Al enkele decennia gaan vele media er steeds meer toe over om managers en zogenaamde managementgoeroes (ook nu nog altijd vooral mannen) op het schild te hijsen.
Op een conferentie vorige week in Stockholm heeft het Noordse netwerk van vredesorganisaties die tegen het gebruik van uraniumwapens strijden, opgeroepen om snel werk te maken van een wereldwijd
Abdul Tejan-Cole, de speciale commissaris voor de bestrijding van corruptie in het West-Afrikaanse Sierra Leone, maakt zich sterk dat toekomstige investeerders niet moeten proberen om de wetgevin
Vorige week zijn ze er op de Wereldvoedseltop in Rome niet echt uitgeraakt. Onze politieke leiders slagen er niet in om voldoende snel de nieuwe bakens uit te zetten voor de landbouw.
Aan de universiteit roept een professor economie zijn tienduizenden studenten van de voorbije dertig jaar terug. "Ik heb me vergist", schrijft hij in de uitnodiging.
Tegen 2030 zou de wereld vijf tot zes keer de huidige olieproductie van Saudi-Arabië - momenteel met 10,42 miljoen vaten per dag de grootste producent van ruwe olie ter wereld - extra moeten
Regeringen van 141 landen komen deze week samen in Doha, de hoofdstad van Qatar, voor een belangrijke opvolgingsconferentie in de strijd tegen corruptie.
Af en toe een beetje goed nieuws kan geen kwaad. In 12 van 17 Latijns-Amerikaanse landen waarvoor gegevens beschikbaar zijn, vermindert de inkomensongelijkheid.
Vorige maand maakte de Amerikaanse ambassadeur in Mali bekend dat de VS voor vijf miljoen dollar vrachtwagens en militaire uitrusting schenkt aan de Malinese strijdkrachten.
Wij houden eraan voor PALA regelmatig te putten uit de nieuwe landenboeken die nogal wat accurate kennis leveren. En als het nodig is, aarzelen we niet om onze kritiek te spuien.
Een studie van de club van rijkste landen - de OESO - laat er geen twijfel over bestaan. In driekwart van de landen groeit de kloof tussen rijk en arm. En ook het aantal armen neemt toe.
Nestlé, het grootste voedingsconcern ter wereld, probeert met alle mogelijke middelen collectieve arbeidsonderhandelingen met een onafhankelijke vakbond in Indonesië te dwarsbomen.
De grootste militaire bedrijven drukken via lobbywerk zwaar hun stempel op het Onderzoeksprogramma voor Interne Veiligheid (Homeland Security) van de Europese Unie.
Is vanaf 1995 de opvolger van het vrijhandelsakkoord GATT. De Wereldhandelsorganisatie – meestal aangeduid met zijn Engelstalige afkorting WTO - is een intergouvernementele organisatie waarbinnen de ruim 151 lidstaten afspraken maken over hun onderlinge internationale handel. De WTO is machtiger geworden omdat het GATT-overlegforum is uitgegroeid tot een heuse permanente instelling met een eigen, interne rechtspraak. Bij conflicten tussen haar 151 lidstaten treden WTO-experten op als rechters die bindende uitspraken doen, en indien nodig, eveneens zware sancties uitvaardigen. In het internationale recht is dat zeer bijzonder. Het maakt van de WTO meteen één van de machtigste instellingen ter wereld. Bovendien kan de WTO meer thema’s op de onderhandelingstafel leggen dan de GATT. Naast de industriële producten, komen nu ook de landbouwproducten, diensten (zie ook GATS) en intellectuele eigendomsrechten (zie ook TRIPS) ter sprake. De Wereldhandelsorganisatie is de drijvende kracht achter de liberalisering of vrijmaking van de wereldhandel. Steeds lagere handelstarieven of handelsbarrières, dat is het devies. Of de werknemers en het milieu niet in hun rechten worden geschaad blijkt allerminst de zorg van de WTO. De fundamentele sociale rechten of arbeidsnormen kunnen geen aanspraak maken om opgenomen te geraken in haar handelsakkoorden. Als het van de WTO afhangt leven we in een wereld waarin de rechten van goederen en diensten wereldwijd afdwingbaar zijn maar niet de vakbondsvrijheid of het gezondheidsrecht van de Europeanen om de import van Amerikaans hormonenrundvlees tegen te houden. Vooral sinds de WTO-conferentie in Seattle in 1999 rijst daartegen wereldwijd protest van vakbonden, boerenbewegingen, milieuorganisaties, enzovoort verzameld in de andersglobaliseringsbeweging. Sinds de WTO conferentie in 2003 in Cancun slaagt de organisatie er niet meer in om akkoorden te sluiten. Voor het eerst vormen de ontwikkelingslanden daar een krachtig blok dat geen genoegen neemt met wat de Verenigde Staten, de Europese Unie en Japan beslissen.
