Corona

Elkaar het beste wensen doen we graag in deze periode. Ditmaal is anders. Want we weten: iedereen stelt het minder goed dan zou moeten. Corona leert de keiharde prijs van wegkijken van crises... Maar ook dat wie de zelfingenomenheid overwint elders oplossingen kan ontdekken.

Met uitschieters van 13.000 doden op één dag slaat corona harder toe dan ooit. Maar landen en regio’s zijn uiterst verschillend getroffen. Wacht ons, zelfs met vaccins, een verdeelde wereld? En voor hoelang dan?

Vele massamedia brachten de ‘vaccin’ mededeling van Pfizer als nieuws. En het gevaar van de nertsenvirus variant wuifden ze massaal weg. De basis voor die nieuwskeuzen is wankel tot onbestaande wat éénzijdige tot ongefundeerde berichtgeving oplevert. Toch bewijzen sommige media dat het anders kan.

Is het niet tijd om de falende coronapolitiek te stoppen en te kiezen voor een beleid dat het coronavirus weg wil? Beleidsvoerders hadden tijdens de eerste golf geen oren naar dat idee. En nu de tweede doodsgolf volop aanrolt? En andere landen op nul besmettingen afstevenen?

Er was hoop dat de coronacrisis een maatschappelijk nieuw begin zou inluiden. Maar als onze experts zich blijven vastrijden in de klassiekers technologische innovatie en groei die net de meeste problemen hebben veroorzaakt, boren we die hoop de grond in.

Het gerecht laat falende gokbankiers ongemoeid, acht klimaat onbelangrijk en vindt 10.000 coronadoden van geen tel. Systematisch weigert justitie zwaar structureel onrecht aan te pakken. Moet dat echt zo?

De enige uitweg uit de coronacrisis is het virus uitroeien. Maar die aanpak ontbreekt in vele landen. We moeten er maar mee leren leven, zo geeft de politiek forfait. In België wil geen enkele partij het virus uitroeien. Intussen verliest de publieke discussie zich in bubbels of ‘een warmste coronaweek’.

HALFsamenlevingen gaan slecht om met zware crises, van klimaat tot corona. Ze maken zich wijs dat er een weg van halve maatregelen zou zijn tussen het virus laten woeden en het uitroeien… om dan te moeten ondergaan dat halfslachtig beleid de crisis verergert. Waar is het perspectief?

Klimaat, corona, ongelijkheid… Vele dynamieken maken onze wereld tot een onzekere en zelfs gevaarlijke plek. Een kwalitatieve dialoog tussen wetenschappers en samenleving is nodig om samen de beste oplossingen te vinden die voor iedereen een duurzame toekomst mogelijk maken.

De farmaceutische industrie is uiterst rendabel én steunt op overheidsgeld. Toch zoekt ze amper naar de geneesmiddelen die meest nodig zijn. Dat moet snel beter nu een coronavaccin hard nodig is.

Hoe gaan we de coronacrisis betalen? Toch niet alleen met belastingen? Want er is een prima alternatief. Zet de immense aantallen coronamiljarden grotendeels om in aandelen van bedrijven, dan zorgen die straks voor overheidsinkomsten.

Onze ‘experts’ minimaliseerden zelfs nog begin maart het gevaar van het coronavirus. Wij hadden niet het geluk van landen die mee dankzij alerte deskundigen veel minder getroffen zijn. Waarom leerden de ‘onze’ zo traag?

Een samenleving die zichzelf voorliegt, zal crises slecht of niet aanpakken. Inleiding van de nieuwe publicatie 'Tienduizend doden & lockdown. Waren ze te vermijden?'