In tijden van mondialisering zou je verwachten dat onze politieke partijen zich ook meer internationaliseren en zich opwerken tot een Europese en zelfs mondiale kracht. Het minste wat je kan zeggen, is dat dit veel te weinig gebeurt. Meest bekend is nog altijd de Socialistische Internationale. Maar velen kennen haar hoogstens uit de geschiedenisboeken. Vandaag heeft zij geen gezicht, is zij allerminst opvallend actief op het maatschappelijke toneel en haalt zij vrijwel nooit het publieke forum.
Toch bestaat de Socialistische Internationale nog steeds. Meer zelfs, ze denkt na over hoe tot een duurzame mondiale samenleving te komen. Eind vorig jaar is een commissie met die naam voor het eerst bijeengekomen in Londen. Ze bekijkt hoe overheden moeten omgaan met de mondiale milieuproblemen en met klimaatverandering in het bijzonder. De Britse eerste minister Brown ziet het iets breder: milieubekommernis laten samengaan met sociale rechtvaardigheid en economische vooruitgang, dat is de uitdaging voor alle sociaaldemocraten. De Commissie betitelt in haar verklaring klimaatverandering als de grootste uitdaging van vandaag en beklemtoont dat de temperatuur op aarde maximaal 2 graden mag stijgen boven het pre-industriële niveau. Daarom is er een ‘New Deal with Nature' nodig en tegelijkertijd een wereldwijde strijd tegen armoede.
Opvallend is dat het woord herverdeling - van welvaart of van CO2 rechten - nergens is te bespeuren in de tekst, en dat er maar heel weinig te vinden is over de rol van nationale, mondiale of andere overheden in de overgang naar een duurzame economie, een ecologische economie. Werk aan de winkel dus voor de volgende vergaderingen en seminaries die dit en volgend jaar plaatsgrijpen in vrijwel alle continenten, enkel niet in Oceanië.
Bij de leden van die Commissie voor een Duurzame Mondiale Samenleving niemand uit Nederland of Vlaanderen, wel Elio Di Rupo, voorzitter van de Franstalige Parti Socialiste.
Websites
Socialist International Commission for a Sustainable Word Society
