Autoritaire regimes gaan tot het uiterste om aan de macht te blijven door afwijkende meningen het zwijgen op te leggen. Sinds de militaire staatsgreep van 2014 laat Thailand zien hoe een liberale democratie snel kan evolueren naar autoritair en repressief. Een belangrijke oogopener voor vrije samenlevingen. ACHTER DE THAISE GLIMLACH 3
Bij de Oosterweelwerken is vervuiling vastgesteld met PFOS... Of beter, ze is nu bekend geraakt. Het gebruik van niet afbreekbare chemische stoffen is het zoveelste voorbeeld van onverantwoord lang genegeerde waarschuwingen. Meteen groeit de lijst van onbeantwoorde Oosterweelvragen.
Terwijl de Thaise (militaire) regering de staatsgreep in Myanmar aanvankelijk afdeed als een 'binnenlandse aangelegenheid' heeft een woordvoerder van het ministerie van Buitenlandse Zaken van Thailand op 6 juni toch zijn bezorgdheid uitgesproken over het aanhoudend geweld bij de buren.
“Ik geloof dat we allemaal Tank Men zijn. Als we het systeem confronteren, leeft Tank Man voort.”
Terwijl de internationale aandacht voor de situatie in Myanmar blijft groeien, wordt in de hele wereld op 5 juni, Wereldmilieudag, een mensenrechtencampagne genaamd 'Sta achter Myanmar' gelanceerd.
Terwijl boeddhistische monniken de zogenaamde saffraanrevolutie ïnitieerden, drijft Generatie Z van Myanmar de huidige protestbeweging tegen de militaire staatsgreep. Universiteiten zijn belangrijk in hun verzet.
Meest bekend is TransitieNetwerk Middenveld voor drie succesvolle Transitiefestivals, meest belangrijk is zijn toekomstbeeld voor een duurzame samenleving. Nu TNM verdwijnt, overschouwen we zijn betekenis. Nuttig want samenleving, politiek en econonomie worstelen met tal van manke systemen: de nood aan transitie is groter dan ooit.
Myanmar balanceert op de rand van chaos, een nieuw Syrië dreigt. Tegenstanders oefenen druk uit maar de internationale gemeenschap aarzelt om de junta te boycotten. Dit overzicht legt bloot waar hij financieel pijn kan worden gedaan.
Sinds de staatsgreep van 1 februari pogen binnen- en buitenlandse tegenstanders van het militaire regime, zoals de Civil Disobedience Movement (CDM), de National Unity Government (NUG) en veel OESO-regeringen, druk uit te oefenen op de junta, de Tatmadaw of State Administrative Council (SAC).
De sterk gecontesteerde staatsgreep in Myanmar belandde op de topbijeenkomst van de Associatie van Zuidoost-Aziatische landen. Na zijn analyse 'van genocide naar staatsgreep' bespreekt Jan Servaes de reactie van de landen in de regio.
