We gooien de aarde zo snel vol met bergen plastics, met nu al 350.000 chemische stoffen, met zware metalen, ggo’s en andere ‘nieuwe entiteiten’ dat we de risico’s en gevaren daarvan niet langer meester is.
We beleven een soort China gekte en het is opletten dat ze niet blind maakt, zo begint Hugo Van de Voorde zijn nieuwe boek 'Onweer over China'. Uit de inleiding dit eerste deel: China mist rond 1800 de industriële revolutie wat uitmondt in de ultieme vernedering door Japan.
Heel lang beheerste het Britse rijk de cruciale onderzeekabels. Nu hebben Alphabet, Meta en Microsoft die ambitie. Waarom? Die kabels met namen als Marea en Dunant verzorgen vrijwel alle overzeese datatrafiek.
Deze selectie van markante momenten en evoluties in 2021 lijkt soms op een klassiek jaaroverzicht maar meestal niet. Ze is ingebed in de lange termijn, kijkt geregeld vooruit en zet een duurzaamheidsbril op.
De zwaarste crisis die de mensheid beleeft in driekwart eeuw heeft een dubbele oorzaak: het ontstaan van een gevaarlijk virus en hoe er – slecht – op die dreiging wordt gereageerd. Uiterst dodelijk is het aanhoudende contrast tussen alert en falend beleid.
Er is in elke crisis maar één valabele aanpak van onbekwame raadgevers. Zet ze snel en voorgoed aan de deur … de coronacrisis bewijst meest van al dat het van vitaal belang is om slechte adviseurs geen kans te geven. Vervolgartikel van 'Coronacrisis 2 jaar'.
Wint Macron nogmaals de presidentsverkiezingen? Beleeft Frankrijk een nieuwe opstoot van politiek extremisme, zelfs een doorbraak? Of duikt er een verrassing op?
Anders dan in de financiële crisis laten de Europese centrale bankiers in de coronacrisis het geld rollen… zelfs tot daar gierende inflatie van komt met torenhoge prijsstijgingen die velen pijn doen. Maar de bank leeft in ontkenning en ‘ziet geen blijvende inflatie’.
Een reactie uit academische hoek “dat een zeeniveaustijging van 1 of meer meter in een eeuw eigenlijk niet kan” nodigt uit tot vergelijken met het IPCC rapport en het verduidelijken van mogelijke snelle niet-lineaire verandering.
Elektrische auto’s verschijnen vanaf de jaren 1880. Zelfs de snelle batterijwissel is 100 jaar oud. Maar waarom het vandaag gemakkelijk doen als moeilijk ook kan? De wereld verslikt zich in de loodzware investeringen, materiaalverspilling en maatschappelijke kosten van laadpalen.
In mei 2021 stoot het Exxon management op klimaatverzet en moet drie nieuwe bestuurders aanvaarden. Maar het bedrijf, lang een ontkenner van de opwarming, vaart nog steeds geen aanvaardbare klimaatkoers.
De Kameroener Achille Mbembe heeft op basis van vele dialogen over het Afrikaanse continent concrete voorstellen geformuleerd voor de top op 8 oktober tussen Afrika en Frankrijk. Kunnen zij hun heel beladen verhoudingen veranderen?
Volhouden loont. Na meer dan een jaar protesteren en honderden doden hebben de Indiase boeren een belangrijke overwinning behaald. De nieuwe landbouwwetten zijn ingetrokken. Hun volgende eis is een minimumprijs.
De mondiale welvaart is de voorbije decennia toegenomen… ten koste van toekomstige welvaartscreatie en van groeiende ongelijkheid. Aldus de Wereldbank.
TRANSITIE. HOE HET NIET MOET 1. Vóór 1900 reden er al elektrische auto’s. Ze werden vlug industrieel geproduceerd. Weinig illustreert beter de aberrant trage, inefficiënte aanpak van duurzaamheidstransities dan de huidige herinvoering van de elektrische auto.
De pandemie toont klaar het onvermogen van vele politici om zelfs met de meest dringende crisis om te gaan. Het laat zich raden hoe slecht ze de klimaat- en andere crises aanpakken die minder snel evolueren. Ongefundeerd optimisme zal niet helpen om deze gevaarlijke non-politiek te doorbreken.
Omhoogschietende voedselprijzen richten ravages aan onder de armsten. Zij geraken nog minder aan eten zodat ondervoeding en honger evenzeer omhooggaan.
Wie en wat houdt de junta van Myanmar overeind? Jan Servaes licht toe waarom dit bloedige regime niet meteen zal verdwijnen. Hij maakt duidelijk hoe een groot deel van de bedrijfswereld collaboreert en China een heel dubbelzinnige rol speelt.
Our New Economy stelt zich dezelfde transitievraag als Pala: hoe een economie bouwen die goed leven mogelijk maakt voor iedereen binnen de ecologische grenzen? Ze tracht de antwoorden te vinden voor een ander overheidsbeleid. En richt zich ook op onderwijs, actieve burgers en wetenschap.
Teisteren een aanslepende burgeroorlog en steeds meer repressie door het leger de inwoners van Myanmar? Blijft hun land de weg opgaan van Syrië? Jan Servaes bericht uitvoerig.
Wie naast financiële ook maatschappelijke opbrengst wil waarderen, kan zoals Rikolto proberen de Social Return On Investment te meten. Geen gemakkelijke, wel een nuttige oefening.
Het IPCC en de klimaattop in Glasgow gaan ervan uit dat de zee in 2100 maximaal een meter is gestegen. Maar hoe zeker is dat als het water in het verleden bij vergelijkbare CO2-concentraties wel 4 tot 5 meter per eeuw steeg? En wetenschappers een snel afkalven van de ijskappen mogelijk achten?
In september verkrijgt de Franse coöperatie Railcoop de licentie van spoorwegbedrijf… in oktober ziet ze zich verplicht haar eerste reizigersactiviteit uit te stellen: de samenwerking met de infrastructuurbeheerder loopt mank.
Er is meer oog voor de korte termijn dan voor de lange. Meer gericht op het bedrijfsleven dan op de staat van de biosfeer: de basis van alles, ons huis. Het is noodzakelijk om die ramp te voorkomen. Maar hoe?
Waar het in de wereld in grote mate om draait. Al te vaak gereduceerd tot staatsmacht of zelfs tot militaire staatsmacht waarbij nog niet zo lang geleden enkel maar twee zogenaamde supermachten meetelden, de VS en de voormalige Sovjetunie. Dat kleine groepen een terroristische machtspositie kunnen uitbouwen, beseffen we nu ook. Maar er zijn veel andere vormen van macht in onze globaliserende wereld, vooreerst economische en financiële macht. De opkomst van Oost-Azië heeft vooral met die macht te maken, de sleutelpositie van multinationals eveneens en bovenal de dominantie van financiële groepen. Er is de politieke macht, hard nodig om de economische macht zonodig te corrigeren; ze komt op wereldvlak meer dan één maatje te kort. Cultuur, kennis en technologie bieden in hoge mate het vermogen om het leven en het samenleven te organiseren. Op het snijvlak van cultuur en economie is er de stijgende mediamacht die de agenda van de publieke opinie meer en meer beheerst. Religies en levensovertuigingen laten hun soms sterke invloed gelden in de wereld. In een steeds complexere mondiale samenleving zijn er talloze vormen van macht en machtsuitoefening die voortdurend op elkaar inwerken. Omdat onze wereld snel verandert, betekent dit ook dat bestaande machtsverhoudingen vlugger onder druk kunnen komen.
