Sociale bewegingen

In dit korte Zola-aanse, pamflettaire essay bouwt Barrez verder op inzichten die hij in de voorbije dertig jaar in uitvoerige publicaties rond (anti-) globalisering ontwikkeld heeft en die hij nu herleidt tot elf politieke dwaasheden van politici.

Het is fantastisch om te zien hoeveel mensen op straat komen voor een meer ambitieus klimaatbeleid. Nu moeten de eisen van de groene hesjes verzoend worden met de eisen van de gele hesjes zodat het klimaatbeleid ook sociaalrechtvaardig is.

"Uurloon van €11,8, pensioen van hoogstens €1100 en meestal het minimum, amper 15 cent/km voor verplaatsingen en onderzoek naar veiligheid van kuisproducten onbestaand. Alles illustreert hoe onbelangrijk huishoudhulpen zijn."

"Het model van klassieke mediahuizen steunt op los zand. Ze slagen er slecht in om de mediatransitie door te trekken in een succesrijk zakelijk model."

Ik ben nu al meer dan twintig jaar ploegbaas op de luchthaven. We zijn moderne mijnwerkers. We werken in een schacht en met de hand laden of lossen we tot drie ton op veertig minuten.

Niet altijd valt het meteen op. Maar over bijna alle 40 interviews in het boek 'Voor de kost' hangt die grote uitdaging: zijn werkenden ook morgen sterk genoeg om zich succesvol te verweren tegen vele dreigingen en gevaren? Derde en laatste deel van het essay ‘Wat leert ons Voor de kost?’

Vele stemmen associëren werknemers met behoudsgezindheid. Ze beschermen zeker hun rechten. Maar conservatisme is allerminst wat de geïnterviewde werknemers in het boek 'Voor de kost' meest kenmerkt. Het is markant hoeveel verandering ze ambiëren, met straffe uitspraken, meest van al over milieu. Deel 2 van het essay ‘Wat leert ons Voor de kost?’

Veertig mensen lieten zich interviewen over hun heel diverse jobs voor het boek 'Voor de kost', een altijd aangename kennismaking. Wat komt nu bovendrijven uit al die gesprekken? Dat zoekt de auteur in het 3-delige Pala essay: Wat leert ons 'Voor de kost'?

Voortaan is het Rikolto. Vredeseilanden maakt noodzakelijke keuze duidelijk om relevant te blijven en rol te spelen in de broodnodige wereldwijde transitie naar een duurzame voedseleconomie. Succes is gewenst maar niet gegarandeerd.

Voor activisten en voor hun bewegingen die ijveren voor mensenrechten, milieurechten, sociale bescherming of echte democratie loert altijd het gevaar van NGO-isering. Dan dreigt een professionalisering die hun doelstellingen allerminst dichterbij brengt.

Als het gaat over goede voorbeelden van sociaal beleid wordt steevast naar Scandinavië gewezen, niet in het minst naar Zweden. Mensen van LBC-NVK gingen op leerbezoek bij hun collega’s van Unionen, de grote Zweedse bediendenvakbond.