Overslaan en naar de inhoud gaan
Hoe geraken we aan duurzame welvaart en welzijn?
maandag, 22 mei 2023 - 16:24
Lessen trekken begint bij de erkenning van wat slecht loopt om zo volop de beste oplossingen te kunnen ontdekken. Een toekomst die duurzaam welvaart en welzijn brengt, is alleen mogelijk als we onze belangrijkste crises echt onder ogen zien en vooral grondig aanpakken. (1)
Van somber naar licht,
van dystopie naar concrete utopie
i
De ecologische crises woeden: klimaat, biodiversiteit
i, stikstof, water… ontzettend traag beseffen we dat alles van waarde, economie
i, samenleving én cultuur, zich afspeelt op aarde
i en ervan afhangt: de planetaire ecologische grenzen overschrijden betekent minder welvaart en welzijn morgen.
Tegelijk branden de sociale crises van ongelijkheid, economisch maar ook de ongelijkheid in erkenning van mensen, de ongelijke waardering van hun opleidingen en beroepen, ongelijkheid in participatie, invloed en besluitvorming.
De crisis van politiek en democratie is de ongeloofwaardigheid om dringende transities naar een sociaal en ecologisch duurzame economie
i waar te maken. Die democratische crisis is er ook één van uitsluiting, niet-betrokkenheid, gebrek aan medezeggenschap… en niet te vergeten: economische democratie bestaat zelfs nog veel minder dan politieke democratie.
De jongste financiële crisis toont hoe een machteloze politiek en samenleving opnieuw gedwongen zijn om banken too big to fail te redden. De vorige bankencrisis is dus niet grondig aangepakt…
net zoals de problemen van globalisering
i en ook deglobalisering niet, te laat of slecht zijn aangepakt. Waar blijven de mondiaal afdwingbare rechten van mens en milieu terwijl die van geld
i, goederen en diensten al lang bestaan?
Laten we niet naïef zijn over de machtsverhoudingen, zelfoverschatting is gevaarlijk. De realiteit is dat de politiek, de samenleving – inclusief de vakbonden
i die nog altijd haar sterkste organisaties zijn - en zelfs de meeste bedrijven
i en de (markt)economie
i greep verliezen op onze welvaartsmachine en te weinig vat hebben op de noodzakelijke duurzame transities...
Het is des te vervelender in tijden van crises dat samenleving en politiek niet sterk genoeg zijn om de economie
i op alle terreinen in de richting van duurzaamheid
i te sturen. Die maatschappelijke kracht was er wel om in de vroege tweede helft van vorige eeuw de sociaal gecorrigeerde markteconomie min of meer succesvol uit te bouwen. Die kracht zal opnieuw moeten uitgebouwd om ditmaal een economie
i af te dwingen die én sociaal is, én ecologisch én ook maximaal democratisch.
De vele kansen om crises
effectief aan te pakken
De onmacht kan gekeerd als we de vele kansen grijpen om crises effectief aan te pakken en de beste alternatieven kunnen verspreiden of opschalen tot ze systemische kracht verwerven… zoals vroeger en tot nu het oprichten van sterke vakbonden
i tot betere welvaartsverdeling leidt, ziekenfondsen massaal toegang tot gezondheidszorg verzekeren en verplicht onderwijs, samen met verbod op kinderarbeid
i, tot vrijwel algehele geschooldheid.
Waar liggen dan de kansen voor een sociaalecologisch offensief? Zeker in hernieuwbare energie waar de samenleving met nieuwe coöperaties
i, ook in ons land, al een voet tussen de deur steekt inzake productie en distributie. Kunnen coöperaties straks ook hun plaats veroveren in de windmolenparken op zee? En hun rol spelen in de nodige opslagcapaciteit van hernieuwbare energie? Of riskeren ze speelbal te zijn van de grote economische en financiële concerns?
Wie zal de toekomstgerichte industriële bedrijven
i creëren? Finland heeft sinds 2016 een plan voor een circulaire economie en focust heel concreet op belangrijke sectoren zoals transport, materiaalgebruik, voedsel
i en acties die door quasi de hele samenleving werkelijk zijn gedragen. Wellicht meest verregaand is de steun voor een eerste fabriek op weg naar grootschalige productie van voedsel
i op basis van hernieuwbare elektriciteit, zonder gebruik van planten of dieren… dus een revolutionaire loskoppeling van de landbouw
i.
In Zweden werken vakbonden en bedrijven samen om industriële productieprocessen vrij te maken van CO2-uitstoot. Dat leidde vorig jaar tot de eerste aanmaak van fossielvrij ijzer en staal, zo laat het IVV weten.
En wie creëert de duurzame diensten voor morgen? In Zwitserland zijn coöperaties veruit de belangrijkste warenhuisketens en een drijvende kracht voor verduurzaming. Voor duurzaam wonen vormen wooncoöperaties een vitaal segment, net als in Duitsland of Canada. Veel jonger en doorslaggevend voor grootschalig autodelen is de coöperatie Mobility. In Duitsland leveren coöperatieve banken in grote mate de financieel-maatschappelijke investeringskracht voor zowat 850 energiecoöperaties.
In 2011 willen twee Esten veel goedkoper dan banken geld internationaal transfereren. Nu al vele jaren verricht hun bedrijf die geldoverdrachten zowat vijfmaal goedkoper dan wat ngo’s en Verenigde Naties blijven vragen voor migranten. Het verbaast dat zij nog altijd dezelfde eis blijven stellen en niet zien dat nieuwe bedrijven
i al veel beter presteren. Belangrijker: als die nood er is, waarom creëren we dergelijk bedrijf niet via publiek initiatief of vanuit de samenleving? Bv. vanuit de internationale werknemersbeweging?
Lessen voor de grote sociale bewegingen
Zo belanden we bij de vraag: welke lessen vallen er uit dit alles te trekken voor vakbonden
i en de grote sociale bewegingen? Welke antwoorden kunnen zij geven om de dringende sociaalecologische transitie
i echt mee in handen te nemen?
Eerst, herinner altijd die cruciale les uit de geschiedenis van de welvaartsstaat: de sterkste middenveldorganisaties zijn die met een krachtige economische poot. Dat geldt zelfs voor vakbonden
i. Er wordt zelden zo naar gekeken maar vele bedrijven
i zouden dolblij zijn met een organisatievorm of ‘bedrijfsmodel’ waarbij de leden altijd opnieuw de inkomsten genereren die de nodige draagkracht en autonomie verzekeren.
Vandaag is economische zwakte en verregaande financiële afhankelijkheid van vooral subsidies net de grootste zwakte van vele middenveldorganisaties en veranderingsinitiatieven. Hoe belangrijk ook hun opzet mag zijn, hoeveel respect ze ook verdienen, alle voedselteams samen maken geen voldragen korte voedselketen, alle wereldwinkels geen eerlijk mondiaal handelssysteem, alle repairshops geen hersteleconomie.
Ik weet wel, onze werknemersbewegingen denken niet graag terug aan de latere debacles van hun coöperaties
i maar hun grote en autonome veranderingskracht steunde in belangrijke mate op hun sterk ontwikkelde economisch initiatief, met o.a. eigen banken, verzekeraars, media
i en nog veel meer. Om af te wegen of sociale bewegingen al dan niet opnieuw volop coöperatief initiatief moeten ontwikkelen, kan best goed geluisterd naar de jongste generaties die niet de remmende last van mislukkingen dragen. Bedenk ook dat nog nooit iemand voorstelde om geen bedrijven
i meer op te richten omdat “die failliet kunnen gaan”… welnu, coöperaties
i zijn bedrijven
i, en mondiaal bekeken presteren ze ruim beter dan gemiddeld.
Civiele samenleving
i kan
haar economische kracht heropbouwen
Boeiend en bemoedigend is te weten dat middenveldorganisaties wel degelijk in staat zijn (mee) die economische kracht herop te bouwen. Zodat die ook de maatschappelijke en politieke impact van werkende mensen opnieuw kan versterken.
Vakbonden
i kunnen zonder twijfel een aanzienlijke rol spelen in de nieuwe circulaire industrialisering. Dat kan samen met ondernemers zoals in Zweden of in het kader van een nationaal plan voor circulaire economie zoals in Finland e.a. landen.
Dat kan door politiek en overheden tot sturend initiatief te stimuleren, zowel regelgevend, ondersteunend als met publieke bedrijvigheid.
Specifiek bij publieke bedrijven
i, dikwijls met actieve vakbonden
i, valt er verbeterwinst te halen. Hun werknemers
i zijn bij de eersten om dat te willen en weten dikwijls best hoe dat kan. Hele en halve overheidsbedrijven als De Lijn, NMBS, Proximus, VRT, De Post, ze vervullen belangrijke maatschappelijke functies en verdienen steun om beter te kunnen doen. Waarom verbreden we hun draagvlak niet door er publiekmaatschappelijke bedrijven
i van te maken, deels in handen van overheden, deels in handen van samenleving, werknemers
i en hun organisaties? Die nieuwe publiekscoöperaties zullen een verstandige pendant zijn van een dikwijls falende publiek-private samenwerking. Ze kunnen een heel sterke nieuwe dynamiek creëren voor oude zogenaamde commons
i, denk aan een openbaar vervoer
i zo goed als in Zwitserland; of voor nieuw gemeengoed
i, denk bv. aan de ontwikkeling
i en terbeschikkingstelling van privacygevoelige open source software.
Vakbonden
i kunnen ook andere civiele initiatieven dynamiseren, bv. om de bestaande energiecoöperaties het belang te laten inzien van niet afwezig te blijven in de cruciale opslag van hernieuwbare energie of om heel realistisch de machtsverhoudingen in te schatten met grote energiebedrijven of banken om er niet de speelbal van te zijn.
En ze kunnen de instrumenten ontwikkelen om mee nieuwe duurzame industriële en dienstenbedrijven met de bijbehorende duurzame jobs economische vleugels te geven. Zo hadden ze bv. de initiatiefnemers kunnen zijn van een coöperatief bedrijf dat goedkoop internationaal geld
i overmaakt, o.a. voor migranten. Of van sociale media
i die privacy eerbiedigen.
Let wel, de maatschappelijke ondernemingszin die ze moeten ontplooien, gaat ver voorbij de af te vinken zogenaamde ESG duurzaamheidslijstjes. Die zullen op zichzelf nooit de nieuwe maatschappelijke initiatieven en bedrijven
i innoveren en grootmaken die straks voor onze welvaart en welzijn zorgen.
Hoeft het gezegd? Het besluit! Als een sociale beweging echt deze rol ambieert, zal zij daar een absolute prioriteit van moeten maken, gedreven, intens en duurzaam. Net zoals onze verre voorgangers nooit zijn gestopt bij een halve vakbond, mutualiteit, bank, verzekeraar of krant, moeten nieuwe dynamieken en bedrijven
i minstens even systemisch zijn. Daarom zullen ze zich meer nog dan vroeger ook internationaal of zelfs mondiaal moeten ontplooien. Wie kan dat beter dan sociale bewegingen die altijd ook internationaal hebben gedacht en gewerkt?
Ik ben nieuwsgierig naar jullie reacties en hoop op een vruchtbare gedachtewisseling die, wie weet, uitgroeit tot veel meer.
Dirk Barrez
Hoofdredacteur PALA.be en auteur van Transitie. Onze welvaart van morgen, Coöperaties. Hoe heroveren we de economie? en 11 politieke dwaasheden
Uw doordachte reacties zijn welkom op het emailadres infoATpala.be
Voetnoot
(1) Deze bijdrage is vrijwel volledig de voordracht die is uitgesproken voor de ‘Lessen voor de toekomst’ van ACV provincie Antwerpen op 9 mei 2023
Volgende artikels en boek maken wegwijs in de kracht van utopie BOEK Van eiland tot wereld. Appèl voor een menselijke samenleving (2008)
Dieren en planten waren nooit veilig voor de mens maar hun uitstervingsritme ligt veel hoger dan ooit, een rijkdom die wellicht voor altijd verloren gaat.
Economie omvat alles wat met de creatie, bevordering en verdeling van welvaart en welzijn te maken heeft. De economie is de draaischijf voor onze behoeften en ambities, zowel van de mens als van de samenleving. Het gaat erom de schaarse middelen zo goed mogelijk te gebruiken om aan de behoeften en ambities te voldoen. Economie is dus kiezen: kiezen welke behoeften vervuld worden en welke ambities worden nagestreefd, en welke niet.
Hoe je het ook draait of keert, al onze welvaart komt van onze Aarde. Heel langzaam beginnen we een vervelende maar steeds belangrijker waarheid te erkennen. We kunnen ons niet veroorloven dat de talrijke economische activiteiten die we allemaal samen uitoefenen de draagkracht van onze planeet te boven gaan. Pas in de tweede helft van de twintigste eeuw zijn de mensen zich ervan bewust geworden dat de planeet waarop ze leven veel weg heeft van een kwetsbaar ruimteschip. Dat moeten we piekfijn in orde houden want we kunnen niet zonder.
Als we van lokaal tot globaal onze welvaart willen produceren op een wijze die tegelijk ecologisch én sociaal duurzaam is, hebben we krachtige overheden nodig die de huidige economie in die richting sturen. Want de vrije markt kan veel maar blijkt impotent om snel de hele wereldbevolking inkomen, werk en fatsoenlijk leven te bieden in een omgebouwde economie die niet langer de ecologische pijngrenzen doorboort.
Globalisering of mondialisering is het proces waardoor mensen, producten, informatie, geld, grondstoffen makkelijker en sneller van de ene naar de andere plaats in de wereld kunnen worden gebracht. Daardoor is de wereld kleiner geworden en is er veel meer wederzijdse afhankelijkheid tussen landen.
Vind Pala artikels die inzoomen op de rol van geld, financiële crisis, falen van grootbanken en alternatieven.Onder Dexia zijn meer artikels te vinden over de ineenstorting van deze wereldwijd opererende fantoombank.
Nog altijd zijn vakbonden, samen met boerenbewegingen, veruit de grootste sociale organisaties die de wereld kent. Nog altijd zijn vakbonden het allerbeste instrument voor werknemers om hun belangen te verdedigen. Samen staan ze sterker om goede loons- en arbeidsvoorwaarden af te dwingen, om er met andere woorden voor te zorgen dat zij fatsoenlijk kunnen leven van hun werk en dat zij kunnen werken in behoorlijke en veilige omstandigheden. Slechts als ze samen optreden, kunnen werknemers beletten dat hun loons- en arbeidsvoorwaarden achteruitgaan of hun werk zelfs verdwijnt, en daarmee ook hun inkomen.
vormen een belangrijke motor van de huidige globalisering.Flink geholpen door technologische (r)evoluties zijn zij op de vrijgemaakte markten de drijvende kracht achter economische globalisering. Ze dragen onmiskenbaar bij tot de welvaart op onze wereld. Weinigen weigeren hun producten of diensten.
Economie omvat alles wat met de creatie, bevordering en verdeling van welvaart en welzijn te maken heeft. De economie is de draaischijf voor onze behoeften en ambities, zowel van de mens als van de samenleving. Het gaat erom de schaarse middelen zo goed mogelijk te gebruiken om aan de behoeften en ambities te voldoen. Economie is dus kiezen: kiezen welke behoeften vervuld worden en welke ambities worden nagestreefd, en welke niet.
Economie omvat alles wat met de creatie, bevordering en verdeling van welvaart en welzijn te maken heeft. De economie is de draaischijf voor onze behoeften en ambities, zowel van de mens als van de samenleving. Het gaat erom de schaarse middelen zo goed mogelijk te gebruiken om aan de behoeften en ambities te voldoen. Economie is dus kiezen: kiezen welke behoeften vervuld worden en welke ambities worden nagestreefd, en welke niet.
Duurzaamheid is op een efficiënte wijze de gerechtvaardigde materiële behoeften kunnen invullen van alle nu levende wereldburgers, zonder het vermogen van de komende generaties aan te tasten om in hun behoeften te voorzien. Dat is de vrijwel perfecte definitie van duurzaamheid, en ze is in grote mate schatplichtig aan het VN rapport Our Common Future uit 1987.
Economie omvat alles wat met de creatie, bevordering en verdeling van welvaart en welzijn te maken heeft. De economie is de draaischijf voor onze behoeften en ambities, zowel van de mens als van de samenleving. Het gaat erom de schaarse middelen zo goed mogelijk te gebruiken om aan de behoeften en ambities te voldoen. Economie is dus kiezen: kiezen welke behoeften vervuld worden en welke ambities worden nagestreefd, en welke niet.
Nog altijd zijn vakbonden, samen met boerenbewegingen, veruit de grootste sociale organisaties die de wereld kent. Nog altijd zijn vakbonden het allerbeste instrument voor werknemers om hun belangen te verdedigen. Samen staan ze sterker om goede loons- en arbeidsvoorwaarden af te dwingen, om er met andere woorden voor te zorgen dat zij fatsoenlijk kunnen leven van hun werk en dat zij kunnen werken in behoorlijke en veilige omstandigheden. Slechts als ze samen optreden, kunnen werknemers beletten dat hun loons- en arbeidsvoorwaarden achteruitgaan of hun werk zelfs verdwijnt, en daarmee ook hun inkomen.
Voor wie het niet breed heeft, helpen alle kleintjes. Kinderen van veetelers en landbouwers kunnen al gauw een helpende hand uitsteken. In de beperkte plant- en oogstperiodes valt daar zelfs wat voor te zeggen, want hoe meer werkende handen in die periodes, hoe minder honger. Niet toevallig is oogstmaand augustus bij ons een vakantiemaand. Of kinderen gaan al heel jong uit werken en zorgen zo voor een deel van het gezinsinkomen. Dat houdt hen weg van school en vergooit hun toekomst. Het is waar, deze kinderarbeid is verboden. Maar dat verbod handhaven is geen mondiale prioriteit. In een economie die overal op zoek gaat naar de goedkoopste en meest onbeschermde werkkracht is kinderarbeid dan een beschamend bijproduct van globalisering.Leren verplicht maken en zorgen voor voldoende scholen en leerkrachten is een prima middel om de kinderen naar school te krijgen en komaf te maken met kinderarbeid. En waarborgen dat de ouders over voldoende inkomen beschikken is het tweede deel van de oplossing.
Wanneer consumenten, producenten, werknemers of gewoonweg mensen zich vrijwillig verzamelen en samenwerken in een autonome vereniging om hun gemeenschappelijke behoeften te bevredigen, vormen zij een coöperatie. Die is economisch bedrijvig maar niet om maximale geldelijke winst na te streven voor haar aandeelhouders. Ze halen er voordelen uit die ze onmogelijk individueel zouden kunnen realiseren.
vormen een belangrijke motor van de huidige globalisering.Flink geholpen door technologische (r)evoluties zijn zij op de vrijgemaakte markten de drijvende kracht achter economische globalisering. Ze dragen onmiskenbaar bij tot de welvaart op onze wereld. Weinigen weigeren hun producten of diensten.
zie landbouw en voedsel waar heel wat Pala artikels zijn verzameld over dit themazie ook landbouw
zie landbouw en voedsel waar heel wat Pala artikels zijn verzameld over dit themazie ook landbouw
zie ook agro-ecologische landbouwAl te makkelijk krijgt een mens te horen dat landbouw een steeds kleiner deel is van onze economie, versta, een verwaarloosbaar deel. Feit blijft dat het de landbouw is die zorgt voor de energie die de mens broodnodig heeft, we moeten namelijk allemaal eten om te leven. Voldoende en gevarieerd eten is ook cruciaal voor onze gezondheid.
vormen een belangrijke motor van de huidige globalisering.Flink geholpen door technologische (r)evoluties zijn zij op de vrijgemaakte markten de drijvende kracht achter economische globalisering. Ze dragen onmiskenbaar bij tot de welvaart op onze wereld. Weinigen weigeren hun producten of diensten.
Nog altijd zijn vakbonden, samen met boerenbewegingen, veruit de grootste sociale organisaties die de wereld kent. Nog altijd zijn vakbonden het allerbeste instrument voor werknemers om hun belangen te verdedigen. Samen staan ze sterker om goede loons- en arbeidsvoorwaarden af te dwingen, om er met andere woorden voor te zorgen dat zij fatsoenlijk kunnen leven van hun werk en dat zij kunnen werken in behoorlijke en veilige omstandigheden. Slechts als ze samen optreden, kunnen werknemers beletten dat hun loons- en arbeidsvoorwaarden achteruitgaan of hun werk zelfs verdwijnt, en daarmee ook hun inkomen.
Als zowat alle systemen waarop we vertrouwen voor een goed leven in crisis verkeren, moeten we ze allemaal aanpakken en verduurzamen, en daarbij ook oog hebben voor hoe ze elkaar beïnvloeden en versterken. Dat hele proces noemen we transitie.Het is een volledige en coherente ombouw van onze huidige economie en samenleving - die een onhoudbare ecologische voetafdruk hebben, sociaal onrechtvaardig zijn en vaak ook ondemocratisch - naar een sociaalecologische en democratische samenleving en economie.
Nog altijd zijn vakbonden, samen met boerenbewegingen, veruit de grootste sociale organisaties die de wereld kent. Nog altijd zijn vakbonden het allerbeste instrument voor werknemers om hun belangen te verdedigen. Samen staan ze sterker om goede loons- en arbeidsvoorwaarden af te dwingen, om er met andere woorden voor te zorgen dat zij fatsoenlijk kunnen leven van hun werk en dat zij kunnen werken in behoorlijke en veilige omstandigheden. Slechts als ze samen optreden, kunnen werknemers beletten dat hun loons- en arbeidsvoorwaarden achteruitgaan of hun werk zelfs verdwijnt, en daarmee ook hun inkomen.
vormen een belangrijke motor van de huidige globalisering.Flink geholpen door technologische (r)evoluties zijn zij op de vrijgemaakte markten de drijvende kracht achter economische globalisering. Ze dragen onmiskenbaar bij tot de welvaart op onze wereld. Weinigen weigeren hun producten of diensten.
Wanneer consumenten, producenten, werknemers of gewoonweg mensen zich vrijwillig verzamelen en samenwerken in een autonome vereniging om hun gemeenschappelijke behoeften te bevredigen, vormen zij een coöperatie. Die is economisch bedrijvig maar niet om maximale geldelijke winst na te streven voor haar aandeelhouders. Ze halen er voordelen uit die ze onmogelijk individueel zouden kunnen realiseren.
'Van wie zijn de media? De media zijn van ons'; 'Een democratische samenleving koestert betrouwbare media'; 'De mediatoekomst is aan encyclopedische journalistiek'; 'Een goede publieke omroep is best voor iedereen'; 'De openbare omroep moet dan wel de best mogelijke informatie garanderen'Vind deze artikels en nog andere over media en het belang van een goede publieke omroep op Pala.
vormen een belangrijke motor van de huidige globalisering.Flink geholpen door technologische (r)evoluties zijn zij op de vrijgemaakte markten de drijvende kracht achter economische globalisering. Ze dragen onmiskenbaar bij tot de welvaart op onze wereld. Weinigen weigeren hun producten of diensten.
Wanneer consumenten, producenten, werknemers of gewoonweg mensen zich vrijwillig verzamelen en samenwerken in een autonome vereniging om hun gemeenschappelijke behoeften te bevredigen, vormen zij een coöperatie. Die is economisch bedrijvig maar niet om maximale geldelijke winst na te streven voor haar aandeelhouders. Ze halen er voordelen uit die ze onmogelijk individueel zouden kunnen realiseren.
vormen een belangrijke motor van de huidige globalisering.Flink geholpen door technologische (r)evoluties zijn zij op de vrijgemaakte markten de drijvende kracht achter economische globalisering. Ze dragen onmiskenbaar bij tot de welvaart op onze wereld. Weinigen weigeren hun producten of diensten.
Het loopt niet altijd even vlot, maar overal ter wereld geven steeds meer mensen uiting aan hun emancipatiedrang. Werknemers, boeren, vrouwen, landlozen, consumenten, minderheden, activisten voor milieu, mensenrechten, cultuur... ze verenigen zich in tal van organisaties. Op dat maatschappelijke middenveld tussen individu en overheid - de civiele samenleving dus - wordt het gelukkig alsmaar drukker. Daar is er met andere woorden veel sociale beweging.
Nog altijd zijn vakbonden, samen met boerenbewegingen, veruit de grootste sociale organisaties die de wereld kent. Nog altijd zijn vakbonden het allerbeste instrument voor werknemers om hun belangen te verdedigen. Samen staan ze sterker om goede loons- en arbeidsvoorwaarden af te dwingen, om er met andere woorden voor te zorgen dat zij fatsoenlijk kunnen leven van hun werk en dat zij kunnen werken in behoorlijke en veilige omstandigheden. Slechts als ze samen optreden, kunnen werknemers beletten dat hun loons- en arbeidsvoorwaarden achteruitgaan of hun werk zelfs verdwijnt, en daarmee ook hun inkomen.
zie publiekscoöperatie
vormen een belangrijke motor van de huidige globalisering.Flink geholpen door technologische (r)evoluties zijn zij op de vrijgemaakte markten de drijvende kracht achter economische globalisering. Ze dragen onmiskenbaar bij tot de welvaart op onze wereld. Weinigen weigeren hun producten of diensten.
Nog altijd zijn vakbonden, samen met boerenbewegingen, veruit de grootste sociale organisaties die de wereld kent. Nog altijd zijn vakbonden het allerbeste instrument voor werknemers om hun belangen te verdedigen. Samen staan ze sterker om goede loons- en arbeidsvoorwaarden af te dwingen, om er met andere woorden voor te zorgen dat zij fatsoenlijk kunnen leven van hun werk en dat zij kunnen werken in behoorlijke en veilige omstandigheden. Slechts als ze samen optreden, kunnen werknemers beletten dat hun loons- en arbeidsvoorwaarden achteruitgaan of hun werk zelfs verdwijnt, en daarmee ook hun inkomen.
Met werknemers bedoelen we zeker al wie in dienst werkt van een bedrijf of organisatie. Maar wie de wereld rond kijkt, merkt al vlug dat een massa mensen werken zonder arbeidscontract, zonder een formele werkgever te hebben.We verstaan onder werknemers dus ook de kleine boeren en kleine zelfstandige ondernemers die in het Zuiden, bij gebrek aan werk in de formele economie, een eigen zaakje opzetten in de informele sector en op die manier trachten te overleven.
vormen een belangrijke motor van de huidige globalisering.Flink geholpen door technologische (r)evoluties zijn zij op de vrijgemaakte markten de drijvende kracht achter economische globalisering. Ze dragen onmiskenbaar bij tot de welvaart op onze wereld. Weinigen weigeren hun producten of diensten.
Met werknemers bedoelen we zeker al wie in dienst werkt van een bedrijf of organisatie. Maar wie de wereld rond kijkt, merkt al vlug dat een massa mensen werken zonder arbeidscontract, zonder een formele werkgever te hebben.We verstaan onder werknemers dus ook de kleine boeren en kleine zelfstandige ondernemers die in het Zuiden, bij gebrek aan werk in de formele economie, een eigen zaakje opzetten in de informele sector en op die manier trachten te overleven.
Eerst een ultrakorte definitie. In essentie gaat het bij commons of gemeengoed om alles wat mensen delen.Of, net iets langer, het zijn hulpbronnen die gemeenschappelijk bezit zijn of gedeeld worden door gemeenschappen.
Als de wereld wil opschieten richting duurzaam vervoer is het alvast nuttig om weten hoe we nu mensen en goederen vervoeren.Vind gegevens over personenverkeer en goederenvervoer.
zie commons
De begrippen transitie en ontwikkeling lijken nu vaak tot heel aparte werelden te behoren. Maar voor wie begaan is met duurzaamheid, leunen ze net heel dicht tegen elkaar aan. Want zowel bij ontwikkeling als bij transitie gaat het erom hoe een situatie die niet duurzaam is, te ontwikkelen of een overgang te laten maken richting (meer) duurzaamheid. Ze zijn dus ten onrechte uit elkaar geslagen.
Nog altijd zijn vakbonden, samen met boerenbewegingen, veruit de grootste sociale organisaties die de wereld kent. Nog altijd zijn vakbonden het allerbeste instrument voor werknemers om hun belangen te verdedigen. Samen staan ze sterker om goede loons- en arbeidsvoorwaarden af te dwingen, om er met andere woorden voor te zorgen dat zij fatsoenlijk kunnen leven van hun werk en dat zij kunnen werken in behoorlijke en veilige omstandigheden. Slechts als ze samen optreden, kunnen werknemers beletten dat hun loons- en arbeidsvoorwaarden achteruitgaan of hun werk zelfs verdwijnt, en daarmee ook hun inkomen.
Vind Pala artikels die inzoomen op de rol van geld, financiële crisis, falen van grootbanken en alternatieven.Onder Dexia zijn meer artikels te vinden over de ineenstorting van deze wereldwijd opererende fantoombank.
'Van wie zijn de media? De media zijn van ons'; 'Een democratische samenleving koestert betrouwbare media'; 'De mediatoekomst is aan encyclopedische journalistiek'; 'Een goede publieke omroep is best voor iedereen'; 'De openbare omroep moet dan wel de best mogelijke informatie garanderen'Vind deze artikels en nog andere over media en het belang van een goede publieke omroep op Pala.
vormen een belangrijke motor van de huidige globalisering.Flink geholpen door technologische (r)evoluties zijn zij op de vrijgemaakte markten de drijvende kracht achter economische globalisering. Ze dragen onmiskenbaar bij tot de welvaart op onze wereld. Weinigen weigeren hun producten of diensten.
vormen een belangrijke motor van de huidige globalisering.Flink geholpen door technologische (r)evoluties zijn zij op de vrijgemaakte markten de drijvende kracht achter economische globalisering. Ze dragen onmiskenbaar bij tot de welvaart op onze wereld. Weinigen weigeren hun producten of diensten.