het zal sommigen nog verrassen maar mensen uit de meest diverse culturen zijn merkwaardig eensgezind over wat kan en wat in geen geval door de beugel kan : moord en terrorisme kunnen niet, mens

We worden overspoeld door een zee van informatie en nog meer door een oceaan van losse gegevens die talloze media elke seconde uitspuwen.

We verkiezen om de zoveel jaar onze vertegenwoordigers en bijna iedereen mag stemmen.

De mens is tot het beste en het slechtste in staat.

Arbeid die in behoorlijke omstandigheden fatsoenlijk wordt vergoed, blijft hét middel bij uitstek om de kost te verdienen.

De koffieprijs is nu zo laag dat 25 miljoen koffietelers- en plukkers daarvan niet meer kunnen leven.

Het communisme is dood, gelukkig maar, het was economisch een ramp, ecologisch een catastrofe en democratisch een aanfluiting van de meeste mensenrechten.

Onze grote steden raken oververmoeid. Neem Brussel. Elke dag trekken ruim driehonderdduizend pendelaars deze stad in.

Mbaye Gueye is een Senegalese jongen van 17, wat zwakjes én levenslustig, wanneer ik hem bij het filmen van de televisiereportage ‘Het gezicht van de honger’ leer kennen.

Waarom kiezen we er niet resoluut voor om onze daken met zonnepanelen te bedekken? De technologie van zonnecellen wordt steeds beter.

Dit is de eerste van een reeks maandelijkse columns die inzoomen op de problemen van onze globaliserende wereld en op de mogelijke antwoorden.

Vreemd toch, de manier waarop we met onze wereld omgaan. We doen amper iets aan het broeikaseffect, ook al beseffen we best dat het een ernstige bedreiging is voor ons ruimteschip aarde.

Voor acht uur uit bed en zeker om negen uur aan het schrijven, de hele dag lang, hele avond, halve nacht, om vier uur 's nachts in bed en de volgende morgen alweer om negen uur voor het scherm zitten. Zo gaat dat maar door, een week lang. Ik moet het nu wel toegeven, dit loopt wat de spuigaten uit.