Brazilië heeft zijn Bolsa Familia die het gezinsinkomen verhoogt van 44 miljoen arme Brazilianen, soms met de voorwaarde dat de kinderen naar school moeten gaan en vaccinaties krijgen
Ondanks de wereldwijde economische crisis, die ook hoe langer hoe meer China treft, zijn de handelsrelaties tussen China en de Gemeenschap van Portugeessprekende landen (CPLP) er in 2008 nog fors o
Olie- en gasmultinational ExxonMobil is één van de allergrootste bedrijven, goed voor een jaaromzet van 425 miljard dollar en een financiële winst van maar liefst 45 miljard.
Meer dan zeventig organisaties van lokale milieubewegingen, artisanale vissers en inheemse volkeren, gecoördineerd door het Mangrove Action Network, hebben een scherp protest laten ho
Tussen de socialistische dag van de Arbeid en het Rerum Novarum van de christelijke werknemersbeweging is het goed om stil te staan bij het lot van de werkende mens anno 2009.
Het is ondertussen al een stevige traditie: in de marge van het Afrika Filmfestival wordt ook een colloquium georganiseerd met de focus op de audiovisuele sector in een bepaalde regio.
De nieuwe Israëlische coalitieregering onder leiding van Benjamin Netanyahu (Likoed) is nog maar enkele weken in functie, maar de invloed van de extreemrechtse partij Yisrael Beiteinu van hard
Het kleine Oost-Afrikaanse land aan de Rode Zee wist zich in 1993 op betrekkelijk vreedzame manier los te wrikken uit Ethiopië, maar sindsdien zijn de relaties met de grote buur bekoeld.
In Turkije vliegen werknemers van het metaalbedrijf Sinter Metal op straat, niet vanwege de crisis zoals vandaag wel meer gebeurt, maar omdat ze lid zijn van een vakbond.
In 113 landen wordt rijst gekweekt. Er zijn meer dan 120.000 verschillende variëteiten van dit basisvoedsel dat ruim de helft van de wereldbevolking voedt.
Is het verstandig om voor degelijke media bijna volledig te vertrouwen op privébedrijven die in de eerste plaats winst willen maken? We doen dat toch ook niet voor onderwijs of cultuur.
In een nieuw rapport van de Amerikaanse denktank Oakland Institute onder de titel Voices from Africa: African Farmers & Environmentalists Speak Out Against a New Green Revolution in Africa<
Geef ons een nieuw kapitalisme. Dat lijkt zo stilaan voor velen de weg te zijn die we uit moeten. Niet dat ze altijd zo duidelijk maken wat die weg dan wel is.
Waar en in welke omstandigheden worden onze kleren gemaakt? Dat is de vraag die de Schone Kleren Campagne zich stelt. De kledingindustrie is een schoolvoorbeeld van de globalisering. Onze kleren zijn echte wereldproducten: gemaakt aan de ene kant en gekocht aan de andere kant van de wereld. De toegenomen concurrentie heeft echter geen gunstig effect op de arbeidsomstandigheden. Lage lonen, lange werkuren, onderdrukking van vakbonden, slechte verlichting en verluchting… zijn schering en inslag. Sociale spelregels worden niet gerespecteerd. Op de vrije markt zijn multinationals de sterspelers en lijkt de overheid buitenspel te staan. De belangen van miljoenen kledingarbeidsters staan op het spel. De Schone Kleren Campagne ziet een actieve rol voor de consument want koopkracht is macht. Ze wil met consumentenacties bijdragen tot de verbetering van de arbeidsomstandigheden in de kledingindustrie. Ze wil op een positieve manier actie voeren en wil geen boycot van één merk of keten. Vanzelfsprekend moet zo’n actie internationaal zijn. Ze begon in Nederland en wordt nu ook gevoerd in België, Frankrijk, Duitsland, Engeland, Italië, Oostenrijk, Spanje, Zweden en Zwitserland. In Vlaanderen hebben eind 1995 een vijfentwintigtal organisaties een Schone Kleren platform gevormd. Het gaat om vakbewegingen, derdewereldorganisaties, socio-culturele organisaties, jeugdorganisaties en consumentenorganisaties. Wereldsolidariteit heeft de taak van secretariaat en coördinator op zich genomen. De campagne vraagt vooreerst aan consumenten om stil te staan bij ons aankoopgedrag. De kledingverkopende bedrijven worden opgeroepen om aan leveranciers even hoge eisen te stellen inzake arbeidsomstandigheden als inzake kwaliteit en leveringsvoorwaarden. Er wordt hen gevraagd om een gedragscode te ondertekenen. Ook van de kledingproducerende bedrijven in Vlaanderen vraagt de campagne dat zij de internationale naleven en laten controleren. Dit geldt zowel voor hun productie hier als die in uitbesteding in het buitenland. Ten derde vraagt de campagne aan politici een regel -en wetgeving te ontwikkelen die kan bijdragen tot de toepassing van de arbeidsnormen van de Internationale Arbeidsorganisatie. Ten vierde wil de campagne samenwerken met partners van vakbonden en (vrouwen)organisaties in het Zuiden en hen ondersteunen.
