Transitie

We gooien de aarde zo snel vol met bergen plastics, met nu al 350.000 chemische stoffen, met zware metalen, ggo’s en andere ‘nieuwe entiteiten’ dat we de risico’s en gevaren daarvan niet langer meester is.

Elektrische auto’s verschijnen vanaf de jaren 1880. Zelfs de snelle batterijwissel is 100 jaar oud. Maar waarom het vandaag gemakkelijk doen als moeilijk ook kan? De wereld verslikt zich in de loodzware investeringen, materiaalverspilling en maatschappelijke kosten van laadpalen.

TRANSITIE. HOE HET NIET MOET 1. Vóór 1900 reden er al elektrische auto’s. Ze werden vlug industrieel geproduceerd. Weinig illustreert beter de aberrant trage, inefficiënte aanpak van duurzaamheidstransities dan de huidige herinvoering van de elektrische auto.

Er is meer oog voor de korte termijn dan voor de lange. Meer gericht op het bedrijfsleven dan op de staat van de biosfeer: de basis van alles, ons huis. Het is noodzakelijk om die ramp te voorkomen. Maar hoe?

Het chiptekort in de mondiale productieketen van auto’s slorpt alle aandacht op. Voor het vele onheil dat de winning van bauxiet, nodig om aluminium te maken voor al die voertuigen, meebrengt, is er amper belangstelling.

De urgentie van biodiversiteit, klimaat en mondiale rechtvaardigheid vereisen dat Nederland zijn voetafdruk al in 2030 heeft gehalveerd. Die moet vervolgens nogmaals bijna halveren om tot een Eerlijk Aarde-aandeel te komen.

Na 50 jaar milieubeleid staat Nederland voor min of meer onmogelijke opgaven. De gevaarlijke klimaatontwrichting, dramatisch gekelderde biodiversiteit en verspreiding van schadelijke stoffen zijn verre van opgelost. Kan de overstap naar een welzijnseconomie zorgen voor een ommekeer?  

Om het wereldwijde verlies aan biodiversiteit tegen te gaan, wil Nederland de mondiale voetafdruk van zijn consumptie halveren in 2050. Het Planbureau stippelt de weg uit maar critici wijzen op tekortkomingen. Vooral wil de Werkgroep Voetafdruk Nederland de halvering al in 2030.

De achteruitgang van bossen, grasland, drasland én akkers gebeurt overal op aarde. Het herstel ervan is dringend voor het welzijn van de menselijke soort. Goede voorbeelden tonen dat het kan.