“Schokkend is dat: jullie politici wisten al die tijd dat het de verkeerde kant uitging.” Het nieuwe Pala boek is uit '11 politieke dwaasheden. 50 jaar schuldig verzuim van onze politici'. Hun zware falen vormt nu een gevaar voor samenleving, economie en planeet. Dit is de inleiding van het boek.
PLANETAIRE GRENZEN 6. Er is wellicht maar heel moeilijk iemand te vinden die het belang van water niet hoog inschat. Zonder zoet water is immers geen menselijk leven en geen samenleving mogelijk. Maar ook hier rukken we op richting rode zone.
Het is fantastisch om te zien hoeveel mensen op straat komen voor een meer ambitieus klimaatbeleid. Nu moeten de eisen van de groene hesjes verzoend worden met de eisen van de gele hesjes zodat het klimaatbeleid ook sociaalrechtvaardig is.
PLANETAIRE GRENZEN 5. We verlaten de oceanen. Aan land komt snel de volgende planetaire grens in zicht. De mensen zetten wel heel veel – te veel – oppervlakte in om vooral industriële landbouw te bedrijven.
Zijn we veroordeeld tot een afschuwelijk dilemma? Ofwel de planeet redden, ofwel de mensen redden? Neen dus, of toch niet noodzakelijk, er is een uitweg van rechtvaardige duurzaamheid mogelijk, tegelijk sociaal én ecologisch.
PLANETAIRE GRENZEN 4. De verzuring van de oceanen verloopt minstens honderd keer sneller dan ooit in de jongste twintig miljoen jaar. Zelfs de meest afgelegen delen ontsnappen niet aan menselijk ingrijpen.
Droogte dreigt dé plaag te worden voor de Europese landbouw. De voorbije 30 jaar waren droogteperiodes intenser en veelvuldiger. Klimaatverandering en bevolkingsgroei wegen op de watervoorziening. In die periode heeft droogte de Unie 100 miljard euro heeft gekost. Waterschaarste in zomer 2017 kostte alleen al de Italiaanse landbouwsector 2 miljard.
31 Nederlandse organisaties met in totaal bijna 3 miljoen leden of donateurs hebben de Petitie Brede Welvaart voor een kleinere ecologische voetafdruk aangeboden aan de regering en de Tweede Kamer.
PLANETAIRE GRENZEN 3. De stikstofkringloop is, vooral door overmatig gebruik van kunstmest in de landbouw, nog veel meer verstoord dan de al ver gevorderde klimaatcrisis. En met de fosforkringloop balanceren we op het randje van de planetaire grens.
Uit diverse hoeken komt er kritiek op maar Nederland beschikt sinds enkele weken wel over een ontwerp van klimaatakkoord om de opwarming van de aarde tegen te gaan.
PLANETAIRE GRENZEN 2. De biodiversiteit van planten en dieren is acuut bedreigd. De mensensoort laat ze zowat duizend maal sneller uitsterven. Zo is het de planetaire grens die we meest overschrijden.
PLANETAIRE GRENZEN 1. De meest bekende planetaire grens is klimaatverandering. We kennen ze al heel lang, wat velen verbaast. Al die tijd groeide inzicht in de nefaste gevolgen voor onze levenskwaliteit en welvaart, tot zelfs de dreiging van een brandend ruimteschip aarde.
PLANETAIRE GRENZEN - INLEIDING Iets doodeenvoudig vatten vele politici maar niet: wie zijn kapitaal opeet, zal de levensstandaard zien dalen; het natuurlijke kapitaal van de aarde verbranden leidt tot verarming. Toch laten ze onze economie draaien alsof iemand het eigen huis zou opstoken… Een artikelreeks over onze meest belangrijke grenzen.
Conflicten over grond en andere conflicten zijn talrijk in Brazilië. De laatste jaren nemen de betwistingen met de traditionele volkeren sterk toe. Dat heeft alles te maken met het verder oprukken van de agro-industrie in de Cerrado en het Amazonegebied.
Enkele Nederlandse organisaties willen een petitie indienen om te komen tot “een beleid voor verkleining van onze mondiale voetafdruk”, mede verwijzend naar de mensenrechten.
"Alle plastiek moet verdwijnen". Luke Ming Flanagan is een man met een zending. Fan van Flash Gordon en keizer Ming, met gelijkende baard. Dit Iers Europarlementslid, erg gesteld op zijn onafhankelijkheid, wil "zero waste". Een interview.
Welke politici geloven echt dat ze genoeg doen inzake klimaat? Het nieuwe klimaatrapport focust op 1.5° opwarming. Maar net hun decennialange getalm maakt dat onbereikbaar, het wordt 3° en meer. Ze weten al lang dat de klimaatstrijd veel harder moet gevoerd.
Meest bekend is de Club van Rome van De grenzen aan de groei, een rapport uit 1972 dat accuraat de toename van de CO2-concentratie voorspelde, veroorzaakt door de mens. De Club zelf is opgericht in 1968 en viert in oktober haar 50ste verjaardag.
Het is verleidelijk om te kijken naar wat goed loopt. Natuurlijk is het positief dat mensen langer en beter leven. Maar hoe duurzaam is die welvaart? Zijn de systemen waarop ze steunt wel robuust? Vervelend maar waarschuwen is noodzakelijk: er dreigt snel een systeemcrisis voor de aarde.
In Nederland is de eerste Monitor Brede Welvaart verschenen. Die probeert de duurzaamheid van onze welvaart en welzijn eindelijk accuraat te meten. De kritiek op het onbetrouwbare bruto nationaal product krijgt vanwege de Nederlandse overheid daarmee een begin van antwoord.
Wanneer consumenten, producenten, werknemers of gewoonweg mensen zich vrijwillig verzamelen en samenwerken in een autonome vereniging om hun gemeenschappelijke behoeften te bevredigen, vormen zij een coöperatie.
Die is economisch bedrijvig maar niet om maximale geldelijke winst na te streven voor haar aandeelhouders, zoals een naamloze vennootschap of ander privébedrijf, wel om de gedeelde economische, sociale, culturele en/of ecologische doelstellingen te realiseren van de coöperanten. Ze halen er voordelen uit die ze onmogelijk individueel zouden kunnen realiseren.
