Digitaal

Een studie bevestigt wat al langer is geweten: online daten veroorzaakt grotere ongelijkheid binnen samenlevingen. Nieuw is dat media er recent meer aandacht aan schenken.

In Zuid-Korea is een verklaring aangenomen voor veilige, innovatieve en inclusieve artificiële intelligentie (AI). En er komen meer instellingen om te waken over de veiligheid van AI.

Tijdens de pandemie van begin jaren twintig verslechterde het mentaal welbevinden in vele landen dramatisch. Die zware achteruitgang blijft aanhouden en er zijn geen tekenen van herstel zichtbaar.

Eerste landenconferentie over mogelijkheden en risico’s van artificiële intelligentie, en de nood aan internationale samenwerking, heeft de Bletchley Declaration opgeleverd. Maar hoeveel overeenstemming is er echt?

Een energie-efficiënte industrie vermindert al in 2030 de mondiale uitstoot van broeikasgassen met 11 of zelfs 15 procent. Digitalisering helpt daarbij sterk. Maar ze schept ook niet te negeren problemen en gevaren.

Overheden moeten snel reageren op nieuwe evoluties om het belang van iedereen te bewaken. Unesco dringt daarom bij regeringen aan op het regelen van artificiële intelligentie voor het onderwijs.

Om te beslissen over wie al dan niet kan genieten van steun, vertrouwen overheden steeds meer op automatisering. Zo vallen velen echter onterecht uit de boot… en sneuvelt het recht van iedereen op sociale zekerheid.

In volle coronatijd kon de wereld maar doordraaien met behulp van digitale communicatie. Toch ontbreekt het de wereld net aan een ambitieus doel inzake communicatie.

Een wereld die digitaliseert voert ook conflicten steeds meer online. Maar hoe zich informeren over cyberterrorisme in bv. Oekraïne, een fenomeen dat veel minder zichtbaar is dan artilleriebeschietingen of tankgevechten?

Heel lang beheerste het Britse rijk de cruciale onderzeekabels. Nu hebben Alphabet, Meta en Microsoft die ambitie. Waarom? Die kabels met namen als Marea en Dunant verzorgen vrijwel alle overzeese datatrafiek.

De corona afkoelingsweek in het Vlaams onderwijs begon met een crash van Smartschool, in gebruik bij ruim 4 op 10 lagere en 9 op 10 secundaire scholen. Dat is een quasi-monopoliepositie vanwege een privébedrijf. Mark De Quidt bepleit het alternatief van vrije software.