Eigen jobs eerst? Solidariteit in tijden van recessie
woensdag, 11 februari 2009 - 20:24
In Groot-Brittannië was de voorbije weken bijzonder veel mediai-aandacht voor de wilde staking van de arbeiders van een olieraffinaderij in Lindsey in het graafschap Lincolnshire. De autochtone arbeiders kwamen er op straat met slogans als British Jobs for British Workers. Zij protesteerden tegen de aanwezigheid van buitenlanders die de schaarse jobs van het eigen volk zouden afpakken in tijden van recessie, waarbij dagelijks bedrijveni overgaan tot massale afdankingen.
Volgens Mick Hume, columnist van de kritische website Spiked, is er echter veel meer aan de hand dan de mediai en de weldenkende elite graag zouden doen geloven. Volgens Hume is de spontane woede-uitbarsting van de arbeiders niet zozeer ingegeven door xenofobie, maar door het totale gebrek aan perspectief en volwaardig alternatief dat de politieke partijen weten te formuleren op de enorme uitdagingen waarvoor het land zich geplaatst ziet. Ook de traditionele Britse vakbondeni, grotendeels van hun slagkracht beroofd door de neoliberale politiek van oud-premier Margaret Thatcher, bieden geen voldoende weerwerk tegen de crisis, vindt Hume. In landen zoals Frankrijk en Italië leggen de vakbondeni het land plat om de rechtse regeringen duidelijk te maken dat de werknemersi niet de prijs gaan betalen van het uiteenspatten van het casinokapitalisme en de bankencrisis. Maar in Groot-Brittannië heeft New Labour het neoliberalisme overgenomen en is er nu geen alternatief. De vakbondeni lijken zich veeleer neer te leggen bij het onvermijdelijke van ontslagen dan echt aan een tegenbeweging van onderuit te werken. De huidige crisis biedt nochtans een uitgelezen kans om met nieuwe ideeën naar voren te komen, vindt Hume.
Eigen jobs eerst, is uiteraard een verontrustende en verdeeldheid zaaiende slogan, schrijft Hume, maar de reacties erop van staatssecretaris Peter Mandelson (ex-EUi-commissaris) en premier Gordon Brown waren nog erger. Deze getuigen van het totaal gebrek aan respect voor werknemersi en hun diepe bezorgdheid over hun toekomst. De liberale mediai schilderen arbeiders graag af als een dronken, zich vetvretende onderklasse die openstaat voor fascistische verlokkingen. Maar, schrijft Hume, het was precies Brown die in 2007 uitpakte met de slogan British jobs for British workers. Groot-Brittannië wilde ook Roemeense en Bulgaarse werknemersi als tweedeklas Europeanen behandelen uit vrees dat ze Britse jobs zouden komen inpikken. Wat verwijten ze de radeloze arbeiders dan? Vakbondsleiders stappen liever naar de rechtbank om hun gelijk te halen dan te luisteren naar wat er leeft onder de mensen. En de bureaucratische EUi-wetgeving maakt het allemaal nodeloos ingewikkeld. Arbeiders hebben geen stem meer, en dat is gevaarlijk, vindt Hume. (JVC)
Afbeelding
Schrijf in op de PALA nieuwsbrief
verschijnt maximaal 2 maal per maand
een journalistieke kijk op onze globaliserende wereld Hoe is de wereld eraan toe? Waar moet het naartoe? Hoe geraken we daar?
PALA zoekt met haar nieuwsbrief, website en boeken de antwoorden voor een meer sociale, ecologische en democratische samenleving en economie
Klik voor opiniestuk van Mick Hume op de Britse kritische website Spiked
Natuurlijk moet het goed leven kunnen zijn in Antwerpen. Als dat minstens 15 miljard euro kost, vereisen de belangrijkste vragen een antwoord… zoals: hoeveel zeewaterstijging kan de stad én de haven aan? Het is DE vraag voor alle grote havensteden.
Wil u zich nog eens opwinden over de bankencrisis? En vooral dan over hoe iedereen heeft betaald voor de stommiteiten van de grootbanken… behalve die bankiers zelf, en degenen die grof verdienden aan de ‘redding van de banken’.
Het Greenpeace rapport over de milieukost van smartphones kreeg terecht veel aandacht. Veel minder aandacht is er voor de archislechte arbeidsvoorwaarden bij de grootste producent Samsung.
Met op kop de staten Maryland en Vermont in 2010 hebben zowat dertig staten in de VS het wettelijk mogelijk gemaakt om een benefit corporation op te richten. Dergelijke bedrijven zijn in de eerste plaats bedoeld om het publiek goed na te streven.
Democratisch verkozen politici dragen een grote verantwoordelijkheid in het beheer van publieke diensten via onder andere intercommunales. Maar zij kunnen het niet alleen. In de 21ste eeuw wordt het tijd om de burger veel nauwer te betrekken bij het bestuur van publiekgoed.
Is vanaf 1995 de opvolger van het vrijhandelsakkoord GATT. De Wereldhandelsorganisatie – meestal aangeduid met zijn Engelstalige afkorting WTO - is een intergouvernementele organisatie waarbinnen de ruim 151 lidstaten afspraken maken over hun onderlinge internationale handel. De WTO is machtiger geworden omdat het GATT-overlegforum is uitgegroeid tot een heuse permanente instelling met een eigen, interne rechtspraak. Bij conflicten tussen haar 151 lidstaten treden WTO-experten op als rechters die bindende uitspraken doen, en indien nodig, eveneens zware sancties uitvaardigen. In het internationale recht is dat zeer bijzonder. Het maakt van de WTO meteen één van de machtigste instellingen ter wereld. Bovendien kan de WTO meer thema’s op de onderhandelingstafel leggen dan de GATT. Naast de industriële producten, komen nu ook de landbouwproducten, diensten (zie ook GATS) en intellectuele eigendomsrechten (zie ook TRIPS) ter sprake. De Wereldhandelsorganisatie is de drijvende kracht achter de liberalisering of vrijmaking van de wereldhandel. Steeds lagere handelstarieven of handelsbarrières, dat is het devies. Of de werknemers en het milieu niet in hun rechten worden geschaad blijkt allerminst de zorg van de WTO. De fundamentele sociale rechten of arbeidsnormen kunnen geen aanspraak maken om opgenomen te geraken in haar handelsakkoorden. Als het van de WTO afhangt leven we in een wereld waarin de rechten van goederen en diensten wereldwijd afdwingbaar zijn maar niet de vakbondsvrijheid of het gezondheidsrecht van de Europeanen om de import van Amerikaans hormonenrundvlees tegen te houden. Vooral sinds de WTO-conferentie in Seattle in 1999 rijst daartegen wereldwijd protest van vakbonden, boerenbewegingen, milieuorganisaties, enzovoort verzameld in de andersglobaliseringsbeweging. Sinds de WTO conferentie in 2003 in Cancun slaagt de organisatie er niet meer in om akkoorden te sluiten. Voor het eerst vormen de ontwikkelingslanden daar een krachtig blok dat geen genoegen neemt met wat de Verenigde Staten, de Europese Unie en Japan beslissen.
Schrijf je in op de PALA nieuwsbrief
'Van wie zijn de media? De media zijn van ons'; 'Een democratische samenleving koestert betrouwbare media'; 'De mediatoekomst is aan encyclopedische journalistiek'; 'Een goede publieke omroep is best voor iedereen'; 'De openbare omroep moet dan wel de best mogelijke informatie garanderen'Vind deze artikels en nog andere over media en het belang van een goede publieke omroep op Pala.
vormen een belangrijke motor van de huidige globalisering.Flink geholpen door technologische (r)evoluties zijn zij op de vrijgemaakte markten de drijvende kracht achter economische globalisering. Ze dragen onmiskenbaar bij tot de welvaart op onze wereld. Weinigen weigeren hun producten of diensten.
'Van wie zijn de media? De media zijn van ons'; 'Een democratische samenleving koestert betrouwbare media'; 'De mediatoekomst is aan encyclopedische journalistiek'; 'Een goede publieke omroep is best voor iedereen'; 'De openbare omroep moet dan wel de best mogelijke informatie garanderen'Vind deze artikels en nog andere over media en het belang van een goede publieke omroep op Pala.
Nog altijd zijn vakbonden, samen met boerenbewegingen, veruit de grootste sociale organisaties die de wereld kent. Nog altijd zijn vakbonden het allerbeste instrument voor werknemers om hun belangen te verdedigen. Samen staan ze sterker om goede loons- en arbeidsvoorwaarden af te dwingen, om er met andere woorden voor te zorgen dat zij fatsoenlijk kunnen leven van hun werk en dat zij kunnen werken in behoorlijke en veilige omstandigheden. Slechts als ze samen optreden, kunnen werknemers beletten dat hun loons- en arbeidsvoorwaarden achteruitgaan of hun werk zelfs verdwijnt, en daarmee ook hun inkomen.
Nog altijd zijn vakbonden, samen met boerenbewegingen, veruit de grootste sociale organisaties die de wereld kent. Nog altijd zijn vakbonden het allerbeste instrument voor werknemers om hun belangen te verdedigen. Samen staan ze sterker om goede loons- en arbeidsvoorwaarden af te dwingen, om er met andere woorden voor te zorgen dat zij fatsoenlijk kunnen leven van hun werk en dat zij kunnen werken in behoorlijke en veilige omstandigheden. Slechts als ze samen optreden, kunnen werknemers beletten dat hun loons- en arbeidsvoorwaarden achteruitgaan of hun werk zelfs verdwijnt, en daarmee ook hun inkomen.
Met werknemers bedoelen we zeker al wie in dienst werkt van een bedrijf of organisatie. Maar wie de wereld rond kijkt, merkt al vlug dat een massa mensen werken zonder arbeidscontract, zonder een formele werkgever te hebben.We verstaan onder werknemers dus ook de kleine boeren en kleine zelfstandige ondernemers die in het Zuiden, bij gebrek aan werk in de formele economie, een eigen zaakje opzetten in de informele sector en op die manier trachten te overleven.
Nog altijd zijn vakbonden, samen met boerenbewegingen, veruit de grootste sociale organisaties die de wereld kent. Nog altijd zijn vakbonden het allerbeste instrument voor werknemers om hun belangen te verdedigen. Samen staan ze sterker om goede loons- en arbeidsvoorwaarden af te dwingen, om er met andere woorden voor te zorgen dat zij fatsoenlijk kunnen leven van hun werk en dat zij kunnen werken in behoorlijke en veilige omstandigheden. Slechts als ze samen optreden, kunnen werknemers beletten dat hun loons- en arbeidsvoorwaarden achteruitgaan of hun werk zelfs verdwijnt, en daarmee ook hun inkomen.
zie Europese Uniezie ook Europees model
Met werknemers bedoelen we zeker al wie in dienst werkt van een bedrijf of organisatie. Maar wie de wereld rond kijkt, merkt al vlug dat een massa mensen werken zonder arbeidscontract, zonder een formele werkgever te hebben.We verstaan onder werknemers dus ook de kleine boeren en kleine zelfstandige ondernemers die in het Zuiden, bij gebrek aan werk in de formele economie, een eigen zaakje opzetten in de informele sector en op die manier trachten te overleven.
'Van wie zijn de media? De media zijn van ons'; 'Een democratische samenleving koestert betrouwbare media'; 'De mediatoekomst is aan encyclopedische journalistiek'; 'Een goede publieke omroep is best voor iedereen'; 'De openbare omroep moet dan wel de best mogelijke informatie garanderen'Vind deze artikels en nog andere over media en het belang van een goede publieke omroep op Pala.
Met werknemers bedoelen we zeker al wie in dienst werkt van een bedrijf of organisatie. Maar wie de wereld rond kijkt, merkt al vlug dat een massa mensen werken zonder arbeidscontract, zonder een formele werkgever te hebben.We verstaan onder werknemers dus ook de kleine boeren en kleine zelfstandige ondernemers die in het Zuiden, bij gebrek aan werk in de formele economie, een eigen zaakje opzetten in de informele sector en op die manier trachten te overleven.
