Recente inhoud op Pala

Hoe zullen we morgen wonen? Ruimtebeslag, sociale cohesie, mobiliteit, energie, zeggenschapā€¦Er zijn veel redenen om het niet alleen te houden bij klassieke huizen, appartementen of villaā€™s, maar ook werk te maken van bv. wooncoƶperaties en diverse vormen van samenhuizen of gemeenschappelijk wonen.

Onze landbouw blijft sociaal en ecologisch slecht presteren, en steunt onverantwoord veel op de roofbouw van andere continenten die enorme hoeveelheden soja, palmolie of vlees toeleveren. Een lichtpunt vormt de groei van de veel minder belastende biologische landbouw.

Hoeveel heb je nodig van de aarde om alles wat je verbruikt, te produceren? Dat is wat jouw ecologische voetafdruk vertelt. Dit is de derde bijdrage van de artikelreeks ā€˜Hoe duurzaamheid metenā€™.

De groeiende ecologische schade heeft grote sociale gevolgen. Onlangs hebben ruim 15.000 wetenschappers de mondiale noodklok geluid. Is er een rechtvaardige ingreep mogelijk om de aarde nog leefbaar te houden, ook voor de volgende generaties? Een bijdrage van Jan Juffermans.

Als we naar alle vormen van hernieuwbare energie kijken, blijken die samen al aan bijna 10 miljoen mensen werk te verschaffen. Heel opvallend, Duitsland presteert ruim dubbel zo goed als Belgiƫ of Nederland, Denemarken doet zelfs ruim viermaal beter.

We moeten snel een goede meetlat vinden voor duurzaamheid. Want het bnp is kaduuk. Misschien verrassend is dat er al lang alternatieven bestaan zoals de Index voor Menselijke Ontwikkeling, de Index voor Duurzame Economische Welvaart en de Genuine Progress Indicator.

De sector van de windenergie communiceert vooral over zijn sterke groei. Zeker vertelt hij graag dat windmolens op land nu de goedkoopste vorm zijn van energieopwekking. Minder uitvoerig horen we over het aantal jobs in deze 21ste-eeuwse industrie. Dus gingen we wat verder zoeken.

Hoe meten we duurzame welvaart en welzijn als we ecologische grenzen moeten eerbiedigen Ć©n de aanspraak van iedereen op welvaart en welzijn verzekeren? Want het bnp kompas waar we op varen, is compleet kaduuk.
Eerste bijdrage in de artikelreeks 'Hoe duurzaamheid meten'.

Zijn sociale media in staat om sommige jongeren toevlucht tot geweld te laten nemen? Unesco bracht meer dan 550 onderzoeken in kaart. Dit valt op onder de conclusies, uitdagingen en kernpunten aanbevelingen.

De Verenigde Federatie van Deense Werknemers concentreert zich geregeld op de noodzaak en de mogelijkheden van een ecologische economie. Verwonderlijk is dat niet want die transitie naar duurzaamheid kan ook heel wat groene jobs opleveren.

Nog maar eens heeft ā€˜een agentschapā€™ een ā€˜ludiekeā€™ actie bedacht, een immobiliĆ«nkantoor dat speculeert op klimaatverandering. ā€˜Humoristischā€™ vindt Greenpeace BelgiĆ« en de organisatie voert daarmee campagne voor dringende klimaatactie. Nochtans is de keerzijde niet grappig.

Op de boude vraag van Bart Peeters ā€˜waarom de waanzin het verstand versloegā€™ zoekt deze analyse een deel van het antwoord in de gedachteloosheid in wetenschaps- en innovatiesystemen die ons opzadelt met dat banale kwaad van de waanzin.

ā€˜In zekere zinā€™ functioneert de wereld beter. Er is meer aandacht voor internationale rapporten over bv. klimaatverandering dan in 2007. Toen was Pala Ć©Ć©n van de weinigen die daar over schreef; Ć©n voluit stelde dat we in oorlog zijn, o.a. tegen de klimaatverandering.

In een groot deel van de coƶperatieve beweging leeft ongenoegen over de voorgestelde hervorming van het vennootschapsrecht. De critici stellen een alternatief voor dat het coƶperatieve model ten volle respecteert.

Digitalisering maakt het mogelijk om wereldwijd te werken aan het ontwerpen van nieuwe, liefst zinvolle producten, die vervolgens lokaal kunnen worden vervaardigd. Dat kan zelfs in een digitale deeleconomie. Neem bijvoorbeeld een handprothese.

Dat de Verenigde Staten Unesco verlaten, kreeg veel media-aandacht. Veel minder belangstelling was er voor het antwoord van Unesco algemeen directeur Irina Bokova.

De voorbije veertig jaar is het deel van onze welvaart ā€“ van ons bruto nationaal product zeggen economen - dat naar de lonen gaat almaar kleiner geworden.

Begin september had ik weer een nieuwe klasgroep van 16-jarige jongens in het BSO. Ik gaf ze les over klimaatopwarming, want ze bleven me maar uitvragen... Ineens stak een jongen zijn vinger op en vroeg : "Mevrouw, hoe is dit kunnen gebeuren?" De ganse klas keek me vragend aan...

Soms keert het verleden op heel ironische wijze terug. De zogenaamde reus van de Bende zou in Aalst gewoond hebben, de stad van de laatste en meest moorddadige overval. Hoe kan het dat we pas na 35 jaar, misschien, een eerste dader kennen? En hoe zou het nu verder kunnen?

De bevraging over het energiepact is schijnparticipatie: wel onze mening , geen echte stem. Net zo het zoeken van burgerkapitaal voor hernieuwbare energie: wel onze centen, geen echte participatie. Nochtans kan echte burgerparticipatie de kloof burger-politiek dichten Ć©n burgers mee aan het stuur van de transitie naar duurzaamheid zetten.

Pala is een koele minnaar van de duurzame ontwikkelingsdoelen. Bij de introductie ervan twee jaar geleden, noemden we ze een verbetering, maar dan vooral omdat de millenniumdoelstellingen een absoluut dieptepunt vormden onder de VN-verklaringen. Toch is het beter om een raamwerk voor duurzaamheid te hebben dan helemaal geen.

Onze energietoekomst ligt bij een samenleving die goed samenwerkt met haar overheden. Maar echte burgerparticipatie is meer dan spaargeld van burgers zoeken voor energieprojecten. Overheden en burgers die samen de energienetwerken gaan besturen, dat is dƩ kans om onze democratie diepgaand te vernieuwen.