Het hoogtij van de antiglobaliseringsbewegingi speelt zich twintig jaar geleden af met het Wereld Sociaal Forumi en massabetogingen in Genua en elders. Wie ze wil zien herleven en echt impact hebben - want slechte globaliseringi is een grotere ramp dan ooit - kent best de lessen van een lange geschiedenis.
Succesrijke samenlevingen dwingen de welvaartsstaat af
Vooral op het einde van de 19de eeuw en een flink deel van de 20ste eeuw nemen arbeidersbewegingen en boerenbewegingeni de leiding van nieuwe oplossingen voor ongelijkheid, democratie, werknemersrechten, gezondheidsverzekering, geldbeheer en voedseleconomie. Ondanks enorme tegenstand, interne strijd, mislukkingen en faillissementen slagen ze erin om economiei, samenleving en politiek rechtvaardiger en democratischer te maken.
Ze steunen daarvoor op de massale, effectieve en veelzijdige kracht van hun vakbondeni, boerenbonden, ziekenfondsen, coöperatiesi, mediai, verenigingen en partijen. Het is in grote mate hun prestatie om de welvaartsstaat af te dwingen en vorm te geven, om de economiei sociaal bij te sturen … Met jammer genoeg een fundamentele keerzijde: de onhoudbare ecologische deficits blijven veel te lang een blinde vlek: zij raken tot vandaag allerminst bijgestuurd, integendeel.
Eenmaal opgericht blijven structuren met een stevig fundament vaak heel lang robuust. Die kracht van de oude sociale bewegingen is niet verdwenen. Maar in vele landen kalft ze wel al decennia af. Hun maatschappelijk en economisch innovatief vermogen vermindert opvallend. Zeker vanaf de jaren zestig en zeventig van vorige eeuw zijn ze niet echt meer aan zet om vorm en structuur te geven aan nieuwe antwoorden voor nieuwe uitdagingen.
Afbeelding
Schrijf in op de PALA nieuwsbrief
verschijnt maximaal 2 maal per maand
een journalistieke kijk op onze globaliserende wereld Hoe is de wereld eraan toe? Waar moet het naartoe? Hoe geraken we daar?
PALA zoekt met haar nieuwsbrief, website en boeken de antwoorden voor een meer sociale, ecologische en democratische samenleving en economie
Zwakke samenlevingen niet opgewassen tegen nieuwe mondiale uitdagingen
Diezelfde decennia laten de opkomst zien van milieubewegingen, Noord-Zuidbewegingen, mensenrechtenorganisaties en tal van emancipatorische bewegingen… naast een herlevende vrouwenbeweging en vredesbeweging.
Al zijn de problemen die ze aankaarten torenhoog, dominant worden die bewegingen nooit, hoe aaibaar ook de pandabeer van WWF, hoe fotogeniek en emotioneel soms het protest van Greenpeace, hoe bekend ook het merk Oxfam of Amnesty International.
Vooral vinden nieuwe en oude sociale bewegingen elkaar niet of onvoldoende. Ze doorgronden te traag hoe de problemen die ze aankaarten, grotendeels dezelfde oorzaken hebben. Ze verzuimen lange tijd allianties te bouwen en, vooral, samen alternatieven op te zetten.
Het ergst van al is dat ze veel te traag de diepgang analyseren van wat zich afspeelt. Ze miskijken zich op wat de wereld systemisch overkomt en welke fundamentele veranderingen zich opdringen. Vele organisaties nog altijd overigens.
Anders dan in de succesperiode van werknemersbewegingen en boerenbewegingeni, slaagt de samenleving er in de gevorderde twintigste eeuw niet in om effectieve sturing te geven richting de rechtvaardige duurzaamheidi die absoluut nodig is.
"Sinds eind 1999 komt van Seattle tot Genua, van Porto Alegre tot Bangkok het protest tegen de huidige globaliseringi in beeld"
Op het einde van de 20ste eeuw wordt de al lang groeiende ongerustheid in de samenleving over het reilen en zeilen van de wereld opnieuw duidelijk waarneembaar. Dat is voor het eerst in vele jaren. Mensen tonen hun ongerustheid over een wereld die niet kiest voor menselijkheid, die het niet opneemt voor de mens en zijn leefomgeving. Ze tonen hun woede over een wereld waarin de economiei voorrang krijgt op de mens, waar de welvaart steeds ongelijker verdeeld raakt, waar mensenrechteni in de verdrukking komen, waar geen respect is voor het milieu en de ecologische ravages onvoorstelbaar groot zijn, en waar de besluitvorming over dat alles veelal in het geheim en dus ondemocratisch verloopt.
Ze tonen het in betogingen, demonstraties en confrontaties: eind 1999 in Seattle, later in Washington, Millau, Chiang Mai, Praag, Nice, Napels, Buenos Aires, Québec, Göteborg, Genua…
En ze zoeken naar oplossingen, op talrijke plaatsen in de wereld, tijdens vele samenkomsten. De belangrijkste is wellicht het Wereld Sociaal Forumi, gestart in het Braziliaanse Porto Alegre in 2001 en uitgesproken bedoeld als tegenhanger van het Wereld Economisch Forum dat gezien wordt als het uithangbord van de falende wereldeconomie. De sterkte van dat WSF vormt datzelfde jaar de basis voor het boek De antwoorden van het antiglobalisme.
Maar de anti- of andersglobaliseringsbewegingi slaagt er uiteindelijk niet in om haar enorme potentieel effectief aan te boren en zich te ontplooien tot de stevige mondiale maatschappelijke kracht die de wereld hard nodig heeft. Al vroeg werpen de uitleiding van het antiglobalismeboek Met kwaadheid alleen bouw je geen andere werelden het Palai artikel Waar blijft de antiglobalistische agenda?licht op de tekortkomingen: er ontbreken een gezamenlijke agenda, een aangepaste structuur én klaarheid over de strategie en de verhouding met politiek en economiei.
Verontwaardigden
Die antiglobaliseringsbewegingi deemstert stilaan weg in de volgende jaren. Vooral de verzetsstroming zal kortstondig de kop opsteken in 2011. Het is de periode van onder andere de beweging van verontwaardigden, van 15-M of Indignados, van Occupy Wall Street of kortweg Occupy en van de Arabische Lente. In 2016 ontstaat in Frankrijk de vergelijkbare beweging Nuit Debout.
Ook al leeft het besef bij bijvoorbeeld Occupy dat de aardei ‘op’ is, toch domineren in die nieuwe bewegingen veelal de sociale en democratische invalshoeken. De bekendste slogan is veruit die van de één procent die zowat alle welvaart inpikt. Hij zoomt dus volledig in op ongelijkheid. De Spaanse roep om Democracia Real Ya, echte democratie nu, valt niet mis te begrijpen. Dat de klassieke milieubeweging er minder sterk aanwezig is, biedt een gedeeltelijke verklaring.
Wat minstens even sterk meespeelt, is dat de brede milieubeweging onvoldoende vertrouwdheid verwerft met de kolossale impact die het doorbreken van de draagkracht van de aardei kan hebben. En zeker zijn de potentiële gevolgen van abrupte, niet-lineaire veranderingen er niet fundamenteel doorgedacht, of ze durven die niet door te denken, al zeker niet publiek. De keuze om geen onheilsprofeet te lijken en om ‘ernstig’ genomen te worden door de hoofdstroom, speelt die bewegingen parten. Vele belanden in de ongemakkelijke spreidstand tussen wat ze pragmatisch en realistisch denken te kunnen slijten aan samenleving, politiek en bedrijfsleven, en de diepgaande systeemveranderingen die zich opdringen.
Gele hesjes en scholieren voor klimaat
Groot onbehagen kruipt in de samenleving, zowel over de onmacht om ongelijkheid effectief te bestrijden als om de opwarming van de aardei tegen te gaan… tot gele hesjes en klimaatbetogers op het einde van de jaren tien de strijd aangaan met hardnekkige politieke nalatigheid. De nieuwste generaties begrijpen dat ze de druk moeten hooghouden, ze willen hun toekomst herwinnen. Die evolutie is veel bemoedigender om een klein overzicht te schrijven van grote urgent te repareren dwaasheden die politici al 50 jaar opstapelen, inclusief mogelijke alternatieven.
Welvaartsstaat nooit de norm voor de wereld
Sinds begin jaren twintig hypothekeert de coronacrisis hun moeizame tocht naar sociale en ecologische verbetering. Die zwaarste mondiale crisis sinds de Tweede Wereldoorlog woedt nu al meer dan anderhalf jaar en trakteert de wereld op enkele confronterende waarheden.
De welvaartsstaat is nooit uitgegroeid tot het succesvolste wereldmodel. Ontelbaar velen betalen daardoor de hoogste prijs voor ondermaatse gezondheidszorg, afwezige sociale zekerheidi en ontbrekende vaccins. De ongelijkheid tussen rijke(re) landen en tal van ontwikkelingslanden frappeert als zelden tevoren.
Tegelijk krijgen welvaarsstaten het moeilijk door de opeenvolgende en elkaar versterkende financiële, milieu en sociale crises, met bovenop een verwoestende gezondheidscrisis. Kapseizen straks de zwakkere welvaartsstaten? Verbreken zij definitief het welvaartscontract met hun burgers?
Wie keert de verwaarloosbare impact van samenleving en politiek?
In al dat structurele geweld dat wereldwijd woedt, midden de vele systeemcrises die de bodem dreigen weg te nemen onder zelfs de rijkste samenlevingen, moet nog die andere vaststelling in het oog spatten. Samenleving en politiek hebben tot nu een verwaarloosbare systemische impact.
Zij blijken onmachtig om het tij te keren en tijdig nieuwe duurzame systemen in de plaats te schuiven van alle systemen die steeds meer falen. Meer dan ooit heeft de wereld nood aan een succesvolle andersglobaliseringsbewegingi om haar leefbaarheid te garanderen, en dat voor iedereen.
Spijtig genoeg garandeert de vaststelling van een maatschappelijke noodzakelijkheid niet dat ze ook werkelijkheid wordt. Dat kan enkel als samenleving en politiek hun grote zwakheden overwinnen. Het is nog geen onmogelijke opgave, maar heel zeker een aartsmoeilijke.
De beweging was idd te veel versnipperd en het bleven vele losse flodders. Ook te weinig democratisch aangestuurd, of te veel gefocust op één deelaspect. Soms ook te grote ego’s die een forum zoeken om zich in de kijker te plaatsen.
Het blijft ook balanceren tussen pragmatisme (geleidelijke systeemverandering) of radicale verandering (revolutie, waarbij ook eigendomsrechten in vraag gesteld worden).
Ondertussen gaat de milieudegradatie voort, te langzaam voor vele mensen/politiek om in actie te schieten, maar ecologisch gezien in sneltreinvaart.
De vraag is dan: hoe de krachten te bundelen in een gemeenschappelijk programma, dat enige weerbaarheid kan bieden tegen (extreem)rechtste agenda’s?
Ik dacht dat de bedoeling was van het TransitieNetwerk Middenveldi, maar dit netwerk werd na een bevlogen start langzaam afgebouwd.
Ondertussen is er RESET Vlaanderen, maar de werking blijft nog te beperkt tot de interne kring en heeft nog geen weerklank.
Dus ja, nood aan samenwerkingsverband met middenveldorganisaties om te reflecteren (radicaal) en oplossingen (pragmatisch) voor te stellen.
Dat was de bedoeling van TNM, maar we hebben het een stille dood laten sterven.
Overname van dit artikel toegelaten voor niet-commerciële en niet-gesubsidieerde organisaties met vermelding van auteur en bron, met weblink. Wij vernemen het graag | Commerciële en/of gesubsidieerde organisaties nemen voor publicatie contact op met info@pala.be
Tot het einde gelezen? En het artikel gewaardeerd? Dan kan Palai misschien op uw steun rekenen: uw gift is welkom op rekeningnummer BE66 5230 4091 1443 van Palai vzw – Leuven. Of we verwelkomen u graag als vaste steungever - klik hier
Een goed artikel?Interessant nieuws? Neem een gratis abonnement op de Palai nieuwsbrief (maximaal 2 maal per maand), dan hoeft u geen enkel artikel te missen. Gebruik daarvoor het inschrijvingsformulier – klik hier
Het is niet uitgesloten dat er toch een Belgische regering wordt gevormd. En het lijkt mogelijk dat die zowel de sociaal als de ecologische georiënteerde partijen bevat. Komt daar ook het noodzakelijke sociaalecologisch beleid van?
Er was hoop dat de coronacrisis een maatschappelijk nieuw begin zou inluiden. Maar als onze experts zich blijven vastrijden in de klassiekers technologische innovatie en groei die net de meeste problemen hebben veroorzaakt, boren we die hoop de grond in.
Klimaat, corona, ongelijkheid… Vele dynamieken maken onze wereld tot een onzekere en zelfs gevaarlijke plek. Een kwalitatieve dialoog tussen wetenschappers en samenleving is nodig om samen de beste oplossingen te vinden die voor iedereen een duurzame toekomst mogelijk maken.
Hoe gaan we de coronacrisis betalen? Toch niet alleen met belastingen? Want er is een prima alternatief. Zet de immense aantallen coronamiljarden grotendeels om in aandelen van bedrijven, dan zorgen die straks voor overheidsinkomsten.
Verzamelterm voor zowel fossiele brandstoffen (olie, gas), andere delfstoffen (ertsen) als voor wat veld of bos opleveren (katoen, hout, rubber). Probleem is dat de delfstoffen eens op zullen geraken en we ze dus best hergebruiken. Extra vervelend is de verbranding van fossiele brandstoffen die sneller nog dan de uitputting ervan klimaatverandering voor elkaar krijgt. Voor de hernieuwbare grondstoffen is het opletten geblazen de natuurlijke productiecapaciteit van de Aarde niet te overschrijden of uit te putten.
Schrijf je in op de PALA nieuwsbrief
Vanaf 1999 is het wereldwijde protest en verzet tegen de dominante globalisering heel zichtbaar. Wat al deze mensen drijft, is scepsis over een wereld waar de economie voorrang krijgt op de mens, de welvaart steeds ongelijker verdeeld raakt, de mensenrechten in de verdrukking komen, de ecologische ravages onvoorstelbaar groot zijn en de besluitvorming over dat alles ondemocratisch verloopt.
Niet alleen de markten en de economie hebben zich geglobaliseerd. Ook de sociale spelers organiseren zich gaandeweg ‘globaal’. Eind januari 2001 verzamelen zich duizenden mensen uit de hele wereld in de Zuid-Braziliaanse havenstad Porto Alegre voor het eerste Wereld Sociaal Forum (WSF) plaats.
Globalisering of mondialisering is het proces waardoor mensen, producten, informatie, geld, grondstoffen makkelijker en sneller van de ene naar de andere plaats in de wereld kunnen worden gebracht. Daardoor is de wereld kleiner geworden en is er veel meer wederzijdse afhankelijkheid tussen landen.
Boerenbewegingen zijn de meest succesrijke antiglobalisten in de rijke landen. Daar slagen ze erin om de landbouw in grote mate buiten de wereldmarkt te houden. Zo verwerven ze een leefbaar inkomen. Wereldwijd pleiten boerenbewegingen voor een leefbaar platteland via de afscherming van regionale markten en raken ze het erover eens dat ze elkaar niet de duvel mogen aandoen met exportsubsidies. Samen met de arbeidersbeweging en de milieubeweging vormen ze de sterkste motors van de andersglobaliseringsbeweging.
Economie omvat alles wat met de creatie, bevordering en verdeling van welvaart en welzijn te maken heeft. De economie is de draaischijf voor onze behoeften en ambities, zowel van de mens als van de samenleving. Het gaat erom de schaarse middelen zo goed mogelijk te gebruiken om aan de behoeften en ambities te voldoen. Economie is dus kiezen: kiezen welke behoeften vervuld worden en welke ambities worden nagestreefd, en welke niet.
Nog altijd zijn vakbonden, samen met boerenbewegingen, veruit de grootste sociale organisaties die de wereld kent. Nog altijd zijn vakbonden het allerbeste instrument voor werknemers om hun belangen te verdedigen. Samen staan ze sterker om goede loons- en arbeidsvoorwaarden af te dwingen, om er met andere woorden voor te zorgen dat zij fatsoenlijk kunnen leven van hun werk en dat zij kunnen werken in behoorlijke en veilige omstandigheden. Slechts als ze samen optreden, kunnen werknemers beletten dat hun loons- en arbeidsvoorwaarden achteruitgaan of hun werk zelfs verdwijnt, en daarmee ook hun inkomen.
Wanneer consumenten, producenten, werknemers of gewoonweg mensen zich vrijwillig verzamelen en samenwerken in een autonome vereniging om hun gemeenschappelijke behoeften te bevredigen, vormen zij een coöperatie. Die is economisch bedrijvig maar niet om maximale geldelijke winst na te streven voor haar aandeelhouders. Ze halen er voordelen uit die ze onmogelijk individueel zouden kunnen realiseren.
'Van wie zijn de media? De media zijn van ons'; 'Een democratische samenleving koestert betrouwbare media'; 'De mediatoekomst is aan encyclopedische journalistiek'; 'Een goede publieke omroep is best voor iedereen'; 'De openbare omroep moet dan wel de best mogelijke informatie garanderen'Vind deze artikels en nog andere over media en het belang van een goede publieke omroep op Pala.
Economie omvat alles wat met de creatie, bevordering en verdeling van welvaart en welzijn te maken heeft. De economie is de draaischijf voor onze behoeften en ambities, zowel van de mens als van de samenleving. Het gaat erom de schaarse middelen zo goed mogelijk te gebruiken om aan de behoeften en ambities te voldoen. Economie is dus kiezen: kiezen welke behoeften vervuld worden en welke ambities worden nagestreefd, en welke niet.
Boerenbewegingen zijn de meest succesrijke antiglobalisten in de rijke landen. Daar slagen ze erin om de landbouw in grote mate buiten de wereldmarkt te houden. Zo verwerven ze een leefbaar inkomen. Wereldwijd pleiten boerenbewegingen voor een leefbaar platteland via de afscherming van regionale markten en raken ze het erover eens dat ze elkaar niet de duvel mogen aandoen met exportsubsidies. Samen met de arbeidersbeweging en de milieubeweging vormen ze de sterkste motors van de andersglobaliseringsbeweging.
Duurzaamheid is op een efficiënte wijze de gerechtvaardigde materiële behoeften kunnen invullen van alle nu levende wereldburgers, zonder het vermogen van de komende generaties aan te tasten om in hun behoeften te voorzien. Dat is de vrijwel perfecte definitie van duurzaamheid, en ze is in grote mate schatplichtig aan het VN rapport Our Common Future uit 1987.
Vanaf 1999 is het wereldwijde protest en verzet tegen de dominante globalisering heel zichtbaar. Wat al deze mensen drijft, is scepsis over een wereld waar de economie voorrang krijgt op de mens, de welvaart steeds ongelijker verdeeld raakt, de mensenrechten in de verdrukking komen, de ecologische ravages onvoorstelbaar groot zijn en de besluitvorming over dat alles ondemocratisch verloopt.
Globalisering of mondialisering is het proces waardoor mensen, producten, informatie, geld, grondstoffen makkelijker en sneller van de ene naar de andere plaats in de wereld kunnen worden gebracht. Daardoor is de wereld kleiner geworden en is er veel meer wederzijdse afhankelijkheid tussen landen.
Economie omvat alles wat met de creatie, bevordering en verdeling van welvaart en welzijn te maken heeft. De economie is de draaischijf voor onze behoeften en ambities, zowel van de mens als van de samenleving. Het gaat erom de schaarse middelen zo goed mogelijk te gebruiken om aan de behoeften en ambities te voldoen. Economie is dus kiezen: kiezen welke behoeften vervuld worden en welke ambities worden nagestreefd, en welke niet.
De mens zoekt voortdurend naar een beter leven. Die moeizame zoektocht is ook te lezen als een verhaal van rechten en vrijheden. Op 10 december 1948 schrijft de mensheid van dat verhaal de mooiste en meest unieke bladzijde. Die dag keurt de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens goed. Die Verklaring telt slechts 30 artikelen, maar is een ontzettend rijke en veelzijdige tekst. Het bevat zowel de burgerlijke en politieke vrijheden (art.1-21), de sociale en economische rechten (art. 22-25) als de culturele rechten (art. 22,26,27). Ook het recht op ontwikkeling is er reeds in vervat (art. 28). En zelfs dat rechten ook plichten meebrengen (art. 29). Tientallen verdragen en conventies hebben ze daarna aangevuld.
Niet alleen de markten en de economie hebben zich geglobaliseerd. Ook de sociale spelers organiseren zich gaandeweg ‘globaal’. Eind januari 2001 verzamelen zich duizenden mensen uit de hele wereld in de Zuid-Braziliaanse havenstad Porto Alegre voor het eerste Wereld Sociaal Forum (WSF) plaats.
Vanaf 1999 is het wereldwijde protest en verzet tegen de dominante globalisering heel zichtbaar. Wat al deze mensen drijft, is scepsis over een wereld waar de economie voorrang krijgt op de mens, de welvaart steeds ongelijker verdeeld raakt, de mensenrechten in de verdrukking komen, de ecologische ravages onvoorstelbaar groot zijn en de besluitvorming over dat alles ondemocratisch verloopt.
gratis e-brief en vrij toegankelijke website over globalisering. PALA zoomt regelmatig in op de problemen van onze globaliserende wereld, op de mogelijke alternatieven en op hoe de wereld werk maakt van verbetering. De website bevat een wiki woordenboek dat duidelijk en liefst kort belangrijke begrippen verheldert; en biedt ook een kijk op de boeken die hoofdredacteur Dirk Barrez schreef waarvan vele sterk samenhangen met de website.
Economie omvat alles wat met de creatie, bevordering en verdeling van welvaart en welzijn te maken heeft. De economie is de draaischijf voor onze behoeften en ambities, zowel van de mens als van de samenleving. Het gaat erom de schaarse middelen zo goed mogelijk te gebruiken om aan de behoeften en ambities te voldoen. Economie is dus kiezen: kiezen welke behoeften vervuld worden en welke ambities worden nagestreefd, en welke niet.
Vanaf 1999 is het wereldwijde protest en verzet tegen de dominante globalisering heel zichtbaar. Wat al deze mensen drijft, is scepsis over een wereld waar de economie voorrang krijgt op de mens, de welvaart steeds ongelijker verdeeld raakt, de mensenrechten in de verdrukking komen, de ecologische ravages onvoorstelbaar groot zijn en de besluitvorming over dat alles ondemocratisch verloopt.
Hoe je het ook draait of keert, al onze welvaart komt van onze Aarde. Heel langzaam beginnen we een vervelende maar steeds belangrijker waarheid te erkennen. We kunnen ons niet veroorloven dat de talrijke economische activiteiten die we allemaal samen uitoefenen de draagkracht van onze planeet te boven gaan. Pas in de tweede helft van de twintigste eeuw zijn de mensen zich ervan bewust geworden dat de planeet waarop ze leven veel weg heeft van een kwetsbaar ruimteschip. Dat moeten we piekfijn in orde houden want we kunnen niet zonder.
Hoe je het ook draait of keert, al onze welvaart komt van onze Aarde. Heel langzaam beginnen we een vervelende maar steeds belangrijker waarheid te erkennen. We kunnen ons niet veroorloven dat de talrijke economische activiteiten die we allemaal samen uitoefenen de draagkracht van onze planeet te boven gaan. Pas in de tweede helft van de twintigste eeuw zijn de mensen zich ervan bewust geworden dat de planeet waarop ze leven veel weg heeft van een kwetsbaar ruimteschip. Dat moeten we piekfijn in orde houden want we kunnen niet zonder.
Hoe je het ook draait of keert, al onze welvaart komt van onze Aarde. Heel langzaam beginnen we een vervelende maar steeds belangrijker waarheid te erkennen. We kunnen ons niet veroorloven dat de talrijke economische activiteiten die we allemaal samen uitoefenen de draagkracht van onze planeet te boven gaan. Pas in de tweede helft van de twintigste eeuw zijn de mensen zich ervan bewust geworden dat de planeet waarop ze leven veel weg heeft van een kwetsbaar ruimteschip. Dat moeten we piekfijn in orde houden want we kunnen niet zonder.
Het menselijke leven is nooit zeker en dus niet vrij van risico’s; of het vergt extra inspanningen om mensenrechten waar te maken.Zo vormen gewilde kinderen de toekomst van de samenlevingen en mogen ze geen last zijn.Wie ziek is, heeft recht op de best mogelijke verzorging en op een gewaarborgd inkomen voor zichzelf en voor wie afhankelijk is van dat inkomen om te kunnen leven.
Vanaf 1999 is het wereldwijde protest en verzet tegen de dominante globalisering heel zichtbaar. Wat al deze mensen drijft, is scepsis over een wereld waar de economie voorrang krijgt op de mens, de welvaart steeds ongelijker verdeeld raakt, de mensenrechten in de verdrukking komen, de ecologische ravages onvoorstelbaar groot zijn en de besluitvorming over dat alles ondemocratisch verloopt.
Vanaf 1999 is het wereldwijde protest en verzet tegen de dominante globalisering heel zichtbaar. Wat al deze mensen drijft, is scepsis over een wereld waar de economie voorrang krijgt op de mens, de welvaart steeds ongelijker verdeeld raakt, de mensenrechten in de verdrukking komen, de ecologische ravages onvoorstelbaar groot zijn en de besluitvorming over dat alles ondemocratisch verloopt.
gratis e-brief en vrij toegankelijke website over globalisering. PALA zoomt regelmatig in op de problemen van onze globaliserende wereld, op de mogelijke alternatieven en op hoe de wereld werk maakt van verbetering. De website bevat een wiki woordenboek dat duidelijk en liefst kort belangrijke begrippen verheldert; en biedt ook een kijk op de boeken die hoofdredacteur Dirk Barrez schreef waarvan vele sterk samenhangen met de website.
gratis e-brief en vrij toegankelijke website over globalisering. PALA zoomt regelmatig in op de problemen van onze globaliserende wereld, op de mogelijke alternatieven en op hoe de wereld werk maakt van verbetering. De website bevat een wiki woordenboek dat duidelijk en liefst kort belangrijke begrippen verheldert; en biedt ook een kijk op de boeken die hoofdredacteur Dirk Barrez schreef waarvan vele sterk samenhangen met de website.
Globalisering of mondialisering is het proces waardoor mensen, producten, informatie, geld, grondstoffen makkelijker en sneller van de ene naar de andere plaats in de wereld kunnen worden gebracht. Daardoor is de wereld kleiner geworden en is er veel meer wederzijdse afhankelijkheid tussen landen.
gratis e-brief en vrij toegankelijke website over globalisering. PALA zoomt regelmatig in op de problemen van onze globaliserende wereld, op de mogelijke alternatieven en op hoe de wereld werk maakt van verbetering. De website bevat een wiki woordenboek dat duidelijk en liefst kort belangrijke begrippen verheldert; en biedt ook een kijk op de boeken die hoofdredacteur Dirk Barrez schreef waarvan vele sterk samenhangen met de website.
Vanaf 1999 is het wereldwijde protest en verzet tegen de dominante globalisering heel zichtbaar. Wat al deze mensen drijft, is scepsis over een wereld waar de economie voorrang krijgt op de mens, de welvaart steeds ongelijker verdeeld raakt, de mensenrechten in de verdrukking komen, de ecologische ravages onvoorstelbaar groot zijn en de besluitvorming over dat alles ondemocratisch verloopt.
Het loopt niet altijd even vlot, maar overal ter wereld geven steeds meer mensen uiting aan hun emancipatiedrang. Werknemers, boeren, vrouwen, landlozen, consumenten, minderheden, activisten voor milieu, mensenrechten, cultuur... ze verenigen zich in tal van organisaties. Op dat maatschappelijke middenveld tussen individu en overheid - de civiele samenleving dus - wordt het gelukkig alsmaar drukker. Daar is er met andere woorden veel sociale beweging.
Het loopt niet altijd even vlot, maar overal ter wereld geven steeds meer mensen uiting aan hun emancipatiedrang. Werknemers, boeren, vrouwen, landlozen, consumenten, minderheden, activisten voor milieu, mensenrechten, cultuur... ze verenigen zich in tal van organisaties. Op dat maatschappelijke middenveld tussen individu en overheid - de civiele samenleving dus - wordt het gelukkig alsmaar drukker. Daar is er met andere woorden veel sociale beweging.
gratis e-brief en vrij toegankelijke website over globalisering. PALA zoomt regelmatig in op de problemen van onze globaliserende wereld, op de mogelijke alternatieven en op hoe de wereld werk maakt van verbetering. De website bevat een wiki woordenboek dat duidelijk en liefst kort belangrijke begrippen verheldert; en biedt ook een kijk op de boeken die hoofdredacteur Dirk Barrez schreef waarvan vele sterk samenhangen met de website.
gratis e-brief en vrij toegankelijke website over globalisering. PALA zoomt regelmatig in op de problemen van onze globaliserende wereld, op de mogelijke alternatieven en op hoe de wereld werk maakt van verbetering. De website bevat een wiki woordenboek dat duidelijk en liefst kort belangrijke begrippen verheldert; en biedt ook een kijk op de boeken die hoofdredacteur Dirk Barrez schreef waarvan vele sterk samenhangen met de website.
gratis e-brief en vrij toegankelijke website over globalisering. PALA zoomt regelmatig in op de problemen van onze globaliserende wereld, op de mogelijke alternatieven en op hoe de wereld werk maakt van verbetering. De website bevat een wiki woordenboek dat duidelijk en liefst kort belangrijke begrippen verheldert; en biedt ook een kijk op de boeken die hoofdredacteur Dirk Barrez schreef waarvan vele sterk samenhangen met de website.
gratis e-brief en vrij toegankelijke website over globalisering. PALA zoomt regelmatig in op de problemen van onze globaliserende wereld, op de mogelijke alternatieven en op hoe de wereld werk maakt van verbetering. De website bevat een wiki woordenboek dat duidelijk en liefst kort belangrijke begrippen verheldert; en biedt ook een kijk op de boeken die hoofdredacteur Dirk Barrez schreef waarvan vele sterk samenhangen met de website.